Τελικά ξέρετε τι κατάλαβα εγώ; Ο Παναθηναϊκός σταμάτησε τον Ολυμπιακό μέσα στο Ηράκλειο! Και μαγκιά του που τα κατάφερε, έτσι όπως παίζεται το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Και μην βιάζεστε και νομίσετε ότι εννοώ πως ο ΟΦΗ είναι παράρτημα του ΠΑΟ (προς…Θεού-του ποδοσφαίρου) κλπ, κλπ.
Απλά θυμηθείτε τι έγινε την περασμένη εβδομάδα και θα καταλάβετε πολύ καλά τι εννοώ.
Πρώτον, ο Παναθηναϊκός εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση, με την οποία έκανε ευθεία επίθεση στον πρόεδρο της ΕΠΟ Γκαγκάτση και στον πρόεδρο της ΚΕΔ Ψυχομάνη, χαρακτηρίζοντάς τους εχθρούς του, με αφορμή το θέμα της διαιτησίας.
Δεύτερον, ο εκπρόσωπός του στην Λίγκα, ο Αντωνιάδης, πήγε στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΕΠΟ και πέρασε γενεές δεκατέσσερις πάλι τον Γκαγκάτση, με αφορμή πάντα το θέμα της διαιτησίας.
Τρίτον, ο ΠΑΟ άσκησε όλη του την επιρροή στον Τύπο για να προβάλλει όλες αυτές τις επιθέσεις.
Στόχος; Ένας: Η διαιτησία του αγώνα ΟΦΗ-Ολυμπιακού. Ποιος άλλος; Το ΠΑΟ-Λιβαδειά στις 5 Οκτωβρίου η το ΠΑΟ-Εργοτέλης στις 29 Οκτωβρίου;
Και ο στόχος επετεύχθη. Με 12ο παίκτη τον Μαζαράκο, τον μακράν χειρότερο διαιτητή εδώ και χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο, κατά την δική μου γνώμη, ο ΟΦΗ τον σταμάτησε τον Ολυμπιακό. Με κλοτσιές, με ξύλο, με τον διαιτητή, αλλά η δουλειά έγινε. Και τώρα άσε τον Ολυμπιακό να φωνάζει. Αλλά όταν σε πιάνουν στον ύπνο, αυτά παθαίνεις…
Επί αγωνιστικού τώρα, τίποτα καινούργιο: Τι γράφαμε ανήμερα του αγώνα; Ο τίτλος ήταν, «η αρρώστια του Ολυμπιακού μακριά από το Καραϊσκάκη…» και τα έλεγε όλα. Απλά να πάρουμε μία ντζούρα. Πως ξεκινούσαμε;
«Σε κάτι τέτοια παιχνίδια όπως αυτό με τον ΟΦΗ το κλειδί για τον Ολυμπιακό συνήθως είναι να βάλει αυτός το πρώτο γκολ. Αν τα καταφέρει, σχεδόν πάντα όλα πάνε καλά. Αν δεν τα καταφέρει, όμως, τις περισσότερες φορές έχει πρόβλημα.
Και το θέμα είναι ότι ο Ολυμπιακός πολλές φορές δεν ξεκινάει καλά τα παιχνίδια του, ειδικά δε τα εκτός έδρας. Το αποκορύφωμα, βέβαια, ήταν ο αγώνας στην Κύπρο, όπου από τα αποδυτήρια έχανε 2-0 από την Ανόρθωση. Αλλά και στην Ξάνθη ελέω αστοχίας των γηπεδούχων δεν έχανε 1-0, πάλι από τα πρώτα λεπτά…»