Οι δηλώσεις–«χρησμοί» ΚΟΥΡΑΖΟΥΝ!

Του Γιάννη Καραλή

Αρχικά θα σας ξεκαθαρίσω, για να μην τα μπλέκουμε τα πράγματα, πως είμαι 100% αντίθετος στους… «χρησμούς»! Αν και δημοσιογραφικά μια δήλωση που δεν είναι ξεκάθαρη, αλλά αφήνει πολλαπλές ερμηνείες, είναι πολύ πιο «πιασάρικη», αφού αφήνει περιθώρια συζητήσεων , σχολίων και προσεγγίσεων για… κάμποσες μέρες, προσωπικά η διαδικασία «μετάφρασης» των λεχθέντων του καθένα ΜΕ ΚΟΥΡΑΖΕΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ.

«Το είπε αυτό, αλλά μήπως εννοούσε το… άλλο»;

«Όχι, ρε συ. Ήταν …ξεκάθαρο τι ΗΘΕΛΕ να πει ο άνθρωπος»!

Τόσο «ξεκάθαρο» που να ακούς…10 διαφορετικές απόψεις για… μια φράση 10 λέξεων.

ΕΛΕΟΣ!

Α! Και μετά ακολουθούν οι ερμηνείες του… «περιβάλλοντος τους»… Αντιλαμβάνομαι πως η «γλύκα» της αναγνωρισιμότητας , μέσω του ευρύτατου κοινωνικού φάσματος των ποδοσφαιρόφιλων , είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ. Για τον καθένα!

Και μην βιαστείτε να σκεφτείτε ότι άνθρωποι εξαιρετικά επιτυχημένοι στον επαγγελματικό τους χώρο ΔΕΝ έχουν ανάγκη της, προαναφερόμενης, αναγνωρισιμότητας. ΛΑΘΟΣ!

Ειδικά αυτοί, που νιώθουν (και έτσι είναι) ΚΥΡΙΑΡΧΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ του ευρύτερου, περί την εργασία τους, χώρου, αλλά ο συγκεκριμένος χώρος υπολείπεται(αυτό είναι δεδομένο, δυστυχώς, εκτός κι αν αφορά… το τραγούδι ή την ηθοποιία) προβολής, αυτού του ποδοσφαίρου, είναι που ΤΡΕΛΛΑΙΝΟΝΤΑΙ για την λάμψη και την αναγνωρισιμότητα που τους δίνει η …μπαλίτσα.

Τουλάχιστον, ας παίζουν ΤΙΜΙΑ το παιχνίδι της (αυτό-) προβολής τους, με δηλώσεις ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ και… «ευανάγνωστες» και όχι με… «χρησμούς» προς διερεύνηση.

Η Πυθία, εξάλλου, μας τελείωσε προ αμνημονεύτων ετών…