Πίσω από τους βασικούς, τι υπάρχει;

• Σαφέστατα κι έβγαλε προβλήματα ο Ολυμπιακός μέσα από τα φιλικά του στην κεντρική και Δυτική Ευρώπη. Ωστόσο, λόγω των αποτελεσμάτων, ειδικά εσχάτως, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα και τα πολλά καλά στοιχεία που έβγαλε η ομάδα. Τόσο ως σύνολο, όσο και σε ατομικό επίπεδο.

• Κι ενώ γενικά για τον τρόπο παιχνιδιού του Ολυμπιακού, σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι είναι ελκυστικός, μοντέρνος, αλλά και σε γενικές γραμμές αποτελεσματικός, δική μου γνώμη είναι ότι και στις μονάδες αν σταθούμε, θα βρούμε ταλέντο. Για την ακρίβεια, από ταλέντο άλλο τίποτα.

• Τον Κάταϊ όλοι τον πρόσεξαν για τα δύο έξοχα γκολ που έβαλε με το αριστερό στην Χέρενβεν. Κακώς! Θα έπρεπε να προσέξουμε ότι στο ίδιο παιχνίδι από το Σερβάκι ξεκίνησε και η φάση του πρώτου γκολ (του Πάντελιτς), όπως και η φάση του δεύτερου γκολ (πρώτου δικού του), ότι από το Σερβάκι βγήκε ασίστ (με το δεξί) στον Πάντελιτς (άσχετα αν ο Μάρκο καθυστέρησε και το έχασε) κι ότι την αμέσως προηγούμενη ημέρα, στην ήττα από την Μπρέντα, από το Σερβάκι είχαν ξεκινήσει οι δύο μοναδικές φάσεις στις οποίες είχε απειλήσει ο Ολυμπιακός στο β΄ ημίχρονο-και τις δύο στα τελευταία λεπτά.

Σίγουρα τα γκολ είναι πάντα το αποκορύφωμα για ένα επιθετικογενή παίκτη. Και πράγματι ειδικά το δεύτερο γκολ δεν είχε απλά στοιχείο καλής εκτέλεσης, όπως το πρώτο-είχε και έντονο το στοιχείο της ποιότητας, αφού πήρε την μπάλα κάτω από τη σέντρα, παίρνοντας την μπάλα από τον Ουρτάδο, έφτασε στην αντίπαλη περιοχή και το κάρφωσε. Όμως, το παιδί έχει τεχνική και συμμετέχει πολύ και καλά στις επιθέσεις του Ολυμπιακού.

Έτοιμος φυσικά δεν είναι, γιατί του λείπει φανερά η διάρκεια και η απειρία του φαίνεται-όπως π.χ. στο εύκολο φάουλ που έδωσε στην Μπρέντα στη φάση του νικητήριου γκολ της (2-1)-αλλά είναι σαφές ότι έχει στόφα. Ο Βαλβέρδε τον δοκίμασε σε όλες τις θέσεις πίσω από τον σέντερ φορ και για κάποιο διάστημα και σέντερ φορ! Μάλλον σε θέση Φουστέρ ήταν πιο αποδοτικός.

• Για τον Χαβίτο ένα σχόλιο: εάν έκανε ο Ριέρα την ενέργεια που έκανε ο πρώην παίκτης του Άρη στο 1-0 του Πάντελιτς με τη Χέρενβεν, θα υπήρχαν ύμνοι. Κι όμως, ο Χαβίτο έκανε κούρσα 50 μέτρων (!) και την κατάλληλη στιγμή σήκωσε το κεφάλι και βρήκε με συστημένη σέντρα τον Μάρκο. Ήταν μία τέλεια προσωπική ενέργεια, που δεν μπορεί να την κάνει παίκτης-μετριότητα.

Ο Ισπανός λίγο αργότερα έβγαλε σε θέση γκολ πάλι τον Πάντελιτς, αλλά ο Σέρβος καθυστέρησε χαρακτηριστικά, όπως έκανε και σε άλλες τρεις φάσεις, με συνέπεια να χάσει τέσσερις συνολικά ευκαιρίες, πέραν των δύο πανέξυπνων γκολ που έβαλε-παρεμπιπτόντως, δεν λέει κανείς ότι δεν είναι γκολτζής ο Μάρκο, αλλά οι δείκτες κινητικότητας και ταχύτητας είναι χαμηλοί.

Ο Χαβίτο σαφώς δεν έχει την κλάση του Ριέρα, αλλά είναι κακός μπελάς για κάθε άμυνα. Νομίζω ότι χρειάζεται παραπάνω αυτοπεποίθηση.

• Ο Γκρίμπιτς σε εμένα δεν άρεσε στα τελευταία παιχνίδια του. Σα να τα έδωσε όλα στην αρχή και τώρα να έχει «κάτσει». Μία δύο ντρίμπλες και μία καλή πάσα δεν αρκούν. Και σε εκείνο το φιλικό με την Μπρέντα μου έκανε πολύ άσχημη εντύπωση ότι σούταρε κι έχασε το γκολ στην αρχή του ματς, αντί να την γυρίσει την μπάλα στον Φουστέρ, που μάταια την περίμενε. Ο Μαυροβούνιος σίγουρα «τρελάθηκε» από τη δημοσιότητα (Άνεμιτς, Γκαλέτι κλπ), που είχε μετά το γκολ που έβαλε και έπαιξε λίγο παραπάνω για τον εαυτό του.

Όμως, δεν μπορώ να ξεχάσω τη δυναμική που έβγαλε στα πρώτα φιλικά κι ότι το παιδί μπουκάρει καλά από δεξιά. Ο Βαλβέρδε λες κι άκουσε τον…Αλέφαντο, που είχε πει ότι ο Γκρίμπιτς ίσως να μπορεί να παίξει σέντερ φορ κι ότι του θύμισε…Σιδέρη στα νιάτα του και τον έβαλε και σέντερ φορ για 12 λεπτά, αλλά ούτε εκεί ούτε από αριστερά που επίσης δοκιμάστηκε φάνηκε. Ο Ερνέστο κι αυτόν τον δοκίμασε και σε θέση Φουστέρ.

• Εννοείται πως δεν ξεχνάω τον Φετφατζίδη, ο οποίος άργησε λίγο να πάρει μπρος, κι αυτός ακόμη δεν έχει διάρκεια, όπως και οι άλλοι τρεις, όμως με τρεις τέσσερις κινήσεις του, μπόρεσε κι έφτιαξε ένα γκολ και τρεις φάσεις σε ενάμιση ματς. Κι αυτή την κλάση δεν την έχουν πολλοί παίκτες. Όταν παίζει ομαδικά ο μικρός και δεν κάνει σουτ απ΄ όπου κι αν βρίσκεται, μπορεί να κάνει τη διαφορά.

• Και για να είμαι ειλικρινής, εγώ ωραία πράγματα είδα και στον Σουμπίνιο, που ήταν πάρα πολύ βελτιωμένος σε σχέση με την εικόνα που είχε δείξει την περασμένη χρονιά με τον Πανσερραϊκό. Με καλή οργάνωση του παιχνιδιού, μαχητικότητα και αρκετά καλές πάσες. Μπορεί και να κάνω λάθος, αλλά μόνο του πεταματού δεν είναι το Βραζιλιανάκι.

• Θα προσέξατε, βέβαια, ότι μνημονεύω μόνο επιθετικογενείς παίκτες και δη τους λεγόμενους επιθετικογενείς. Και το κάνω ακριβώς για να δείξω το βάθος που έχει η ομάδα πίσω από τους βασικούς Μιραλάς, Τζιμπούρ, Ριέρα, Ιμπαγάσα, Φουστέρ, αλλά και τον Γέστε.

Κ. Νικολακόπουλος