Το 1982, σχεδόν… κλαίγοντας, υποδέχθηκα την ήττα-αποκλεισμό της Βραζιλίας απ’ την Ιταλία του Ρόσσι: 2-3 και ΕΞΩ! Ποιοι; Οι Ζίκο, Σώκρατες, Φαλκάο, Έντερ και Πάουλο Ισίντορο, Τζούνιορ, Μπράνκο, Εντίνιο…
Γράφει ο Γιάννης Καραλής
Ομάδα της οποίας (ακόμη και) τα μπακ, έγιναν χαφ-οργανωτές ομάδων του (τότε) ασυναγώνιστου Καμπιονάτο, όπως ο Μπράνκο στην Μπρέσια ή ο Τζούνιορ στην Τορίνο…
Το… κλάμα, τότε, δικαιολογούνταν απόλυτα. Μαζί με τον αποκλεισμό της «σελεσάο», στα δικά μου, τουλάχιστον, μάτια, πέθαινε το θέαμα του «ESPANA’82». Κι όμως! Η μπάλα που ξέρει να τιμωρεί τους αυθάδεις (όπως εγώ εκείνο το απόγευμα) μας πρόσφερε έναν μεγάλο τελικό Ιταλίας - Γερμανίας. Έναν τελικό όπου «το μπρίο και η φινέτσα, νίκησε το ποδόσφαιρο των ρομπότ» που είχε πει (αν θυμάμαι ακριβώς) ο μεγάλος Γιάννης Διακογιάννης στη μετάδοση της ΕΡΤ. Εκείνη η Βραζιλία, πάντως, ήταν ΧΑΡΜΑ ΙΔΕΣΘΑΙ. Ήταν η επιτομή του… JOGO BONITO.
Χθες, δε νομίζω ότι ένοιωσα το ίδιο άσχημα. Και αισθάνθηκα και… ενοχές, ως ορκισμένος Βραζιλιανόφιλος, γι’ αυτό.
Όμως ΟΥΤΕ η Βραζιλία έπαιξε το φοβερό, πλήρες σε τεχνική και γεμάτο αυτοσχεδιασμούς παιχνίδι, ούτε και η Ολλανδία είναι…
Η αλήθεια είναι πως στο πρώτο ημίχρονο, είδαμε μία προέκταση του 3-0 επί της Χιλής. Το 1-0 του Robinho φάνταζε ΛΙΓΟ για την απόδοση της πραγματικής εικόνας, οι Ολλανδοί έδειχναν ψιλο-χαμένοι κι αν ο Ιάπωνας είχε δώσει και το πέναλτι-μαρς του ΝτεΓιονγκ στον Κακά, ίσως το ματς τελείωνε εκεί. Όμως με «ΑΝ» δεν γράφεται ιστορία. Και την ιστορία έγραψε ο Σνάιντερ, ο (MVP για μένα) Κάουτ, ο Στεκέλενμπουργκ, ο ΝτεΓιονγκ και οι υπόλοιποι Οράνιε, την ώρα που η Βραζιλία κατέρρεε υπό το βάρος του 1-2 χωρίς ΔΥΝΑΜΗ και ΠΟΙΟΤΗΤΑ να τ’ ανατρέψει! Κάτι, δηλαδή, που η ομάδα του ’82, 5’-10’ να είχε ακόμη, θα είχε ισοφαρίσει και 3η φορά την… τύχη του Ρόσσι…
Και τι… είναι η Ολλανδία, που το άφησα ημιτελές παραπάνω; Είναι ΟΜΑΔΑ με κεφαλαία γράμματα. Και με ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΥΣ παίκτες. Ο Φαν Μάρβαικ, παρουσίασε ένα πολύ συμπαγές σύνολο, με διακριτούς ρόλους, εξαιρετική αμυντική λειτουργία… 11 παικτών(!) και εμπνεύσεις μπροστά, σ’ ένα 2ο ημίχρονο που μπήκε με το βάρος του 0-1 στην πλάτη. Του αξίζουν ΠΟΛΛΑ ΜΠΡΑΒΟ γι’ αυτό, όπως και στους παίχτες του για την ανατροπή, 1η σε δεύτερο ημίχρονο στο Μουντιάλ! Και τώρα φαβορί κόντρα στην Ουρουγουάη, μπορεί να ονειρεύονται όλοι μαζί, ότι θα καταφέρουν αυτό που η μεγάλη ομάδα του Κρόιφ (το ’74) και αυτή του Βαν Ντε Κέρκοφ (το ’78) ΔΕΝ πέτυχαν: ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΝ το… «Άγιο Δισκοπότηρο»!
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
