Το «μαύρο κουτί» της ήττας της ΑΕΚ από τον Βόλο

Επιστροφή στη γειτονιά της με το... αριστερό για την ΑΕΚ. Η «Ένωση» ηττήθηκε 1-0 από τον Βόλο στη Ριζούπολη και το sport-fm.gr βάζει κάτω τα συν και τα πλην από την εμφάνιση του συνόλου του Ματίας Αλμέιδα.

Πολλά περισσότερα προφανώς τα αρνητικά, τα οποία συγκεντρώνονται στο εξής βασικό: Η ήττα ήρθε λόγω της επιθετικής δυσλειτουργίας που έδειξαν οι «κιτρινόμαυροι», με την ομάδα της Μαγνησίας να παρουσιάζεται διαβασμένη, μην επιτρέποντάς τους να αξιοποιήσουν ούτε το καλό τους πρέσινγκ. Σ' ένα ματς που «φώναξαν» και οι μεταγραφικές ανάγκες της ΑΕΚ.

Την ίδια στιγμή λοιπόν και παρά την ήττα, ο «δικέφαλος» -για τον οποίο, όπως για κάθε νέα ομάδα, χρειάζεται υπομονή- πήρε πολύ καλό βαθμό στα αμυντικά του καθήκοντα.


(Τρομερή η ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι φίλοι της ΑΕΚ, οι οποίοι δεν σταμάτησαν να τραγουδούν ούτε λεπτό)

Από αλλού το… περίμενε η -πολύ καλή ανασταλτικά- ΑΕΚ, από αλλού το βρήκε

Παρά το αρνητικό αποτέλεσμα για την ΑΕΚ, θα αρχίσουμε από το πιο σημαντικό θετικό στοιχείο που έδειξε το σύνολο του Ματίας Αλμέιδα. Όχι για… ωραιοποιηθεί η κατάσταση, αλλά διότι κατ' αυτόν τον τρόπο θα φανεί καλύτερα και το πώς ήρθε αυτή η ήττα. Εξάλλου, η γενική και αόριστη καταστροφολογία (του τύπου «όλα λειτούργησαν λάθος») δεν έχει κανένα νόημα.

Στο προκείμενο λοιπόν. Πριν το παιχνίδι υπήρξε αρκετή συζήτηση σχετικά με το κατά πόσο η «Ένωση» θα ανταποκριθεί αμυντικά κόντρα σε μια ομάδα, η οποία είναι σαφώς πιο επικίνδυνη επιθετικά σε σχέση με τη Λαμία (που αντιμετώπισαν οι «κιτρινόμαυροι» την πρώτη αγωνιστική).

Συγκεκριμένα, η εν λόγω κουβέντα επικεντρώθηκε στις αντιδράσεις της ΑΕΚ στις αμυντικές μεταβάσεις. Η αλήθεια είναι ότι ο «δικέφαλος» τα πήγε πολύ καλά σ' αυτό το κομμάτι. Καταρχάς, στο ξεκίνημα της αναμέτρησης, όπου ο Βόλος μπήκε αρκετά επιθετικά. Η ομάδα της Μαγνησίας έψαξε τις γρήγορες (αντ)επιθέσεις -κατά βάση από τη δεξιά πλευρά των γηπεδούχων- με την «Ένωση» να έχει αποτελεσματικές επιστροφές.



Εντέλει, η ΑΕΚ δέχτηκε το γκολ -όχι στο τρανζίσιον- αλλά από μια τρομερή έμπνευση αντιπάλου, όπως ήταν η ενέργεια του Ντέλετιτς στο 19'. Μάλιστα, έπρεπε να περάσει σχεδόν μία ώρα αγώνα ώστε να απειληθεί εκ νέου, στο 78' με το διαγώνιο τελείωμα του Φαν Βέερτ. Στη μοναδική ουσιαστικά φάση που πιάστηκε ανοργάνωτη και όπου δεν αντέδρασε καλά σε αμυντική μετάβαση. Και αυτό, ενώ -ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο- αγωνιζόταν όλη μπροστά.



Ο Αλμέιδα παρέταξε ένα σύνολο που δεν κινδύνευσε από τα επιθετικά όπλα του αντιπάλου. Ωστόσο, εδώ χρειάζεται και μια επισήμανση: Η ΑΕΚ δεν συνιστά μια «αμυντική ομάδα». Η αγωνιστική φιλοσοφία του προπονητή της δεν βασίζεται στην καταστροφή του παιχνιδιού του αντιπάλου. Ίσα-ίσα ο τρόπος παιχνιδιού του -ασχέτως εάν αποδώσει ή όχι- είναι ασυνήθιστα τολμηρός για τα ελληνικά δεδομένα. Εξού και θα χρειαστεί χρόνος και υπομονή. Το ίδιο φυσικά θα γραφόταν και σε ενδεχόμενη νίκη του «δικεφάλου», όπου η μπάλα θα έπρεπε να μείνει χαμηλά...

Η επιθετική δυσλειτουργία και το ανακάτεμα της τράπουλας από τον Αλμέιδα

Το πρόβλημα, λοιπόν, για την ΑΕΚ δεν ήταν πίσω, αλλά μπροστά. Συγκεκριμένα, στο πώς θα διασπάσει τη διπλή ζώνη άμυνας του Βόλου, ο οποίος μετά το γκολ έβγαλε επί χόρτου μια αγωνιστική φιλοσοφία που δεν μας συνηθίζει. Οι φιλοξενούμενοι ήταν οργανωμένοι και στημένοι εξαιρετικά. Η αλλαγή προπονητή στην ομάδα της Μαγνησίας έπαιξε τον ρόλο της, όμως και πάλι η «Ένωση» πρέπει να προβληματιστεί για το ότι δυσκολεύτηκε τόσο απέναντι σε ένα σύνολο που δεν φημίζεται για τις αμυντικές του επιδόσεις. Ο «δικέφαλος» -θέλοντας και μη- όσο κυλούσαν τα λεπτά αύξανε τα ποσοστά κατοχής. Αυτό το στατιστικό δεν λέει κάτι από μόνο του. Σημασία έχει το τι κάνεις με την μπάλα.

Ο Αργεντινός τεχνικός ουσιαστικά δοκίμασε δύο συστήματα, προχωρώντας σε ισάριθμα σημαντικά ανακατέματα της τράπουλας. Και με τους δύο σχηματισμούς, όμως, αντιμετώπισε συγκεκριμένα προβλήματα.



Αρχικά, με το 3-5-2 (3-6-1, με τους παίκτες στον άξονα να αλλάζουν συχνά θέσεις), ήταν εμφανής η αδυναμία της ΑΕΚ στην τελική μεταβίβαση. Η «Ένωση» γυρόφερνε την περιοχή του Βόλου, αλλά χωρίς να μπορεί να περάσει την μπάλα με προϋποθέσεις μέσα στο «κουτί». Χρειαζόταν περισσότερες φάσεις σαν εκείνη του 32' με τον Τσούμπερ (με τον τρόπο δηλαδή που συνδυάστηκαν οι τυπικά γηπεδούχοι). Δεδομένου ότι δεν υπολείπεται… ικανών πασαδόρων, το προαναφερθέν αποτελεί κυρίως πρόβλημα μονταρίσματος. Εξάλλου, είχε παρατηρηθεί και σε ορισμένα φιλικά, αλλά και στο πρώτο επίσημο ματς.



Θα είναι ανεδαφικό να ειπωθεί ότι δεν έχει γίνει δουλειά στο επιθετικό κομμάτι. Πόσω μάλλον, όταν υπάρχουν δείγματα για το αντίθετο. Ακόμα και στη νίκη με τη Λαμία -όπου και πάλι δεν εντυπωσίασε στο μπροστά μισό- το σύνολο του Αλμέιδα έβγαλε συνδυαστικές προσπάθειες, οι οποίες βέβαια έλειψαν σε μεγάλο βαθμό στο ματς με τον Βόλο. Απουσίασε αυτό το γρήγορο και κάθετο ποδόσφαιρο. Και ο ίδιος ο Αργετινός τεχνικός ζητούσε από τον πάγκο περισσότερη ταχύτητα και μεταφορά του παιχνιδιού στην αδύνατη πλευρά. Να σημειωθεί ότι στο δεύτερο ημίχρονο ήταν εμφανής η (όχι ολοκληρωτική βέβαια) βελτίωση της ΑΕΚ στο κομμάτι της τελικής μεταβίβασης. Τεράστιο ρόλο σ' αυτό διαδραμάτισε η είσοδος του Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς στο 46' (όταν και πέρασε μαζί με τον Λιβάι αντί των Άμραμπατ και Μάνταλου, αντίστοιχα).

Με την επιστράτευση του Ρότα στο 65', ο σχηματισμός άλλαξε σε κάτι σαν 4-4-2 (ή 4-2-1-3), με τους Λιβάι και Αραούχο να παίζουν τυπικά ως δίδυμο μπροστά (τυπικά, διότι ο Αργεντινός φορ έβγαινε συνεχώς πολύ μακριά από το «κουτί») και με τους Γκατσίνοβιτς και Τσούμπερ στα όρια της περιοχής. Ίσως και να μπορούσε να μην είχε βγει ο Πινέδα και να περνούσε εκτός ένας εκ των Γιόνσον ή Σιμάνσκι, ώστε να υπάρχει ακόμα περισσότερη δημιουργία από τα χαφ. Ωστόσο, αφενός δεν γνωρίζουμε εάν ο Μεξικανός μέσος είχε κουραστεί, αφετέρου η παραπάνω σκέψη θα εμπεριείχε και τους ανάλογους κινδύνους για τα μετόπισθεν. Στην ουσία όμως. Η ΑΕΚ μ' αυτή τη νέα διάταξη προσπάθησε να απειλήσει κυρίως με γεμίσματα και σέντρες. Δεν της βγήκε και αυτό ίσως να οφείλεται στον παίκτη που δεν είχε μέσα στην περιοχή (αναλύεται και παρακάτω).

Είχε διαβάσει το πρέσινγκ της ΑΕΚ ο Βόλος

Στο παιχνίδι της πρώτη αγωνιστικής η ΑΕΚ βρήκε δύο γκολ από ανάκτηση ύστερα από πρέσινγκ. Το «νούμερο ένα» στοιχείο της αγωνιστικής φιλοσοφίας του Ματίας Αλμέιδα, όπως είχε διαφανεί και από την περίοδο της προετοιμασίας. Ο Βόλος το είχε διαβάσει και πρέπει να του πιστωθεί (όπως και τα παραπάνω θετικά στοιχεία του που σημειώθηκαν). Τι έκανε; Ειδικά στο ξεκίνημα που είχε περισσότερη ώρα την μπάλα στα πόδια του, δεν επιχειρούσε build up από πίσω με χαμηλά την μπάλα. Αντίθετα, ο Κλέιμαν συνήθως επανέφερε την μπάλα με γέμισμα. Έτσι, δεν δινόταν η ευκαιρία στους «κιτρινόμαυρους» -που από τα πρώτα λεπτά έτρεχαν πολύ και πίεζαν ψηλά- να κερδίσουν την μπάλα σε καίρια σημεία.

Τα εργαλεία που λείπουν για το 3-5-2

Έχουν ειπωθεί και γραφτεί πολλά για τους παίκτες που χρειάζεται να αποκτήσει ακόμα η ΑΕΚ. Η αλήθεια είναι ότι η απουσία δύο ή και τριών -συγκεκριμένων χαρακτηριστικών- παικτών ήταν εμφανής στην ήττα από τον Βόλο. Τουλάχιστον για το 3-5-2 που προσπαθεί να παίξει η ΑΕΚ.

Αρχικά, για τη θέση της δεξιάς πλευράς. Ο Άμραμπατ ήταν αρνητικός. Και το χειρότερο, όχι μόνο ανασταλτικά. Είτε τον είχαν «σημαδεύσει» είτε όχι, όσες φάσεις δέχτηκε η «Ένωση» στο πρώτο μέρος, ήταν από την πλευρά του. Την ίδια στιγμή όμως δεν βοηθούσε ούτε επιθετικά. Ίσα-ίσα καθυστερούσε την ανάπτυξη, προκαλώντας ακόμα και εκνευρισμό στην εξέδρα. Χρειάζεται άλλου τύπου παίκτη ως βασικό γι' αυτήν τη θέση η ΑΕΚ, η οποία βέβαια ετοιμάζεται να κάνει δικό της τον Ελίασον. Όσο για τον Μαροκινό άσο, μπορεί να έρχεται από τον πάγκο ως… game changer, ρόλος που πέρυσι έδειξε να του ταιριάζει γάντι.



Από εκεί και πέρα, ο Ματίας Αλμέιδα τόνισε μέσω των δηλώσεών του μετά το παιχνίδι ότι η ομάδα του πρέπει να βελτιωθεί στις σέντρες και στα τελειώματα. Σύμφωνοι, χρειάζεται. Κυρίως όμως απαιτείται η παρουσία κι ενός παίκτη με άλλου τύπου χαρακτηριστικά μέσα στην περιοχή, ειδικά γι' αυτές τις περιπτώσεις. Ενός φορ «κουτιού», που με τις κατάλληλες τοποθετήσεις -ενδεχομένως και με το απαραίτητο ύψος- θα μπορεί να αξιοποιεί τις ενέργειες των συμπαικτών του.

Τέλος, φάνηκε αναγκαία και η απόκτηση ενός δεξιού μπακ. Η ΑΕΚ, ακόμα και ως εναλλακτική, αποδείχθηκε πως θα έχει ως επιλογή της σύστημα με τετράδα στην άμυνα. Δεν… βγαίνει να πάει μόνο με τον Ρότα σ' αυτήν τη θέση. Χρειάζεται ακόμα έναν οπισθοφύλακα, ο οποίος μάλιστα να μπορεί να βοηθά περισσότερο στο επιθετικό κομμάτι.

Δεν έδειξε τα περυσινά σημάδια κατάρρευσης πίσω, αλλά χρειάζεται περισσότερη ψυχραιμία μπροστά

Έχει να κάνει με το εάν βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο; Όχι. Απλώς στο κομμάτι της ψυχολογίας η ΑΕΚ έδειξε και θετικά και αρνητικά στοιχεία.

Από τη μία, είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι μετά το γκολ δεν κατέρρευσε. Σύμφωνοι, οι απαιτήσεις για μια ομάδα όπως η «Ένωση» δεν γίνεται να περιορίζονται στο εάν δεν δέχτηκε και δεύτερο γκολ. Παράλληλα όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε και το τι γινόταν πέρυσι σε ανάλογες καταστάσεις στον... κιτρινόμαυρο πλανήτη.

Από την άλλη, όσο κυλούσαν τα λεπτά, η «Ένωση» αύξανε μεν όλο και περισσότερο την πίεσή της. Ωστόσο, το έπραττε... ψιλοάναρχα και αρκετά νευρικά. Οι παίκτες της φαίνονταν αγχωμένοι. Χρειάζεται ψυχραιμία. Οι ανατροπές θέλουν και χαρακτήρα…