Πληγωμένη, θολωμένη και βιαστική: Τα 5 σημεία της «αυτοχειρίας» της ΑΕΚ με Ολυμπιακό

Παρά την ισοπαλία με τον Ολυμπιακό (0-0), το τέλος της 8ης αγωνιστικής των playoffs άφησε την ΑΕΚ γερά στο παιχνίδι του τίτλου.

Μόνο απίθανο δεν είναι (βάσει προγράμματος) να καταλήξει στα δικά της χέρια.

Κακά τα ψέματα όμως, όσοι φίλοι της βρέθηκαν σήμερα στην OPAP ARENA ή παρακολούθησαν από την τηλεόραση το ντέρμπι με τους Πειραιώτες έμειναν με πικρή γεύση στο στόμα:

Γιατί το πολυπόθητο «δώρο» του Παναθηναϊκού ήρθε, αλλά η ίδια δεν μπόρεσε να το… ξετυλίξει με μια νίκη-μισό πρωτάθλημα.

Και οι βασικοί λόγοι που δεν το κατάφερε (πέρα από την ανθεκτικότητα του αντιπάλου) ήταν οι εξής:

Τα ατελείωτα αγωνιστικά προβλήματα

Μετά τον «τελικό» της Λεωφόρου, η ΑΕΚ αναγκάστηκε ξανά να παραταχθεί με κομβικές απουσίες: Νοκ-άουτ ο Ρότα (χωρίς άλλο δεξί μπακ διαθέσιμο), με τον καλύτερό της παίκτη (Πινέδα) αδύνατο να μπει πριν το 60’ και με τον Μάνταλο (που διαφορετικά θα ξεκινούσε) επίσης ταλαιπωρημένο από την ίωση. Κάπως έτσι επανήλθαν τα δυο 6άρια και η γνώριμη έλλειψη δημιουργίας όταν συνυπάρχουν. Από τη στιγμή, δε, που βρέθηκαν απέναντι σε ενισχυμένο κέντρο του Ολυμπιακού (με τρία χαφ) χάθηκε η ορμητικότητα και οι πρωτοβουλίες που χαρακτηρίζουν το παιχνίδι της «Ένωσης», ειδικά εντός έδρας.



Το απενεργοποιημένο επιθετικά άκρο

Τα ανεβάσματα των μπακ είναι ούτως ή άλλως σημαντικά στο τακτικό πλάνο του Ματίας Αλμέιδα. Πόσω μάλλον απέναντι σε κλειστές και σφιχτές άμυνες, όπως αυτή που παρέταξε σήμερα ο Ολυμπιακός στην OPAP ARENA. Ενώ λοιπόν από τη μια πλευρά τα βρήκε (με το γνώριμα μεστό παιχνίδι του Χατζισαφί να καλύπτει τη κακή εμφάνιση του Γκατσίνοβιτς) από την άλλη τα περίμενε όλα από τον Άμραμπατ. Διότι ο Μοχαμάντι υπήρξε μαχητικός, φιλότιμος, αλλά όχι ικανός ν’ απειλήσει με ανάποδο πόδι και να συμβάλλει με συνεργασίες στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας του.



Τα βιαστικά τελειώματα

Παρά την έλλειψη έμπνευσης και το μπλοκάρισμα απέναντι στο «τείχος» του Ολυμπιακού, η ΑΕΚ κατάφερε να φτιάξει ευκαιρίες. Ή μάλλον φάσεις με προϋποθέσεις να ολοκληρωθούν πολύ καλύτερα στο τελευταίο κομμάτι του γηπέδου. Είτε λόγω άγχους όμως, είτε λόγω βιασύνης, οι «κιτρινόμαυροι» δεν μπόρεσαν να τις εκμεταλλευτούν. Δεν είχαν καθαρό μυαλό στην τελική απόφαση. Και ειδικά ο Λιβάι Γκαρσία -όποτε βρέθηκε ή έφερε ο ίδιος τον εαυτό του σε θέση βολής- έκανε τζούφια ή επιπόλαια τελειώματα πάνω στον Τζολάκη.



Το άγχος και η πίεση

Πριν καν ξεκινήσει το ματς η πίεση ήταν τεράστια. Εδώ που έχει φτάσει το πρωτάθλημα οι παίκτες της ΑΕΚ (όπως αντίστοιχα και του Παναθηναϊκού) έχουν ν’ αντιμετωπίσουν και το άγχος ενός τίτλου που μπορεί να κριθεί σε μια φάση. Το επιπλέον πρόβλημα ήταν πώς απέναντί τους είχαν αντίπαλο που ήξερε να επενδύσει σε αυτό: Να σπεκουλάρει στη βιασύνη τους και να παγώνει με κάθε ευκαιρία το ρυθμό. Ειδικά λοιπόν από τη στιγμή που τελείωσε το ματς στη Λεωφόρο κι ήξεραν ότι μ’ ένα δικό τους γκολ θ’ αγκάλιαζαν το όνειρο, οι «κιτρινόμαυροι» δεν απέφυγαν τη… θολούρα και τις γιόμες που τη συνόδευσαν.



Ο «βράχος» Αθανασιάδης

Πέραν του ότι παραμένει (έστω και με την ισοπαλία) δυνατά στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος, η ΑΕΚ δεν μπορεί να κρατήσει πολλά από το αποψινό ντέρμπι. Ένα από τα λίγα αγωνιστικά κέρδη της λοιπόν ήταν η εμφάνιση του Αθανασιάδη. Μετά τη Λεωφόρο (όπου δήλωσε παρών στη μοναδική ευκαιρία του αντιπάλου) ο γκολκίπερ της «Ένωσης» τη γλίτωσε ενδεχομένως απ’ τα χειρότερα σήμερα. Κι εφόσον καταφέρει τελικά την ανατροπή και φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου, οι αποκρούσεις του (στο βολέ του Μπακαμπού και το πλασέ του Σαμασέκου) ίσως έχουν αποδειχθεί κομβικές σε αυτό.