ΑΕΚτζή, βάλε μια βότκα…

…και κράτα το μπουκάλι δίπλα!

Γιατί μ’ εκείνα που θα θυμηθείς, σίγουρα θα τη χρειαστείς!

Η ΑΕΚ επιστρέφει στον τόπο του μεγαλύτερου «εγκλήματος» (ή μάλλον αυτοκτονίας) της ευρωπαϊκής της ιστορίας και μαζί επιστρέφουν εικόνες που ακόμα τη στοιχειώνουν!

Εις μνήμην τηλεκοντρόλ και… κεφαλιών που έσπασαν στο γκολ του Τσουγκαΐνοφ το ’98, το www.sport-fm.gr θυμίζει πόσο εκείνο σημάδεψε (εκτός από μια γενιά ΑΕΚτζήδων) και τις αναμετρήσεις με ρωσικές ομάδες.

Του Γιώργου Μαραθιανού

Αν δει κανείς τις τελευταίες αναμετρήσεις της ΑΕΚ με ρωσικούς συλλόγους, ένα πράγμα θα συμπεράνει:

Ότι η «Ένωση» ακούει Ζενίτ και τρέχει πιο γρήγορα κι από εξτρέμ όταν ένιωθε να τον κυνηγά ο Βάιος Καραγιάννης! Η νυν πρωταθλήτρια Ρωσίας έχει νικήσει-αποκλείσει την ΑΕΚ σχεδόν με κάθε πιθανό τρόπο τα τελευταία χρόνια.

Θέλεις με συντριβή (και τον Νίκο Κωστένογλου μέλος της άμυνάς της, να τρέχει μαζί με τον Μπρούνο Άλβες να συμμαζέψει το… λάθος του τίμιου Σίμου Κρασσά να προηγηθεί);



Θέλεις με χτύπημα στο τέλος (0-1) και τον Αρσάβιν να χτίζει τ’ όνομά του ΚΑΙ με το «τούβλο» που γκρέμισε την επόμενη χρονιά το ηρωικό 0-0 της Αγίας Πετρούπολης;

Θέλεις με τεσσάρα -που ξεκίνησε με γκολ απ’ το πούλμαν και συνεχίστηκε απ’ τον… Μπρούνο Άλβες;



Ή μήπως με τριάρα -ενώ «έκανε» κι η ισοπαλία και ο Μπλάνκο έκανε ζημιά νωρίτερα (απ’ το πέναλτι) στα καρεκλάκια του ΟΑΚΑ;



Όπως κι αν θέλεις, η «ρωσική αρκούδα» δείχνει να τρομάζει τελευταία την ΑΕΚ. Κι όμως. Δεν ήταν πάντα έτσι. Για την ακρίβεια, η αρκούδα είχε γίνει… αρκουδάκι του Αγίου Βαλεντίνου στις αναμετρήσεις των ομάδων της με την «Ένωση»!

Όχι μόνο με τη σημαδιακή πρόκριση επί της Ντιναμό (2-0, 1-2) που σφραγίστηκε απ’ το (πιο κρύο κι απ’ τη Μόσχα) αίμα του Τάσου Κωνσταντίνου στη ρεβάνς (εύστοχο πέναλτι στο 120’) κι απ’ την οποία ξεκίνησε η μεγαλειώδης πορεία στο Κύπελλο UEFA του 1976-77.

Αλλά κι απ’ την αξέχαστη μονομαχία με τη Σπαρτάκ το ‘91, που ξεκίνησε με ηρωικό 0-0 στη Μόσχα και Αλέκο Θεοφιλόπουλο σε ανεπανάληπτο μονόλογο στο τέλος του ματς…



…και κατέληξε σε εκπληκτική ανατροπή στη «φλεγόμενη» Φιλαδέλφεια (2-1) και Σταύρο Τσόχο σε συγκινητικό ξέσπασμα στο τέλος της μετάδοσης!



Όλα, λοιπόν, μέχρι το ‘98 έμοιαζαν ιδανικά. Τόσο ιδανικά που ακόμα και το 0-0 στη Φιλαδέλφεια με τη Λοκομοτίβ δεν μείωσε τις ελπίδες για πρόκριση απ’ τους «8» του Κυπελλούχων. «Μονότερμα τους παίξαμε, μωρέ, δοκάρι είχαμε, ένα γκολ θα τους το βάλουμε στη Ρωσία».



Κι ο Χάρης Κοπιτσής -έστω κι αν ο Χαρλάτσεφ τον είχε προλάβει ανοίγοντας το σκορ, έστω κι αν χρειάστηκε ένα πέναλτι απ’ το πουθενά στον Μαλαδένη- τους το έβαλε!



Πόσο διαφορετικά θα ήταν αν το είχε βάλει κι ο Ντέμης (όπως έχει κάνει σε απείρως δυσκολότερες φάσεις). Πόσο διαφορετικά θα γραφόταν η ιστορία και για τι θα μπορούσαν να καυχιούνται σήμερα οι ΑΕΚτζήδες -με την ομάδα τους στα ημιτελικά και αντίπαλο… απλά τη Στουτγκάρδη. Δεν θα μπορέσει κανείς να το μάθει.

Όπως δεν μπόρεσε κανείς να σταματήσει τον Τσουγκαΐνοφ, απ’ το να βάλει το κεφάλι του στις καθυστερήσεις -και τη φωτογραφία του καρφιτσωμένη σε εκατοντάδες κιτρινόμαυρα κουκλάκια βουντού τα επόμενα χρόνια!