Η μέρα που ο Μέσι εξισώθηκε με τον Μαραντόνα

Ο Λιονέλ Μέσι έχει προσφέρει μοναδικές στιγμές στην ποδοσφαιρική του διαδρομή. Στιγμές που υπερβαίνουν και την τεράστια συλλογή του από τίτλους και διακρίσεις. Ανάμεσα στα δεκάδες σπάνιας ομορφιάς γκολ που έχει πετύχει, ωστόσο, ένα είναι αυτό που πάντα θα ξεχωρίζει. Και σημειώθηκε σαν σήμερα, 18 Απριλίου, πριν από 15 χρόνια, το 2007.

Η Μπαρτσελόνα υποδεχόταν την Χετάφε στο «Καμπ Νου», στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου Ισπανίας. Το ρολόι πλησίαζε το 29ο λεπτό και οι γηπεδούχοι προηγούνταν ήδη με γκολ του Τσάβι από ασίστ του «Λέο», όταν ο Αργεντινός μάγος έκαναν όσους αμφέβαλαν πως είναι ό,τι πλησιέστερο έχει αναδείξει η… φύση στον Ντιέγκο Μαραντόνα να καταπιούν τη γλώσσα τους.



Ο Μέσι πήρε την μπάλα κάτω από το κέντρο και περνώντας τους… πάντες έφτασε σε ένα μυθικό τέρμα που έφερε αβίαστα στη μνήμη όλων το γκολ του «αιώνα», που είχε επιτευχθεί λίγο μετά το «Χέρι του Θεού» από τον Ντιεγκίτο στον προημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Μεξικού το 1986.

Οι ομοιότητες… ανατριχιαστικές. Θαρρείς και κάποιος ήθελε να αποτυπώσει σε καρμπόν αυτά τα δύο ποδοσφαιρικά έργα τέχνης αλλάζοντας μόνο τους πρωταγωνιστές, τα… θύματά τους και τη χρονολογία.



Το σλάλομ και των δύο διήρκησε μόλις πάνω από δέκα δευτερόλεπτα (10,6 του Μαραντόνα, 11 του Μέσι). Ο Μαραντόνα κάλυψε 62 μέτρα, ενώ ο Μέσι 60. Ο Ντιεγκίτο άγγιξε την μπάλα 11 φορές. Ο «Λέο» 13. Ομοίως, άφησαν πίσω τους έξι αντιπάλους. Αμφότεροι πέρασαν σαν σίφουνας τους πέντε αμυντικούς και επιχείρησαν να σουτάρουν ύστερα από τον έκτο.



Ο συχωρεμένος Μαραντόνα στην ξέφρενη κούρσα κόντρα στην Αγγλία είχε «θύματα» τους: Μπίρντσλεϊ, Ριντ, Μπούτσερ (δύο φορές), Φένγουικ και Σίλτον. Με μια κοντινή πάσα από τον Ενρίκε, μπαίνοντας από δεξιά, ξέφυγε αρχικά από τον Ριντ και Μπίρντσλεϊ, υπερκέρασε το εμπόδιο του Μπούτσερ. Κατόπιν, πέρασε από το κενό ανάμεσα στον τελευταίο και τον Φένγουικ. Στην ιλιγγιώδη πορεία του, ούτε η έξοδος του γκολκίπερ Σίλτον δεν ήταν ικανή να αποτρέψει το μοιραίο.



Ο Μέσι στην αντίστοιχη φάση υποδέχεται μια πάσα από τον Τσάβι στη δεξιά πλευρά και λίγο πίσω από το χώρο της μεσαίας γραμμής. Αρχικά, περνάει τον Παρέδες και έπειτα μοιράζει μια… σακούλα στον Νάτσο. Τελικά, αφού ο 19χρονος τότε θα απεμπλακεί δεύτερη φορά από τον ίδιο ποδοσφαιριστή αναπτύσσει ταχύτητα και συνεχίζει ακάθεκτος. Σειρά θα πάρουν ο Αλέξις και ο Μπελενγκέρ, στους οποίους το… πάθημα των συμπαικτών τους δεν έγινε μάθημα. Με μια «θανατηφόρα» αλλαγή κατεύθυνσης τους σωριάζει στο χορτάρι και εισβάλλει στη μεγάλη περιοχή. Τότε, κάνει έξοδο από το τέρμα ο γκολκίπερ Λουίς Γκαρσία, ο οποίος τρέχει να τον προλάβει, όμως η προσπάθειά του δεν καρποφορεί. Ο βραχύσωμος Αργεντινός ξεφεύγει και στέλνει την μπάλα να αναπαυτεί στα δίχτυα, παρά την απόπειρα του Κορτές να απομακρύνει πριν η μπάλα περάσει την γραμμή.

Η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά…

Δύο τεράστιοι παίκτες, δύο μοναδικά γκολ, αλλά τη διαφορά κάνει η κατάληξη της ιστορίας. Ο Μαραντόνα στον επίλογο της δικής του εποποιίας» οδήγησε την Αργεντινή στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1986. Η ιστορία του Μέσι, ωστόσο, δεν είχε ανάλογο happy end, αλλά αντιθέτως… ένα κάζο. Η Μπαρτσελόνα νίκησε, τελικά, με 5-2 σε εκείνον τον πρώτο ημιτελικό και η ρεβάνς της 10ης Μαΐου έμοιαζε διαδικαστικού χαρακτήρα. Αμ δε! Η Χετάφε με μια επική εμφάνιση απέναντι στους εκτός τόπου και χρόνου Καταλανούς έκανε την ανατροπή με 4-0 και έφτανε στον τελικό Κυπέλλου, όπου τελικά έχασε από τη Σεβίλλη (1-0).