Ο Ριέρα δεν έγινε… Γεωργάτος!

Μην μου πείτε ότι το φετινό φινάλε των μεταγραφών του Ολυμπιακού δεν σας θύμισε το καλοκαίρι του 1999. Τόσο μακρινό σας είναι;

Τότε που ο Μπάγεβιτς ζητούσε επίμονα από τον Κόκκαλη τον Ζάχοβιτς κι ο Κόκκαλης ήθελε να φέρει τον Τζιοβάνι-οι δύο παίκτες αγωνίζονταν στην ίδια ουσιαστικά θέση, του μεσοκυνηγού.

Τελικά, ο Κόκκαλης είχε προτιμήσει την τρίτη λύση. Και είχε φέρει στον Ολυμπιακό και τον Ζάχοβιτς και τον Τζιοβάνι.

Τώρα, ο Βαλβέρδε ήθελε τον Ορμπάϊθ για αμυντικό μέσο κι ο Μαρινάκης προτιμούσε καλύτερα τον Μακούν.

Τελικά, ο Μαρρινάκης προτίμησε κι αυτός την Τρίτη λύση, όπως τότε ο Κόκκαλης. Και έφερε στον Ολυμπιακό και τον Ορμπάϊθ και τον Μακούν!

Βεβαίως, υπάρχει διαφορά στα μεγέθη. Άλλωστε, άλλες εκείνες οι εποχές. Είχε δώσει απίστευτα λεφτά τότε ο Ολυμπιακός για να φέρει τους παίκτες από την Πόρτο και την Μπαρτσελόνα.

Για τα δεδομένα της σημερινής εποχής και της οικονομικής συγκυρίας, πολλά λεφτά είναι κι αυτά που δόθηκαν για Ορμπάϊθ και Μακούν-συνολικά πάνω από 2,5 εκ. Ευρώ για τους παίκτες και τις Αθλέτικ και Βίλα (για ένα χρόνο).

Όμως, υπάρχει κι άλλη μία διαφορά σε σχέση με το τότε. Αν θυμάστε, το 1999, μετά την διπλή εκείνη μεταγραφή, ο Ολυμπιακός είχε πουλήσει τον Γεωργάτο στην Ίντερ. Τώρα, Γεωργάτος ίσως γινόταν ο Ριέρα, με πώλησή του στην Γαλατασαράϊ.

Για τον οποιονδήποτε λόγο-δεν τα έριξαν τα λεφτά οι Τούρκοι, δεν τον έδωσε ο Ολυμπιακός, δεν ήθελε ο παίκτης-η πώληση δεν έγινε και δεν είχαμε καρμπόν στο σενάριο, που τόσο έμοιαζε με εκείνο ακριβώς 12 χρόνια πριν…

Παρεμπιπτόντως, η μόνη μεταγραφή σέντερ φορ που μπορεί να κάνει σήμερα ο Ολυμπιακός και να τον δηλώσει και στην ΟΥΕΦΑ για το Τσάμπιονς Λιγκ είναι του Μάντζιου. Μόνο που τότε δεν θα πρέπει να δηλωθεί ο Πάντελιτς…

Κ. Νικολακόπουλος