Είδατε τελικά που το φάρμακο για τον Παναθηναϊκό μετά την ήττα του στη Λιβαδειά ήταν ο Μαρίνος; Μέχρι και το σκορ σας έπιασα. Έγραφα «ίσως 1-0, χωρίς να αποκλείω την καθιερωμένη τριάρα η, τεσσάρα» που τρώει κάθε χρόνο, μα κάθε χρόνο η όποια ομάδα του Ουζουνίδη στο ΟΑΚΑ.
Βλέπετε, ο Ουζουνίδης με το αποτέλεσμα 0-0 έβγαλε τον κεντρώο Μάνταλο κι έβαλε τον πιο επιθετικογενή Μαρσελίνιο, προφανώς για να χτυπήσει το…διπλό! Μόνο που έτσι το παιχνίδι πήγε στην…ρουλέτα. Και στη ρουλέτα πάντοτε οι πιθανότητες είναι με το γηπεδούχο και τη μεγάλη ομάδα κι όχι με το φιλοξενούμενο και τη μικρότερη ομάδα.
Για να είμαι ειλικρινής, εξίσου τσατίστηκα με το πώς άκουσα τον Ουζουνίδη στη συνέντευξη Τύπου. Διότι στο σημείο στο οποίο επέμενε ήταν στο γιατί η ομάδα του έφαγε πολλά γκολ στο τέλος. Όχι γιατί έχασε, αλλά γιατί έχασε με 3-0 κι όχι με 1-0. Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω. Το πρόβλημα ήταν το σκορ η, να έχανε ο Μαρίνος για πρώτη φορά στο ΟΑΚΑ με μόνο 0-1 κι όχι με τα γνωστά σκορ των προηγούμενων ηττών του, 0-3, 1-3, 0-4 και 2-4 (από 2-0!!!);…
Τέλος πάντων, ο Ουζουνίδης είναι στα δικά μου μάτια ένας από τους τρεις προπονητές που έχουν καθορίσει μέχρι στιγμής τη μάχη του τίτλου! Διότι, αυτοί είναι οι τρεις που έχουν παίξει με τις ίδιες συνθήκες με τους δύο διεκδικητές του τίτλου κι έχουν φέρει διαφορετικά αποτελέσματα. Ο Μαρίνος, ο Αναστόπουλος κι ο Παράσχος. Από τους δύο πρώτους είναι ευνοημένος ο Παναθηναϊκός, από τον τρίτο ο Ολυμπιακός.
Ο Ουζουνίδης έχει υποδεχθεί στην Ξάνθη και Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Κέρδισε τον μεν, έχασε από τον δε.
Ο Αναστόπουλος έχει παίξει εκτός έδρας και με Ολυμπιακό και με Παναθηναϊκό. Έφερε ισοπαλία με τον μεν κι έχασε από τον δε.
Κι ο Παράσχος υποδέχθηκε και Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Έχασε από τον μεν, κέρδισε τον δε.
Κ. Νικολακόπουλος