Όταν η Ευρώπη έμαθε «τι εστί… Μαρούσι»!

Στις 17 Απριλίου του 2001 γράφτηκε μία ακόμα χρυσή σελίδα στο βιβλίο της πλούσιας ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ!

Η εν λόγω ημερομηνία έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη όλων των Μαρουσιωτών, αφού η ομάδα μπάσκετ της πόλης έφτασε μέχρι την κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τίτλου.

Με τον Βαγγέλη Αλεξανδρή στον πάγκο και μπροστάρη τον Τζίμι Όλιβερ στο παρκέ, το Μαρούσι επικράτησε 74-72 της γαλλικής Σαλόν στον τελικό του Κυπέλλου Σαπόρτα που διεξήχθη στη «Χάλα Τορβάρ» της Βαρσοβίας κι έγινε ο 6ος ελληνικός σύλλογος που σήκωσε ευρωπαϊκή «κούπα»!



Ο Αμερικανός γκαρντ της ομάδας των βορείων προαστίων έκανε… όργια σε εκείνο το ματς πετυχαίνοντας 31 πόντους (!), ενώ είχε άξιους συμπαραστάτες τον Ασράφ Αμάγια (15 πόντοι, 6 ριμπάουντ), τον Βάσκο Εφθίμοφ (7 πόντοι, 18 ριμπάουντ) και τον Αλέξη Φαλέκα (13 πόντοι).

Το Μαρούσι ήταν μπροστά στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, αλλά το παιχνίδι κρίθηκε στο φινάλε, αφού η Σαλόν επέστρεψε κι έφτασε στην ισοφάριση με τρίποντο του Όουενς στα 15 δευτερόλεπτα.

Ακολούθησε το φάουλ πάνω στον Σωτήρη Νικολαΐδη, ο οποίος αποδείχθηκε τέρας ψυχραιμίας και ευστόχησε σε δύο βολές στα 11 δευτερόλεπτα κι ενώ στην τελευταία επίθεση οι Γάλλοι δεν κατάφεραν καν να εκτελέσουν λόγω της πιεστικής άμυνας των παικτών του Αλεξανδρή.

Έτσι, η κούπα παρέμεινε σε ελληνικά χέρια, αφού την αμέσως προηγούμενη σεζόν η ΑΕΚ ήταν η μεγάλη νικήτρια επικρατώντας της Κίντερ Μπολόνια στον τελικό του Σαπόρτα.

Αυτή η επιτυχία του Αμαρουσίου αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία αν αναλογιστούμε πως είχε επιστρέψει στην Α1 μόλις το 1998!

Υπό τη «σκέπη» του εύρωστου επιχειρηματία Άρη Βωβού, η ομάδα των βορείων προαστίων ζούσε μέρες ακμής από τις αρχές της νέας χιλιετίας κι έφτασε μέχρι τους τελικούς του πρωταθλήματος (το 2004), τον τελικό του Κυπέλλου (2002 και 2006), αλλά και μέχρι τον τελικό του Fiba Europe League (το 2004).



Για να επιστρέψουμε στο 2001, το Μαρούσι ξεκίνησε την πορεία του στο Σαπόρτα από το πρώτο γκρουπ όπου τερμάτισε 2ο (με ρεκόρ 7-3) υστερώντας στην ισοβαθμία με την πανίσχυρη Βαλένθια.

Παρεμπιπτόντως, η ομάδα του Αλεξανδρή αντιμετώπισε τη Σαλόν και στους ομίλους, με απολογισμό μία νίκη (70-62 στο κλειστό του Αγίου Θωμά) και μία ήττα (75-56 στη Γαλλία).

Ακολούθησε η πρόκριση επί του Άρη στους «16», με το Μαρούσι να επικρατεί 88-76 στο πρώτο ματς και τους Θεσσαλονικείς να μην κατεβαίνουν στη ρεβάνς λόγω των οικονομικών προβλημάτων που τους ταλαιπωρούσαν.

Στα προημιτελικά, η ομάδα των βορείων προαστίων προσπέρασε το εμπόδιο της Βόννης, την οποία νίκησε δύο φορές με «κατοστάρες» (102-82 εντός, 91-101 στη Γερμανία).

Στους «4» ήρθε και το υψηλότερο εμπόδιο για το σύνολο του Αλεξανδρή, που βρήκε απέναντί του την Ούνιξ. Οι Ρώσοι επικράτησαν 95-87 στην πρώτη αναμέτρηση των δύο ομάδων στη Ρωσία, ωστόσο το Μαρούσι έκανε την υπέρβαση και ανέτρεψε την εις βάρος του κατάσταση, καθώς επιβλήθηκε 93-81 στη ρεβάνς.

Να σημειωθεί ότι μετά τη νίκη στον τότε τελικό του Σαπόρτα, ο Βαγγέλης Βουρτζούμης έγραψε ιστορία, αφού έγινε ο πρώτος Έλληνας παίκτης που κατέκτησε 3ο ευρωπαϊκό τρόπαιο με 3η διαφορετική ομάδα: είχαν προηγηθεί το Κύπελλο Κυπελλούχων με τον Άρη το 1993 και το Κύπελλο Πρωταθλητριών με τον Παναθηναϊκό το 1996.



Για την ιστορία, στη Σαλόν εκείνης της περιόδου αγωνιζόταν ο θηριώδης σέντερ Ρόμπερτ Γκούλιας (σ.σ. 10 πόντοι στον τελικό), που αργότερα φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού (2004-05) και του Πανελληνίου (2005-06), αλλά και ο Σάσα Τζιφά που πέρασε από τον Ιωνικό Νέας Φιλαδελφείας (2004-05).

Πάντως, το μεγαλύτερο «όνομα» των Γάλλων ήταν ο σπουδαίος φόργουορντ Στεφάν Οστρόφσκι, ο οποίος βρισκόταν στη δύση της καριέρας του.

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:
Μαρούσι (Αλεξανδρής): Όλιβερ 31 (9/18 εντός παιδιάς, 10/10 βολές), Αμάγια 15 (6 ριμπάουντ), Μασλαρινός 4, Φαλέκας 13 (1), Εφθίμοφ 7 (18 ριμπάουντ), Σ. Νικολαΐδης 4, Μαρμαρινός, Βουρτζούμης, Μανωλόπουλος

Σαλόν (Ερβέ): Τζιφά 4, Τζάκσον 12, Γκούλιας 10, Λι 19 (4), Όουενς 7 (1), Τόμιτς, Οστρόφσκι 14, Βεσπασιέν, Χέι 6 (2)