Γιατί δεν παίζουν ποδόσφαιρο στη Γαλλία κάθε χρόνο στις 5 Μαΐου;

Είναι κάτι που δεν το έχουν προσέξει πολλοί… Κάθε χρόνο, στις 5 Μαΐου, το ποδόσφαιρο της Γαλλίας τραβάει φρένο. Μπαίνει λουκέτο να το πούμε και έτσι, αφού αυτή η ημερομηνία θυμίζει στους ποδοσφαιρόφιλους μια τεράστια τραγωδία. Και με την «αποχή» τους τη συγκεκριμένη ημέρα κάθε χρόνο, οι Γάλλοι τιμούν τα θύματα…

Το ημερολόγιο έδειχνε 5 Μαΐου του 1992. Η Μπαστιά φιλοξενούσε την Μαρσέιγ για τα ημιτελικά του Κυπέλλου Γαλλίας. Μία μεγάλη στιγμή για τους γηπεδούχους, οι οποίοι θέλησαν να εκμεταλλευτούν το γεγονός πως οι Μασσαλοί είχαν τερματίσει… δεύτεροι στην Ευρώπη. Τι έκαναν; Δημιούργησαν στο «άψε-σβήσε» μία επιπλέον κερκίδα για τον αγώνα, με σκοπό να φιλοξενήσουν όσους περισσότερους οπαδούς μπορούσαν σε ένα τόσο εμπορικό παιχνίδι, βάζοντας αρκετά χρήματα στα ταμεία τους.

Ο πρόεδρος της Μπαστιά, Ζαν Φρανσουά Φιλιπί, γνωστός για κάποιες ταραχώδεις υποθέσεις, έδωσε την εντολή και η έξτρα κερκίδα ξεκίνησε να δημιουργείται. Ωστόσο, τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως ακριβώς σχεδίαζε, αφού σημειώθηκε απεργία στο λιμάνι της Μασσαλίας, η οποία καθυστέρησε πολύ την παράδοση του υλικού για την κατασκευή της.

Ο σύλλογος ζήτησε από την Ομοσπονδία να αναβληθεί ο αγώνας, αλλά το ομοσπονδιακό όργανο απέρριψε την πρόταση. Με το ματς να πλησιάζει, οι εργάτες βάλθηκαν να δουλεύουν μέρα νύχτα, η κερκίδα κατασκευάστηκε σε… περίεργες συνθήκες και χωρίς να έχουν εγκριθεί οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την είσοδο των φιλάθλων. Το παιχνίδι διεξήχθη κανονικά και στην Κορσική σχεδίαζαν μια μεγάλη ποδοσφαιρική γιορτή, η οποία τελικά εξελίχθηκε σε μια ανείπωτη τραγωδία. Όπως ήταν… λογικό, η κερκίδα κατέρρευσε, μη μπορώντας να αντέξει το βάρος των παρευρισκομένων οπαδών εκείνη τη βραδιά.





Η Μπαστιά βυθίστηκε στη θλίψη, η τραγωδία ήταν τεράστια. Ο επίσημος απολογισμός των νεκρών έφτασε τους 19, με 2.357 τραυματίες, προκαλώντας μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην ιστορία του ποδοσφαίρου και σίγουρα τη μεγαλύτερη στο γαλλικό ποδόσφαιρο.

Το μπαλάκι των ευθυνών πέρναγε από τον έναν άνθρωπο στον άλλον… Ο μηχανικός που ήταν υπεύθυνος για την αποτυχημένη εγκατάσταση της κερκίδας, Ζα-Μαρί Μπαλμόν, καταδικάστηκε μόνο σε δύο χρόνια και εξέτισε μόλις 3 μήνες φυλάκιση, χωρίς να δοθεί αποζημίωση στις πληγείσες οικογένειες. Ο πρόεδρος της Μπαστιά, Φιλιπί, δολοφονήθηκε το 1994 από τρομοκρατική ομάδα. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, είχε καταδικάσει τα όσα έγιναν, αποδίδοντας ξεκάθαρα την ευθύνη για την κατασκευή της κερκίδας στην εταιρεία που το είχε αναλάβει, ενώ ο ίδιος είχε πιέσει να ολοκληρωθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα οι εργασίες.



Έκτοτε, το γαλλικό ποδόσφαιρο πάλεψε και διέδωσε το μήνυμα του #PasDeMatchLe5DeMai ώστε οι αρμόδιες αρχές να κηρύξουν ημέρα πένθους και να μην διεξαχθούν αγώνες στις 5 Μαΐου στη Γαλλία, ως φόρος τιμής στα θύματα και σε όσους επλήγησαν το 1992. Κάτι που εν τέλει έγινε πράξη και πλέον με βάση τον αθλητικό κώδικα, κανένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι στη χώρα δεν θα διεξάγεται εκείνη την ημέρα… Κάθε 5η Μαΐου αποτελεί μία ημέρα πόνου, θλίψης, αλλά και ένα παράδειγμα προς αποφυγή. Ένα παράδειγμα του τι δεν πρέπει να γίνεται σε γήπεδα που φιλοξενούν χιλιάδες οπαδούς.



Σήμερα, 5 Μαΐου, δεν πραγματοποιείται καμία αναμέτρηση στη Γαλλία για να αποτίσουν φόρο τιμής σε εκείνους τους ανθρώπους που το 1992 πήγαν να απολαύσουν το Μπαστιά-Μαρσέιγ, αλλά συμμετείχαν εν αγνοία τους σε μια τεράστια τραγωδία…