Η χαρά της νίκης που έγινε θρήνος: Γκιούλα Λόραντ, ο προπονητής που «έσβησε» στον πάγκο του ΠΑΟΚ

Το ημερολόγιο έδειχνε 31 Μαΐου του 1981, όταν ο ΠΑΟΚ αντιμετώπιζε τον Ολυμπιακό στη Θεσσαλονίκη και το γήπεδο της Τούμπας, για την 34η αγωνιστική εκείνου του πρωταθλήματος. Εκείνη την εποχή, στον πάγκο των γηπεδούχων δέσποζε η μορφή του θρυλικού Γκιούλα Λόραντ, του Ούγγρου προπονητή που είχε γράψει το όνομά του με χρυσά γράμματα στην ιστορία του συλλόγου, χαρίζοντάς του το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας του, τη σεζόν 1975-76!



Μέλος της θρυλικής εθνικής Ουγγαρίας που πρωταγωνιστούσε τη δεκαετία του ‘50, ο Λόραντ ολοκλήρωσε την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής το 1957 και στη συνέχεια αφοσιώθηκε στην προπονητική, ξεκινώντας από την πατρίδα του, εκεί όπου ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Χόνβεντ.

Η μοίρα τον έφερε στη χώρα μας στα τέλη του 1974, όταν ανακοινώθηκε ως ο νέος προπονητής του ΠΑΟΚ και έχοντας νωρίτερα εργαστεί μεταξύ άλλων σε Ντέμπρετσεν, Καϊζερσλάουτερν, Ντούισμπουργκ, Κολωνία, Κίκερς Όφενμπαχ, Άιντραχτ, Μπάγερν Μονάχου και Σάλκε. Ένας από τους λόγους που επέλεξε την Ελλάδα ήταν επειδή ακολούθησε τη συμβουλή που του είχε δώσει ο γιατρός του, αφού η παραμονή του σε μια χώρα με θερμό κλίμα, ήλιο και φως, θα τον βοηθούσε να αντιμετωπίσει μια δερματική ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε.



Η πρώτη του εμφάνιση στον πάγκο του ΠΑΟΚ, τον Δεκέμβριο του 1974, συνοδεύτηκε με εντός έδρας νίκη 2-0 κόντρα στον Ολυμπιακό, ενώ την αμέσως επόμενη σεζόν (1975-76) οδήγησε τον «Δικέφαλο του Βορρά» στην πρώτη κατάκτηση πρωταθλήματος της ιστορίας του (με 21 νίκες, 7 ισοπαλίες και μόλις 2 ήττες)! «Εμείς τρέχαμε όλη την χρονιά με λαστιχένια παπούτσια», είχε δηλώσει λίγες στιγμές αφότου είχε στεφθεί πρωταθλητής, θέλοντας να τονίσει τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπισε η ομάδα του στον δρόμο για την κορυφή.



Το καλοκαίρι του 1976 αποφάσισε να αποχωρίσει μετά από διαφωνίες με τη διοίκηση του συλλόγου, πριν επιστρέψει τον Απρίλιο του 1980, για να ξεκινήσει τη δεύτερη θητεία του ως προπονητής του ΠΑΟΚ. Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, οι Θεσσαλονικείς υποδέχονταν τον Ολυμπιακό, για την 32η αγωνιστική εκείνου του πρωταθλήματος.

Ο αγώνας είχε πλησίαζε στο 17ο λεπτό του, όταν ο Λόραντ, όρθιος μπροστά από τον πάγκο του, ψέλλισε κάτι στους συνεργάτες του και στη συνέχεια κατέρρευσε αναίσθητος στο χορτάρι της Τούμπας. Οι γιατροί που βρισκόντουσαν στο γήπεδο προσπάθησαν, χωρίς αποτέλεσμα, να τον επαναφέρουν, ενώ στη συνέχεια ο Ούγγρος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, εκεί όπου επιβεβαιώθηκε το μοιραίο. Ο Γκιούλα Λόραντ είχε υποστεί καρδιακή προσβολή, αφήνοντας την τελευταία του πνοή σε ηλικία 58 ετών, μέσα στο γήπεδο που αγαπήθηκε όσο λίγοι.



Στην Τούμπα ο αγώνας συνεχίστηκε, με τους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ να κοιτάζουν προς τον πάγκο αλλά να μην βλέπουν τον προπονητή τους, καταλαβαίνοντας πως κάτι πάει στραβά. Στο ημίχρονο του ντέρμπι οι υπεύθυνοι της ομάδας τους έκρυψαν την αλήθεια, λέγοντάς τους πως ο Λόλαρντ απλά ένιωσε μια ξαφνική αδιαθεσία και πήγε στο νοσοκομείο για τις απαραίτητες εξετάσεις. Δίχως να γνωρίζουν την τραγικότητα της κατάστασης, οι παίκτες του ΠΑΟΚ νίκησαν εκείνο το ντέρμπι με 1-0, χάρη σε ένα γκολ του Βασιλάκου στο δεύτερο μέρος της αναμέτρησης, όμως μετά το τέλος του αγώνα δεν υπήρχαν πανηγύρια στα αποδυτήρια. Όταν έμαθαν για το τραγικό γεγονός, όλοι τους έμειναν άπραγοι, αμίλητοι, σοκαρισμένοι.





Η ιατροδικαστική έκθεση ανέφερε πως η καρδιά του Λόραντ ήταν πολύ αδύναμη, αφού είχε υποστεί δύο ακόμα εμφράγματα πριν το μοιραίο της 31ης εκείνου του Μαΐου. Το πρώτο έξι μήνες νωρίτερα και το δεύτερο μόλις μία εβδομάδα πριν από εκείνο το μαύρο απόγευμα.

Το σοκ που προκλήθηκε στην οικογένεια του ΠΑΟΚ από τον αιφνίδιο χαμό του Μαγυάρου, ήταν τεράστιο. Ο άνθρωπος που λίγα χρόνια νωρίτερα είχε οδηγήσει τον «Δικέφαλο του Βορρά» για πρώτη φορά στην κορυφή της Ελλάδας, έφυγε από τη ζωή τόσο ξαφνικά, τόσο άδικα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα ξεχαστεί ποτέ και η μνήμη του θα ζει για πάντα στο γήπεδο της Τούμπας, εκεί όπου άφησε την τελευταία του πνοή, υπηρετώντας την ομάδα.