Όταν θα πάω, κυρά μου, στο παζάρι (SportDay / Μιχάλης Λεάνης)

Mου αρέσει πολύ αυτό το μπέρδεμα. Ο Ολυμπιακός αποδεσμεύει ή διαγράφει και η ΑΕΚ αγοράζει. Και πολύ καλά κάνει. Αμα κινούνται οι παίκτες, κινείται και το χρήμα και άμα κινείται το χρήμα, κάτι γίνεται. Ο Χάντερ έλεγε ότι τίποτα δεν συμβαίνει στον κόσμο αν δεν πουληθεί ή αγοραστεί κάτι. Μπερδεύεται το πράγμα και δημιουργεί ενδιαφέρον. Οταν δεν είσαι σε θέση να αγοράσεις κάτι που θα κάνει αίσθηση από το εξωτερικό, πολύ λογικό τότε να ανακυκλώνεις τη δική σου εσωτερική πραμάτια. Λίγα χρόνια πριν το έκανε Ολυμπιακός. Αυτός δεν ήταν που έβγαλε τα κίτρινα από τον Σαμπανάτζοβιτς, τον Αλεξανδρή και τον Μπατίστα για να τους φορέσει τα ερυθρόλευκα; Αλλά δεν ψώνισε ποδοσφαιριστές μόνο από την ΑΕΚ αλλά και από τον Παναθηναϊκό. Ο Κωνσταντίνου από πού ήρθε; Και ο Νικοπολίδης. Θα ερχόταν και άλλοι από τη γενιά των loosers. Και ο Μπασινάς έτοιμος ήταν, αλλά κυρίως ο Κυριάκος. Μίλησε το λαϊκό αίσθημα και επειδή του πρόεδρου του άρεσε την εποχή εκείνη να ακούει τον λαό έκανε πίσω. Τώρα ήρθε η σειρά της «Ενωσης» να ψωνίσει… ερυθρόλευκα. Πήρε τον Καφέ, παρηγόρησε με ένα αξιόλογο συμβόλαιο τον τραυματισμένο ψυχολογικά «Ρίμπο» και τέλος αποφάσισε να δώσει άλλη μια ευκαιρία να δοκιμάσει τις δυνάμεις του σε ομάδα πρώτης γραμμής ο Χάρης Παππάς. Παλιότερα την ίδια πορεία είχαν οι Τζιωρτζιόπουλος και Κόντης. Και ακόμα παλαιότερα ο σταθμός ανεφοδιασμού για την ΑΕΚ ήταν ο Παναθηναϊκός. Από τους «πράσινους» κατέφθασαν στους Θρακομακεδόνες ο Λυμπερόπουλος, ο Σαπάνης και ο Κόλα.

Στην Ελλάδα ακόμη ξενίζει αυτό το γεγονός. Αφού τους έδιωξαν οι άλλοι, γιατί να τους πάρουμε εμείς; Τι είμαστε να ψωνίσουμε τους ριγμένους; Δεν έχουμε καλύτερες επιλογές; Αυτούς δεν τους είδαμε ότι δεν κάνουν; Οι φίλαθλοι αναρωτιούνται και μεμψιμοιρούν, αλλά αν ανατρέξουν στην προϊστορία μάλλον θα εκτεθούν και μάλιστα ανεπανόρθωτα. Αντίθετα, στο εξωτερικό συνηθίζεται αυτό το σκηνικό και μάλιστα οι πρωταγωνιστές στο μεταγραφικό αυτό αλισβερίσι δεν είναι όλοι παίκτες πρώτης γραμμής. Γι' αυτούς δεν εκδηλώνεται γκρίνια και κατήφεια, αλλά για τους ποδοσφαιριστές σειράς, που κατάφεραν να κάνουν σημαντικότερη καριέρα, μετά τη μεταγραφή τους ή την αποδέσμευσή τους από ό,τι στην ομάδα που δοκιμάστηκαν για πρώτη φορά. Γι' αυτό οι λαλίστατοι καλά θα κάνουν να έχουν λιγάκι υπομονή. Κανόνας σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει. Σίγουρα έχουμε δει αρκετούς ποδοσφαιριστές να ανασταίνονται ποδοσφαιρικά όταν αλλάζουν σύλλογο. Ισως γιατί κάτι δεν τους ταίριαζε ή δεν τους άφηνε να αποδώσουν. Αυτός που απουσιάζει τελευταία από αυτό το παζάρι ή την ανταλλαγή παικτών και μάλιστα συστηματικά δημιουργώντας ερωτήματα είναι ο Παναθηναϊκός. Εχει χάσει παίκτες, αλλά δεν έχει πάρει κανέναν από τους διεκδικητές του.