Ποιός θα του έλεγε του Ολυμπιακού πως στις πρώτες τρεις αγωνιστικές θα ταξίδευε στην απαιτητική Βαρκελώνη και την αφιλόξενη Μαδρίτη και θα έκανε λογαριασμό με… ισάριθμες επικρατήσεις. Όταν ο Γιώργος Μπαρτζώκας λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα της Ευρωλίγκας, βύθιζε τις απαιτήσεις του κόσμου, του κοινού ακόμα και ο πιο αισιόδοξος φίλος των ''ερυθρολεύκων’’ δεν θα πίστευε στα μάτια του και πιθανότητα θα σταυροκοπιόταν με τα αποτελέσματα. Ροζ φύλλα αγώνα που όχι, μόνο, τον καθιστούν αήττητο έως τώρα, αλλά πάνω από όλα υπενθυμίζουν σε όλους πως το σύνολο του Έλληνα τεχνικού δεν ταξιδεύει για ψυχαγωγία και καλοπέραση.
Στον ορίζοντα του δεν ανατέλλει απειλή αντίστοιχη με το φόβητρο της πολύπειρης Ρεάλ Μαδρίτης ή της λερναίας Ύδρας που δημιούργησε ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Μπροστά του ορθώνεται, κορδώνεται και υψώνεται η Μπασκόνια, η οποία κατέχει στα χέρια της όλες τις αρχικές προβλέψεις της διοργάνωσης και τις σούταρε μονομιάς στον κάδο, λατρεία που φαίνεται θα μετατρέψει σε συνήθεια ο Μάρκους Χάουαρντ που γνωρίζει τη διαδρομή χέρι-καλάθι απέξω και ανακατωτά.
Ο Αμερικανός γκαρντ μπορεί να έχει μπόι μόλις 1,78μ, αλλά κρατάει… φλογοβόλο και το παρκέ για εκείνον μοιάζει με το σαλόνι του. Ο τρόπος που μπιστάει την μπάλα στην αστραφτερή επιφάνεια μαρτυράει την επιρροή του NBA στο αγωνιστικό ποιόν του. Κινήσεις, συμπεριφορά, mentality υποδεικνύουν έναν αθλητή που γαλουχήθηκε στα στενά του Νιου Τζέρσεϊ με την ''αλήτικη’’ νοοτροπία και τις αλυσίδες να κρέμονται στις μπασκέτες, όντας νεανίας.
Από τα γενοφάσκια τους οι Αμερικανοί προσεύχονται στην ''πορτοκαλί θεά’’ να τους καθοδηγήσει στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη. Ας ακουμπήσουν ελάχιστα την αίγλη των Κόμπι Μπράιαντ, Μάικλ Τζόρνταν, Μπιλ Ράσελ, ΛεΜπρόν Τζέιμς που πέρασαν από την Λίγκα και ας παρακολουθούν από τον πάγκο τα γεγονότα να διαδραματίζονται.
Κάπως έτσι παρακολούθησε το σκηνικό να ξετυλίγεται ο Χάουαρντ, αν και στα κολεγιακά του χρόνια στο Μαρκέτ – όπου μάθαμε ευρέος τον Ντουέιν Γουέιντ – ήταν σκόρερ ολκής στα τέσσερα χρόνια που παρουσιαζόταν τα πρωινά στις προπονήσεις και τις ιδρωμένες πετσέτες που άφηνε στην άκρη. Ιδρωμένη ήταν και η μπλούζα του στις 30 Νοεμβρίου κόντρα στην Νότια Καλιφόρνια (USC), καθώς σε ένα βράδυ που βρέθηκε στην ζώνη του σεληνόφωτος που κατοικοέδρευε ο ‘’Air’’, ισοπέδωσε κάθε αμυντικό που βρέθηκε στον διάβα του. Σταμάτησε στους 52 πόντους και κάθε στάλα ιδρώτα που προσγειώθηκε στο παρκέ ήταν από μία πιρουέτα. Μεγαλωμένος με έναν σκοπό στην ζωή του, οι δηλώσεις του μετά τον ιστορικό αγώνα απέδωσε σε μερικές λέξεις τις βλέψεις του αλλά υπό το πρίσμα του αθλητή μέσα σε ένα πλαίσιο ομάδας, «έχουμε καθοριστεί για κάτι μεγαλύτερο και σπουδαιότερο».
Εντάχθηκε από τους Νάγκετς το καλοκαίρι του 2020 ως undrafted με two-way συμβόλαιο, όμως το μεγάλο ατού του στο κολέγιο, στο NBA ήταν ένα χαριτωμένο χαρακτηριστικό. Η πορεία από το χωρίο στην πόλη μοιάζει περισσότερο με ψυχολογικό βαρίδι παρά αγωνιστικό ανάχωμα και η διαδικασία κάμψης του εμποδίου είναι για ελάχιστους ευλογημένους - ή και μη - με την αναγκαία τρέλα παράλληλα στο πλευρό τους.
Μικρόσωμος, επιρρεπής στους τραυματισμούς και όχι ταυτισμένος με την έννοια ''NBA material’’. Στύλωσε τα πόδια και έβαλε τον εγωισμό του κάτω, ώστε να πράξει το επόμενη βήμα και να αναζητεί μέσα του, αν το Ντένβερ αποτελεί στο παραμύθι του η Ιθάκη.
Μπορεί να πρόκειται για κουβέντα που ανήκει στην κατηγορία των θεωριών συνομωσίας, μολονότι τα δύο χρόνια που ανεβοκατέβαινε μεταξύ των Νάγκετς και της θυγατρικής ομάδας, συνέπεσαν πάνω στα δύο συναπτά πολυτιμότερα βραβεία που συνέλεξε ο Νίκολα Γιόκιτς. Προφανώς, πρόκειται για υπερβολή χάρη λόγου, όμως αποκάλυψε ο Αμερικανός πως εντυπωσιάστηκε από την ευφυΐα του τότε συμπαίκτη του.
«Είναι υπερταλαντούχος. Μπορεί να κάνει διαφορετικά πράγματα με την μπάλα στα χέρια του, η ευφυΐα του είναι ασυναγώνιστη, δεν το χω ξαναδεί αυτό. Είναι ένας αρχηγός που βάζει το κορμί του μπροστά και δείχνει τον δρόμο, οι υπόλοιποι τον ακολουθούμε. Δεν μιλάει συχνά, αλλά όταν το κάνει, δεν ακούγεται τίποτα».
Μπορεί να μην στέριωσε στο ΝΒΑ, αλλά στη διετία που έμεινε στο Ντένβερ πρόσφερε κάποιες αποδείξεις του ταλέντου του με μια 15άρα την πρώτη σεζόν απέναντι στους Τίμπεργουλβς και τη δεύτερη 20 απέναντι στους Πίστονς και 25 απέναντι στους Λέικερς. Το κοντέρ πάντως έγραψε μόνο 3,4 πόντους σε 5,6 λεπτά κατά μέσο όρο, αριθμοί που δεν μπορούσαν να τον κρατήσουν στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου.
Πάντοτε ο Χάουαρντ λαχταρούσε να νιώσει αρχηγός, να φορέσει σαν μανδύα τις ευθύνες και τις απαιτήσεις, να σφίξει τα κορδόνια, να προχωρήσει προς την έξοδο της φυσούνας και να κυνηγήσει το πεπρωμένο του, «περισσότερο από σκόρερ, θέλω να γίνω αρχηγός», τόνισε. Πραγματοποίησε το μεγάλο ταξίδι και για τα μάτια της Μπασκόνια σκέφτηκε να χτίσει τον μύθο του στην Ευρώπη.
Το σύνολο του Πενιαρόγια ίσως δεν θυμίζει την λαμπρή ομάδα των περασμένων χρόνων, αλλά και φέτος κατόρθωσε να βγάλει άσσο από το μανίκι της, προκειμένου να προκαλέσει θόρυβο στα χωράφια του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο πρώην τεχνικός της Βαλένθια είναι θιασώτης του γρήγορου παιχνιδιού, του run and gun, του επιθετικού transition και η προσθήκη του βραχύσωμου γκαρντ ταίριαξε γάντι στη φιλοσοφία του.
«Μου αρέσει να αγωνίζομαι σε υψηλό ρυθμό και είναι ένα από τα δυνατά μου στοιχεία. Ο προπονητής μου θέλει να παίζω… στα κόκκινα και έχουμε παίκτες που τους ταιριάζει αυτό. Θα περάσουμε καλά αυτή την σεζόν», ήταν η υπόσχεσή του.
Μάλιστα, σε μία θεωρία που επικαλείται – αυτή τη φορά – τη μοίρα, ο Χάουαρντ κοσμεί το Νο.0, που φέρνει στις μνήμες των Bάσκων τις παραστάσεις που έδινε μία φορά και έναν καιρό ο Σέιν Λάρκιν. Κοντοί, εκρηκτικοί, απεριόριστο range, απίστευτος χειρισμός της μπάλας, περίτεχνες ενέργειες κοντά στο καλάθι και αξιόπιστοι στις βολές. Αμυντικά ίσως να χρειάζονται καμουφλάρισμα, αν και τι να το κάνεις, άμα στην άλλη πλευρά πετάει… φωτιές.
Σε τρεις αναμετρήσεις ήδη έχει... βγάλει τα λεφτά του και αναγκάζει τον κόσμο να υποκληθεί σεβάσμια. Στην τελευταία αναμέτρηση με τον Ερυθρό Αστέρα κατέγραψε 30 πόντους σε ένα διαστημικό δεύτερο ημίχρονο.
Υπό το μελιντζανί... βλέμμα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς ''πέταξε'' 33 πόντους, με μοναδική εξαίρεση την χαλαρή πρεμιέρα με την Βαλένθια και τους 12 πόντους που σημείωσε.
To κοντέρ στις τρεις πρώτες εμφανίσεις του στην Ευρωλίγκα «γράφει» 25 πόντους ανά αγώνα με 58,8% στα τρίποντα! Όσο και αν προσπαθήσουμε να σκιαγραφήσουμε το προφίλ του Χάουαρντ, αέναα θα διατηρείται σε μία μισοτελειωμένη κατάσταση. Απλούστατα, γιατί με κάθε δευτερόλεπτο που περνάει στο ρολόι μία νέα φιλοδοξία περιμένει να την απεικονίσουμε…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
