Απόστολος Χρήστου: Κατέβασε ενάμιση δευτερόλεπτο το ρεκόρ του στα 200μ. ύπτιο για να πάρει μετάλλιο

Στις 29 Ιουλίου ο Απόστολος Χρήστου βίωσε μια από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις που μπορεί να νιώσει ένας αθλητής. Μπορεί η τέταρτη θέση που κατέλαβε στα 100μ. ύπτιο να ήταν η κορυφαία θέση σε κολύμβηση πισίνας για Έλληνα στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά για τον ίδιο δεν ήταν αρκετό… Πόσω μάλλον όταν είχε επενδύσει τόση δουλειά και στην τρίτη του συμμετοχή στην κορυφαία διοργάνωση, στα 27 πλέον, έβλεπε το όνειρο να σβήνει για δύο εκατοστά. «Δεν μου λέει τίποτα η τέταρτη θέση... Ποιος ζει ποιος πεθαίνει μέχρι το 2028», έλεγε απαρηγόρητος μετά τον τελικό.



Ο ίδιος αποκάλυψε πως μετά από αυτή την κούρσα δεν είχε διάθεση να κατέβει καν στα 200μ. ύπτιο. Τέτοια ήταν η απογοήτευσή του, αλλά και η πίστη πως δεν θα μπορούσε να ξεχωρίσει σε αυτό, αφού δεν τα κατάφερε στο «καλό» του αγώνισμα. Άλλωστε, όλα αυτά τα χρόνια τα 200μ. ύπτιο δεν ήταν αυτό που «έθρεφε» τον Χρήστου. Συμμετείχε μεν σε δύο τελικούς Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων (και άλλη μία φορά σε 25άρα πισίνα), όπου ήταν σταθερά πέμπτος, πήρε ένα χάλκινο μετάλλιο στους Μεσογειακούς του 2018, αγωνίστηκε και στους Ολυμπιακούς του Ρίο (24ος)-χωρίς να καταφέρει να περάσει από τα προκριματικά, ήταν 24ος το 2019 στο Παγκόσμιο της Γκουανγκζού, αλλά συνήθως, είτε δεν δήλωνε καθόλου το συγκεκριμένο αγώνισμα σε μεγάλες διοργανώσεις, είτε αποσυρόταν. Η τελευταία φορά που το δοκίμασε ήταν στο Ευρωπαϊκό της Βουδαπέστης, το 2021, αλλά έμεινε εκτός ημιτελικών (23ος). Πηγαίνοντας στο Παρίσι, δεν ήταν καν ο καλύτερος από τους δύο Έλληνες του αγωνίσματος, αφού ο 19χρονος Απόστολος Σίσκος είχε καλύτερη επίδοση (1:55.42) κατά σχεδόν ένα δευτερόλεπτο.

Όσα όμως δεν έφεραν τα… χρόνια τα έφερε ένα τριήμερο. Ο Χρήστου αποφάσισε να αφήσει στην άκρη την απογοήτευση για το χαμένο βάθρο στα 100μ. ύπτιο και να δοκιμάσει την τύχη του στα 200μ., γιατί του δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία και ήθελε έστω να ζήσει την εμπειρία. Ποιος ξέρει, άλλωστε, πότε θα ξαναβρεθεί σε Ολυμπιακούς Αγώνες; Και σαν, θαρρείς, από μια διάθεση της μοίρας να αποκαταστήσει την αδικία στο «καλό» του αγώνισμα, ο 27χρονος κολυμβητής ανέβηκε στο βάθρο, μάλιστα δεύτερος, στα 200μ. ύπτιο. Για να συμβεί αυτό χρειάστηκε όχι απλώς να ξεπεράσει, αλλά να… συντρίψει τον εαυτό του, καθώς κατέβηκε από το 1:56.34 (το ατομικό του ρεκόρ πριν το Παρίσι) στο 1:54.82 του τελικού, δηλαδή ενάμισι δευτερόλεπτο!



«Είναι απίστευτο. Σε τρεις μέρες πήγα από την κόλαση στον παράδεισο. Δεν μπορώ να το πιστέψω, πάντα στο μυαλό μου είχα τα 100μ., η δουλειά που έκανα όμως κάλυπτε εν μέρει και τα 200μ. Ο προπονητής μού είπε να μπω γρήγορα και να διατηρηθώ δυνατός. Επειδή είχα δυνάμεις έμεινα μπροστά, γιατί ήμουν αρκετά πιο ξεκούραστος από ό,τι συνήθως. Είναι μια τεράστια επιτυχία. Και ήρθε και σε ένα αγώνισμα που κακά τα ψέματα δεν το πίστευα. Πλέον το 200άρι είναι το αγαπημένο μου. Κι αυτό είναι ένα σημάδι για να παλεύουμε κάθε ευκαιρία που έχουμε», δήλωσε ο ίδιος λίγη ώρα αφότου χάζευε δακρυσμένος στο βάθρο το μετάλλιό του.