Χαριστέας: «Να δείξουμε ότι είμαστε σκληρά καρύδια»

Λίγες ώρες προτού η Εθνική Ελλάδας ριχθεί στη μάχη με την Ουκρανία για να πάρει το πολυπόθητο εισιτήριο που εξασφαλίζει μια θέση στο Μουντιάλ, ο Άγγελος Χαριστέας παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «Ο Κόσμος του Επενδυτή» και έδωσε το σύνθημα για τη νίκη. Ο διεθνής επιθετικός τόνισε ότι δεν φοβάται την Ουκρανία, έκανε λόγο για ματς «ζωής και θανάτου» και έθεσε ως στόχο την πρόκριση ειδάλλως… «θα είναι αποτυχία αν δεν τα καταφέρουμε».

Αναλυτικά όσα δήλωσε στον «Κόσμο του Επενδυτή»:

Λόγω τραυματισμού, έχασες τα δύο προηγούμενα παιχνίδια με Λετονία και Λουξεμβούργο. Πώς αισθάνθηκες με δεδομένο ότι δεν απουσιάζεις σχεδόν ποτέ από τα εθνικά προσκλητήρια;

«Σίγουρα δεν ήταν και το καλύτερο συναίσθημα να βλέπω την προσπάθεια της Εθνικής από την τηλεόραση. Είμαι ενεργό μέλος της ομάδας πολλά χρόνια και θα έλεγα ότι ήταν πρωτόγνωρο. Ήμουν πολύ αγχωμένος, ιδιαίτερα στο πρώτο παιχνίδι, που θέλαμε οπωσδήποτε τη νίκη. Μόλις ξεκαθάρισε το ματς, ησύχασα».

Όταν άκουσες το όνομα της Ουκρανίας ως αντιπάλου μας στα μπαράζ, τι σκέφτηκες; Ήταν η χειρότερη δυνατή κλήρωση;

«Όχι, δεν νομίζω. Αυτή τη χρονική περίοδο η Βοσνία είναι σε πολύ καλό επίπεδο και διαθέτει εξαιρετικούς παίκτες, κάποιους από τους οποίους τους ξέρω από το γερμανικό πρωτάθλημα. Από την άλλη, οι Ιρλανδοί φημίζονται για το σκληρό ποδόσφαιρο που παίζουν, στοιχείο που τους κάνει απρόβλεπτους, και τη Σλοβενία δεν τη γνωρίζαμε καθόλου. Τουλάχιστον τους Ουκρανούς τούς ξέρουμε, τους έχουμε αντιμετωπίσει και εντός και εκτός. Ξέρουμε τις δυνατότητές τους, αλλά και τις αδυναμίες τους, και έτσι θεωρώ ότι η κλήρωση ήταν στα μέτρα μας. Πάντως, κάθε ομάδα που έχει φθάσει εδώ το αξίζει και δεν είναι εύκολος αντίπαλος».

Πώς θα τους σκιαγραφούσες, λοιπόν, και τι πρέπει να προσέξουμε εμείς για να περάσουμε;

«Έχουν μια πολύ συμπαγή ομάδα, η οποία στήνεται πολύ καλά αμυντικά. Διαθέτουν καλούς παίκτες, ωστόσο το δυνατό τους σημείο δεν είναι η ποιότητα ενός ή δύο ποδοσφαιριστών, αλλά η συλλογική δουλειά που κάνουν μέσα στο γήπεδο. Παίζουν αμυντικά και προσπαθούν να βάλουν ένα γκολ και να κρατήσουν το αποτέλεσμα. Αυτό έκαναν και με την Αγγλία: άνοιξαν το σκορ και μετά δεν ζήτησαν τίποτα παραπάνω. Δεν παίζουν θεαματικά, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι μας είχαν αποκλείσει από το Μουντιάλ του 2006. Μας είχαν κερδίσει 1-0 μέσα στο Καραϊσκάκη και δεν θέλουμε με τίποτα να επαναληφθεί το ίδιο σενάριο».

Άρα, αυτό είναι και ένα έξτρα κίνητρο για εμάς, όσο κι αν δεν θέλουμε να σκεφτόμαστε ότι πρέπει οπωσδήποτε να πάρουμε τη ρεβάνς…

«Σίγουρα είναι. Ήμουν σε εκείνο το ματς και δεν ξεχνάω τι έχει γίνει. Ήταν μια ήττα που αποδείχθηκε καταδικαστική. Αλλά το βασικό κίνητρο, ειδικά για εμάς τους πιο παλιούς, είναι ότι αυτή ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία να παίξουμε σε ένα Μουντιάλ. Πρόκειται για δύο παιχνίδια ζωής και θανάτου».

Συνήθως λέμε ότι το δεύτερο ματς, η ρεβάνς, είναι το καθοριστικό για την πρόκριση. Ισχύει και τώρα κάτι τέτοιο;

«Θεωρώ το πρώτο παιχνίδι καθοριστικό, κυρίως από ψυχολογική άποψη. Και αυτό, γιατί αν φέρεις ένα καλό σκορ, ανεβαίνεις εν όψει του δεύτερου ματς. Εννοείται ότι και οι δύο αγώνες είναι εξίσου σημαντικοί και το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει, αλλά, αν πάρουμε τη νίκη στο Ολυμπιακό Στάδιο, αποκτάμε ψυχολογικό αβαντάζ. Ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι το δεύτερο ματς μεσολαβούν μόνο μερικά εικοσιτετράωρα κι όχι μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως -για παράδειγμα- γίνεται στις διασυλλογικές διοργανώσεις, όπου σου δίνεται ο χρόνος να ανακάμψεις».

Ποια θα είναι η τελευταία σκέψη που θα κάνεις πριν μπεις στον αγωνιστικό χώρο και που θα ήθελες να μοιραστείς με τους συμπαίκτες σου;

«Ότι αυτή είναι η μεγάλη μας ευκαιρία. Αυτό είναι το σύνθημα. Μια μοναδική ευκαιρία να βρεθούμε σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση. Και δεν πρέπει να την πετάξουμε, αλλά να την αρπάξουμε από τα μαλλιά. Αυτό προσπαθούμε εμείς οι παλαιότεροι να το μεταδώσουμε και στους υπόλοιπους. Είναι μεγάλο το κίνητρο».

Έγιναν λάθη στην προκριματική φάση, αυτό είναι δεδομένο, που κόστισαν την απευθείας πρόκριση. Μάθαμε από αυτά τα λάθη;

«Η ομάδα σ’ αυτά τα προκριματικά δεν είχε την εικόνα που έδειξε στα αντίστοιχα του Euro 2008. Τότε έβλεπες μια ομάδα που σε έπειθε ότι, έτσι ή αλλιώς, θα κερδίσει τα παιχνίδια. Τώρα είχαμε πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή μας και χάσαμε δύο φορές, εντός και εκτός έδρας, από τον κυριότερο αντίπαλό μας, την Ελβετία. Φυσικά, πάντα γίνονται λάθη, εγώ όμως στέκομαι στο ότι δεν ήμασταν σταθεροί σε όλα τα παιχνίδια».

Πριν από έναν μήνα, ο Κώστας Κατσουράνης είχε δηλώσει στη «Full Επίθεση» ότι αποτυχία δεν είναι να πάμε στα μπαράζ, αποτυχία θα είναι να μην πάμε στο Μουντιάλ. Συμφωνείς;

«Ναι. Το ίδιο λέω και εγώ. Θα είναι αποτυχία αν δεν προκριθούμε. Δεν μπορούμε να κρυφτούμε πίσω από το δάκτυλό μας και να πούμε «εντάξει, δεν έγινε και τίποτα, τι θέλετε να κάνουμε τώρα;». Αυτή τη φορά είναι διαφορετικά τα πράγματα, γιατί αξίζουμε να είμαστε εκεί. Αρκεί εμείς οι ίδιοι να το αποδείξουμε σ’ αυτά τα δύο παιχνίδια. Είμαστε μια ομάδα η οποία είναι πολύ ανταγωνιστική τα τελευταία χρόνια στο ευρωπαϊκό στερέωμα και υπάρχουν απαιτήσεις από όλους. Και, πρώτα από όλα, έχουμε εμείς απαιτήσεις από τους εαυτούς μας. Η αλήθεια είναι ότι, κοιτάζοντας τον όμιλο στην αρχή, κι εμείς οι ίδιοι το πιστεύαμε ότι θα πάρουμε την πρώτη θέση. Από την άλλη, το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτο και θα μπορούσαμε να μην ήμασταν καν εδώ. Δείτε πόσες μεγάλες ομάδες έχουν ήδη αποκλειστεί. Ευτυχήσαμε να έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία να πάμε στο Μουντιάλ και δεν θέλω καν να σκέφτομαι οτιδήποτε αρνητικό».

Παίζεις χρόνια στο εξωτερικό. Τι εικόνα έχουν στην Ευρώπη για το ελληνικό ποδόσφαιρο και την εθνική ομάδα;

«Από τη μια πλευρά έχουμε κερδίσει τον σεβασμό, ας μην ξεχνάμε ότι τα τελευταία πέντε χρόνια έχουμε κατακτήσει Ευρωπαϊκό, άλλη μια φορά πήγαμε στα τελικά και τώρα είμαστε ένα βήμα από το Μουντιάλ. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει και… ζήλια, γιατί δεν μπορούν ακόμα να χωνέψουν ότι μετά το Euro θα παραμέναμε σε τόσο υψηλό επίπεδο. Και για να ευλογήσουμε και λίγο τα γένια μας, από εκεί που δεν μας υπολόγιζε κανείς στην Ευρώπη -κακά τα ψέματα- είμαστε στη 16η θέση της βαθμολογίας της FIFA. Πας να παίξεις μέσα στην Ελβετία και όλοι περιμένουν να κερδίσεις. Έχουν αλλάξει τα δεδομένα λοιπόν. Μας θεωρούν ανταγωνιστικούς, αλλά από την άλλη πλευρά μας περιμένουν και στη γωνία να βγάλουν και λίγο χολή. Προσωπικά, ένας ακόμα λόγος που θέλω να προκριθούμε είναι αυτός. Να δείξουμε ότι είμαστε σκληρά καρύδια. Να γυρίσω στη Νυρεμβέργη με ψηλά το κεφάλι. Όχι μόνο εγώ, αλλά και όλα τα παιδιά που παίζουν στο εξωτερικό. Να πάμε στις ομάδες μας και να πούμε «παιδιά, περάσαμε». Είναι πολύ σημαντικό».

Νιώθεις πίκρα για την κριτική που δέχεται η Εθνική, έχοντας καταφέρει πράγματα που στο πρόσφατο παρελθόν φάνταζαν αδιανόητα;

«Ακόμα και στην Εθνική Γερμανίας το ίδιο συμβαίνει. Το θεωρώ φυσιολογικό. Έχουμε μάθει να λειτουργούμε υπό πίεση και τέτοιες συνθήκες. Σίγουρα κάποιες φορές η κριτική είναι άδικη, άλλωστε παντού υπάρχουν καλοπροαίρετοι και κακοπροαίρετοι. Εγώ πιστεύω ότι ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι νομίζει, αλλά πρέπει να το τεκμηριώνει, να το υποστηρίζει και να εξηγεί τα επιχειρήματά του. Είναι εύκολο να λες «η Εθνική δεν παίζει μπάλα», αλλά κάποιες φορές ας είμαστε πιο συγκεκριμένοι και σωστοί στην κριτική μας. Είμαι από τους παίκτες που έχουν δεχθεί κριτική, αλλά ποτέ δεν άφησα αυτά που λέγονταν να με βάλουν από κάτω, γιατί ξέρω ότι αυτό ήταν κάτι που γινόταν, γίνεται και θα γίνεται. Ξέρω ότι είμαι παίκτης της εθνικής ομάδας και πάντα θα υπάρχουν σχόλια. Τα τελευταία χρόνια, οι Έλληνες δημοσιογράφοι έχετε ασκήσει σκληρή κριτική, αλλά αυτό γίνεται γιατί κι εμείς ανεβάσαμε ψηλά τον πήχυ κι εσείς θέλατε να έχουμε μια Εθνική που θα φέρνει συνέχεια επιτυχίες».

Επιμέλεια: Βαγγέλης Αυγουστής