Μιραλάς ή Τζιμπούρ;

Αν θέλαμε να κάνουμε μία σύγκριση του Μιραλάς με τον Τζιμπούρ, των δύο κορυφαίων επιθετικών του Ολυμπιακού, θα μπορούσαμε να καταλήξουμε μάλλον σε ένα βασικό συμπέρασμα: ο Βέλγος είναι πιο καλός κυνηγός, αλλά ο Αλγερινός είναι πιο καλός εκτελεστής.

Ο Μιραλάς πραγματικά είναι… ωραίος να τον βλέπεις μέσα στο γήπεδο, με τις κούρσες του ειδικά από τα αριστερά κι αυτά τα πλασέ του, αλά Ανρί, να καρφώνουν την μπάλα στις γωνίες των γκολκίπερ. Δείχνει ποιότητα. Αλλά, παράλληλα, δεν είναι και ο κλασικός σέντερ φορ-σκόρερ. Το βλέπεις από τις τελικές προσπάθειές του. Μπορεί να έχει και έξι σε ένα παιχνίδι, με ένα γκολ. Όχι ότι μας χαλάνε τα 14 γκολ (χωρίς πέναλτι) που έβαλε το παιδί! Μια χαρά είναι. Και μακάρι να μείνει στον Ολυμπιακό και να συνεχίσει έτσι.

Αλλά ο Τζιμπούρ μοιάζει να είναι καλύτερος εκτελεστής. Ψυχρός εκτελεστής. Γκάνγκστερ! Θα του έρθει η μπάλα και θα το καρφώσει! Μα με το κεφάλι (όπως με την Καβάλα και την Λάρισα), μα με το αριστερό πόδι (όπως στο Χαριλάου), μα με το δεξί πόδι (όπως στην Τούμπα). Το «έχει» ο άνθρωπος το γκολ. Θα σου το βάλει από κοντά (όπως με τον Παναθηναϊκό στο 92), θα σου το βάλει κι από μακριά και θα σου… βγάλει το μάτι (όπως το δεύτερό του επί της ΑΕΚ). Έχει μεγαλύτερη ποικιλία ο Αλγερινός. Θα σκοράρει και στην κόντρα, θα σκοράρει και σε στημένη φάση. Θα σκοράρει κι από σέντρα, θα σκοράρει και περιμένοντας την πάσα στην περιοχή. Και μακάρι να μείνει κι αυτός στον Ολυμπιακό και να συνεχίσει έτσι.

Νομίζω ότι οι δύο αυτοί γαλλόφωνοι επιθετικοί, που είναι και σέντερ φορ και πιο περιφερειακοί, μπορεί να αποτελέσουν τη νέα σεζόν ένα πολύ ισχυρό επιθετικό δίδυμο για τον Ολυμπιακό, όταν βρουν μία καλύτερη χημεία μεταξύ τους. Άλλωστε, δεν έχουν παίξει οι δυo τους παρά λιγοστά παιχνίδια μαζί. Απλά χρειάζεται να είναι πιο ομαδικοί, ειδικά δε ο Βέλγος, του οποίου το πρώτο μέλημα είναι να τελειώσει μία φάση ο ίδιος κι όχι να δώσει πάσα.

Ο Τζιμπούρ πρεσάρει κι αυτός καλά μπροστά, κλέβει μπάλες και είναι λογικό να περιμένουμε από τη νέα σεζόν, να κάνουν πολύ πιο ωραία πράγματα, εφόσον τελικά παραμείνουν κι οι δύο.

Κ. Νικολακόπουλος