ΠΑΟ αργά γιατί βιάζομαι; (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Επικροτώ την ψύχραιμη στάση του Γιάννη Βαρδινογιάννη,
αρκεί να υπάρχει κάποιο σχέδιο -μεταγραφικό- που να τη δικαιολογεί

Oι οπαδοί του Παναθηναϊκού κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα, επειδή η διοίκηση δεν πραγματοποιεί μεταγραφές, ώστε η ομάδα να ενισχυθεί. Δεν τους έπιασε ξαφνική λαχτάρα ούτε είναι μια σκέψη που τους ήρθε τώρα στο μυαλό. Ο λόγος που γκρινιάζουν είναι άλλος. Ολοι γνωρίζουμε ότι ο κύριος όγκος των οπαδών μιας ομάδας λειτουργεί κατά κάποιο τρόπο αντανακλαστικά. Μόλις διαβάσουν ότι οι κύριοι αντίπαλοι, οι κύριοι διεκδικητές, αλλά πρωτίστως ο «αιώνιος» αντίπαλος ,κατάφεραν να υλοποιήσουν μεταγραφικούς στόχους, τότε η υπόθεση μεταγραφές από απλή καθημερινή σκέψη μετατρέπεται σε επιτακτική ανάγκη. Με δέκα να μιλήσεις, το σίγουρο είναι ότι οι οκτώ θα σου πουν: δεν βλέπεις τι γίνεται; Ο Ολυμπιακός έχει πάρει αυτόν και εκείνον και εμείς ακόμα τίποτα. Το σίγουρο, επίσης, είναι ότι αγνοούν τις ποδοσφαιρικές δυνατότητες των αποκτημάτων του «αιωνίου», αλλά και μόνο ότι δεν ακούγεται η ομάδα τους να κινείται μεταγραφικά, τους αναστατώνει.
Λογική η αντίδρασή τους, αρκεί να μην ξεπερνά το μέτρο και να μη δημιουργεί πανικό. Ούτε και μπορείς να ισχυριστείς ότι η πίεση στη διοίκηση είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος για να προχωρήσει αυτή σε ουσιαστικές και επωφελείς για την ομάδα μεταγραφές. Για να είμαστε δίκαιοι, δεν φταίει ο κόσμος. Ο κόσμος σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης ζητεί μεταγραφές, αντιδρώντας ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του και την παιδεία που τον χαρακτηρίζει. Περισσότερο φταίνε οι διοικήσεις που τόσα χρόνια έχουν πείσει τον κόσμο ότι οι μεγάλες μεταγραφές είναι αυτές που κάνουν τις ομάδες ισχυρές. Αυτές και μόνο αυτές. Φέραμε τον τάδε παικταρά και φτιάξαμε ομάδα. Μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο απλά. Με αυτή τη λογική, ο ΠΑΟ που κυριάρχησε τα τελευταία χρόνια στο μεταγραφικό παζάρι, θα έπρεπε να διαπρέπει σε Ελλάδα και εξωτερικό. Αλλά δεν...
Από την άλλη επικροτώ την ψύχραιμη στάση του Γιάννη Βαρδινογιάννη, αρκεί να υπάρχει κάποιο σχέδιο -μεταγραφικό- που να τη δικαιολογεί. Ολοι γνωρίζουμε ότι η μεταγραφική περίοδος είναι μακρά και ότι τελειώνει στις 31 Αυγούστου. Φρόνιμο θα ήταν ο Παναθηναϊκός να φροντίσει να ψωνίσει μέσα στις προσεχείς 15 το πολύ μέρες. Οχι ότι μετά θα εξαφανιστούν οι ποδοσφαιριστές από τον πλανήτη Γη. Αλλά σίγουρα τα περιθώρια για κάτι αξιόλογο στενεύουν.
Κυρίως λόγω μπάτζετ, αλλά και επειδή οι ομάδες μας δεν εξυπηρετούν τις φιλοδοξίες των περισσότερων ξένων παικτών, αναγκαζόμαστε να περιμένουμε τις μεταγραφικές «εκπτώσεις», για να ψωνίσουμε. Αλλά και στις εκπτώσεις θέλει πολιτική. Αν δεν φροντίσεις να καλύψεις τις ανάγκες σου τις πρώτες μέρες, που και ποικιλία και νούμερα θα βρεις ακόμα στα ράφια, τότε μην περιμένεις τις τελευταίες να αγοράσεις κάτι της προκοπής και της... εποχής. Κανένα παλτό θα σου κάτσει και θα περιμένεις να μπει ο χειμώνας για να το χαρείς!


ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ

Ο γνωστός Αμερικανός σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ, δημιουργός των ταινιών «Ακήρυχτος πόλεμος» και «Φάρεναϊτ» που συζητήθηκαν έντονα, επέστρεψε στις κινηματογραφικές αίθουσες με τη νέα άκρως αποκαλυπτική ταινία του «SICKO», που πραγματεύεται τις παθογένειες του συστήματος υγείας στις ΗΠΑ. Η ταινία παρουσιάστηκε πριν από περίπου ένα μήνα στο διεθνές Φεστιβάλ των Καννών και έκανε πραγματικά αίσθηση. Ο Μουρ αποκαλύπτει το εξής συγκλονιστικό. Ανάμεσα στις περιπτώσεις ασθενών, στους οποίους οι ασφαλιστικές εταιρείες αρνούνται να καταβάλλουν τα έξοδα και γιατρών που δεν θεραπεύουν χωρίς ασφαλιστική κάλυψη, ξεχωρίζει η περίπτωση των εθελοντών των Δίδυμων Πύργων. Φοβερό, αλλά είναι αλήθεια. Ψάχνοντας οι εθελοντές ανάμεσα στα ερείπια, προσβλήθηκαν από σοβαρές παθήσεις στους πνεύμονες, εξαιτίας της σκόνης που εισέπνευσαν. Η αμερικανική πολιτεία τούς εγκατέλειψε στη μοίρα τους. Αυτό που την ενδιέφερε ουσιαστικά ήταν να φτιάξει ήρωες. Από τη στιγμή που τους έφτιαξε, ξεκίνησε και η ημερομηνία λήξης τους. Αλλά ο «αλήτης» ο Μουρ το προχώρησε το θέμα. Κατάφερε να μεταφέρει τους ασθενείς ήρωες στην Κούβα, προκειμένου να τους θεραπεύσει το «δωρεάν για όλους» σύστημα υγείας του Κάστρο!
Η προβοκάτσια του Μουρ λειτούργησε τέλεια. Οργανώσεις και κοινή γνώμη στην Αμερική ξεσηκώθηκαν. Πώς να μην ξεσηκωθούν, όταν στις ΗΠΑ το σύστημα υγείας κοστίζει 2 τρισ. δολάρια και σύστημα δεν βλέπουν. Οταν 44 εκατομμύρια Αμερικανοί, δηλαδή το 16 % του γενικού πληθυσμού, είναι ανασφάλιστοι και τέλος το 60% των Αμερικανών προτιμούν να καλύπτουν μόνοι τους την ασφάλισή τους, όπως έδειξε πρόσφατη δημοσκόπηση του τηλεοπτικού δικτύου ABC.
Ποια ήταν η αντίδραση του αμερικανικού κράτους; Απείλησε τον Μουρ ότι θα τον κλείσει φυλακή, επειδή για τις ανάγκες της ταινίας γύρισε κάποιες σκηνές στην Κούβα, παραβιάζοντας το αμερικανικό εμπάργκο!
Πρόχειρο
ΤΕΤΡΑΔΙΟ

Εκτροπή του Αχελώου ποταμού. Ενα έργο πνοής, όπως θα έλεγε και ο Λαλιώτης. Ενα έργο που θα αλλάξει την εικόνα της ελληνικής περιφέρειας, όπως υποστηρίζει ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ αλλά και «Θεσσαλίας», όπως αρέσει σε κάποιους άσπονδους φίλους του να τον αποκαλούν. Δεν μας είπαν όμως αν θα την αλλάξει προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, εφόσον αυτό δεν εξυπακούεται. Η έκθεση-παρέμβαση, όμως, της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF, που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στην εφημερίδα «Καθημερινή», μάλλον προς τη δεύτερη εκδοχή μάς οδηγεί.
lll
Η έκθεση αναφέρεται σε ανάλογα εγχειρήματα παγκοσμίως, όπως στην Αυστραλία, τη Νότια Αφρική και την Ισπανία, όπως και άλλα που έχουν προταθεί στη Βραζιλία, την Κίνα και το Περού. Σε όλες τις περιπτώσεις, καταγράφηκε αυξημένο κόστος σε σχέση με τον αρχικό προϋπολογισμό (πράγμα που αρέσει σε κάποιους), αλλά και μη αναστρέψιμη βλάβη στα ποτάμια και αναγκαστική μεταφορά κοινοτήτων.
lll
Η έκθεση υπογραμμίζει, επίσης, ότι το έργο αυτό θα προκαλέσει δραματική περιβαλλοντική υποβάθμιση σε περιοχές που έχουν κηρυχθεί προστατευόμενες από την Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου. Παράλληλα, θα κινδυνεύσουν με εξαφάνιση πολλά είδη. Προβάλλει μάλιστα τον Αχελώο ως παράδειγμα προς αποφυγήν.
lll
Το έργο της εκτροπής σχεδιάστηκε για να επιλυθεί το πρόβλημα έλλειψης νερού της Θεσσαλίας, την ίδια ώρα που η αλόγιστη κατασπατάληση του πολύτιμου αγαθού στην περιοχή συνεχίζεται. Αλλά και για να ποτιστεί το βαμβάκι, για το οποίο η έκθεση αναφέρει ότι είναι ένα προϊόν που επιδοτείται αδρά και η καλλιέργεια του οποίου θα έπρεπε να αντικατασταθεί.
lll
Ο Τζέιμς Πίτοκ, διευθυντής του Διεθνούς Προγράμματος Υδάτινων Πόρων του WWF, τονίζει ότι: «Η εμμονή στις κατασκευαστικές λύσεις, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αυξανόμενες ανάγκες σε νερό, είναι ένας πλασματικός τρόπος για να διορθωθεί στα γρήγορα η κρίση του νερού».
lll
Ας τον να λέει. Εμείς ξέρουμε καλύτερα. Αντε να τελειώνουμε με τα δάση να πάρουν σειρά τα ποτάμια!