Ο Τζίμης ο πηδηχταράς (SportDay / Μιχάλης Λεάνης)

Διάβασα στην κυριακάτικη «SportDay» τη συνέντευξη του θρύλου πλέον Jimmy Jump στον αρχισυντάκτη της εφημερίδας Βασίλη Σαμπράκο. Του ανθρώπου που σαλτάρει στους αγωνιστικούς χώρους κάνοντας το δικό του χάπενινγκ. Στον πηδηχταρά Καταλανό εμείς οι Ελληνες φίλαθλοι χρωστάμε ευγνωμοσύνη, διότι μπούκαρε στον αλησμόνητο τελικό του Euro στην Πορτογαλία σε μια στιγμή που οι Πορτογάλοι μας είχαν στριμώξει στα σχοινιά, σφυροκοπώντας μας χωρίς έλεος.
Ευτυχώς που σάλταρε μέσα το παλικάρι για να πετάξει στα μούτρα του προδότη Φίγκο τη φανέλα της Μπαρτσελόνα (δόξα και τιμή γι' αυτή τη χειρονομία) και έτσι βρήκαμε εμείς την ευκαιρία να πάρουμε μερικές ανάσες. Παράλληλα, έκοψε τον ρυθμό των Πορτογάλων, γεγονός που στη συνέχεια λειτούργησε για μας ευεργετικά.

Από όλα λοιπόν τα άκρως ενδιαφέροντα που είπε στον Σαμπράκο κρατώ το πλέον εντυπωσιακό. Οτι ο τυπάς, όχι μόνο καταφέρνει και μπουκάρει στους αγωνιστικούς χώρους, αλλά επιδιώκει –και το πετυχαίνει μάλιστα– να περνάει από τις θύρες των γηπέδων χωρίς εισιτήριο. Ετσι ανεβαίνει η αδρεναλίνη του, κάτι που τον βοηθάει να καταστρώνει την μπούκα με καθαρό μυαλό. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλος άνθρωπος στον πλανήτη που να έχει γελοιοποιήσει τα συστήματα ασφαλείας των αγωνιστικών χώρων.

Ο Τζιμάρας αναφέρει ότι, όχι μόνο επισκέφθηκε την Ελλάδα την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά παρακολούθησε σχεδόν όλα τα αθλήματα χωρίς εισιτήριο, διαπίστευση ή ελεύθερη είσοδο! Την ώρα, δηλαδή, που καμαρώναμε για τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και την εφαρμογή της προηγμένης τεχνολογίας που είχαμε πληρώσει και με το παραπάνω όλοι οι Ελληνες, ένας συμπαθητικός τρελός γελούσε πίσω από την πλάτη μας. Την ώρα που πετούσαν πάνω από τα κεφάλια μας Ζέπελιν, αεροπλάνα και οι κάμερες στους δρόμους κατέγραφαν όλες μας τις κινήσεις, ο Τζιμάρας ο πηδηχταράς διάλεγε το σπορ που γούσταρε να παρακολουθήσει και έμπαινε μέσα στο γήπεδο χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν! Σκόπευε, μάλιστα, να μπουκάρει σε κάποιον αγωνιστικό χώρο, αλλά δεν το έπραξε από σεβασμό στον θεσμό των Ολυμπιακών Αγώνων. Παράλληλα, ήξερε ότι είναι άκρως δημοφιλής στους Ελληνες και δεν ήθελε να γίνει ξαφνικά αντιπαθής σαμποτάροντας τα μέτρα ασφαλείας και τους εξονυχιστικούς ελέγχους.

Στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στο ΟΑΚΑ πέρασε σαν αεράκι από τους δύο πρώτους ελέγχους και στον τρίτο περίμενε να χαλαρώσουν τα μέτρα για να περάσει σαν σκιά. Ενα μεγάλο μέρος του πρώτου ημιχρόνου το πέρασε στα VIP –ναι, καλά διαβάσατε–, αλλά επειδή δεν ήθελε να δώσει στόχο, μια που ήξερε ότι τόσο η ασφάλεια του σταδίου όσο και η Ελληνική Αστυνομία είχαν φωτογραφίες του, άλλαζε, σαν τα αποδημητικά πουλιά, συνέχεια θέση. Τελικά κατάφερε να μπουκάρει για να χαρίσει στον φίλο του τον Ρέινα, που κάποτε έπαιζε στην Μπαρτσελόνα, την barretina, το χαρακτηριστικό καταλανικό καπέλο.

Ο Jimmy Jump αποδεικνύει ότι όταν ένας άνθρωπος θέλει να πετάξει, έστω και για λίγο, ελεύθερος, είναι αδύνατον να μπορέσει κάποιος να τον σταματήσει. Και το πράττει με αυτόν τον συμβολικό τρόπο. Οπως ομολογεί ο ίδιος, τη στιγμή εκείνη νιώθει υπέροχα, νιώθει ότι πετά. Πώς να μη θαυμάζεις μια τέτοια προσωπικότητα... Ακόμα και οι αστυνομικοί που τον συνέλαβαν φρόντισαν να βγουν φωτογραφία μαζί του. Για περισσότερες πληροφορίες στο www.jimmyjump.com. Μπορείτε να αγοράσετε μπλουζάκι του για να τον ενισχύσετε. Κάντε το…