Υπάρχει ζωή στον πράσινο πλανήτη (SportDay / Μιχάλης Λεάνης)

Όποιος είναι σε θέση να απαντήσει στο βασανιστικό για πολλούς οπαδούς του ερώτημα τι συμβαίνει επιτέλους με αυτόν τον Παναθηναϊκό, τότε ο ίδιος άνθρωπος σίγουρα είναι σε θέση να απαντήσει και σε σοβαρότερα και συνεπώς ευκολότερα ερωτήματα-γρίφους, όπως αν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο ή αν ζούμε μόνοι μας στο Σύμπαν.

Αυτή η ομάδα μόλις κάνει μια αξιοπρεπή εμφάνιση, όπως αυτή στην Ξάνθη που της χάρισε την πρόκριση, μετά την πιάνουν ενοχές. Κοιτάζει την επόμενη φορά να σκαρώσει ό,τι πιο τραγικό υπάρχει, μήπως και έτσι καταφέρει να ξεπλύνει την ντροπή της τελευταίας επιτυχίας.

Χθες, στο πρώτο ημίχρονο στο ΟΑΚΑ, είχαμε σεμινάριο με τίτλο «Πώς να χάνετε εύκολα γκολ χωρίς ταυτόχρονα να χάνετε την αυτοπεποίθησή σας ότι μπορείτε να το επαναλάβετε». Εισηγητής, ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης, ο οποίος κατέπληξε με την ποικιλία των εισηγητικών προτάσεών του. Εχασε γκολ από τετ α τετ, γκολ με το κεφάλι, από πλεονεκτική θέση, από λιγότερο πλεονεκτική, από εξόφθαλμα πλεονεκτική και, τέλος, απ' όπου γούσταρε. Καλός ο αλτρουισμός και η ομαδικότητα, αλλά από ένα σημείο και μετά, με τις τόσες ευκαιρίες που έχεις δημιουργήσει, καταντά τουλάχιστον αστείο να μην μπορείς να σπρώξεις την μπάλα στα δίχτυα.

Αλλο που δεν ήθελε ο Αρης για να κάνει τη ζημιά. Που την έκανε και που άξιζε να τη φέρει έστω και πισώπλατα σε έναν αντίπαλο που, μέχρι να βγουν τα τελικά από τις γαλλικές εκλογές να έπαιζε, πάλι αποκλείεται να έβρισκε στόχο. Με το γκολ αυτό ο Αρης πάει Ευρώπη και ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να μην ξέρει πού πάει. Για την ομάδα της Θεσσαλονίκης, αν αναλογιστούμε πού ήταν πέρυσι και πώς κατάφερε να ανέβει κατηγορία -τρίτη και καταϊδρωμένη πίσω από Εργοτέλη και Κέρκυρα-, η έξοδος στο ΟΥΕΦΑ κρίνεται απόλυτα δίκαιη και επιτυχημένη. Δεν πρέπει όμως επ' ουδενί να καθησυχάσει τους ανθρώπους του συλλόγου, αφού η ομάδα απλώς εκμεταλλεύτηκε τις περιστάσεις και πέτυχε τον στόχο της. Οι αδυναμίες της όμως παραμένουν και κρίνονται σημαντικές. Αδυναμίες που στην Ευρώπη δύσκολα καμουφλάρονται.

Συγχαρητήρια στον Πανιώνιο, που και αυτός εξασφάλισε την έξοδο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο. Ισως η μόνη ομάδα στο φετινό πρωτάθλημα που έδειξε, παιχνίδι με το παιχνίδι, σημάδια βελτίωσης και αγωνιστικής ωριμότητας. Αντίθετα, δεν ξέρω τι να γράψω για το Αιγάλεω. Ο Ηρακλής κέρδισε απόλυτα δίκαια στο «Σίτι» και συνεχίζει να ελπίζει. Μακάρι να τα καταφέρει, αφού έπειτα από αυτό το «διπλό» όλα φαντάζουν πιθανά. Οσο για το Αιγάλεω, οφείλουν κάποιοι -δεν ξέρω ποιοι- να τιμήσουν τους ανθρώπους αυτούς στη διοίκηση που κατόρθωσαν να ρίξουν την ομάδα κατηγορία. Πρόκειται περί κατορθώματος και καλό είναι τα κατορθώματα να επιβραβεύονται. Μην είμαστε αχάριστοι.
Τέλος, δεν ξέρω αν το μάθατε... ο Ολυμπιακός πρωταθλητής για μια ακόμα φορά και μάλιστα σχετικά εύκολα. Δεύτερη η ΑΕΚ, που το Σάββατο πρόλαβε και έγινε μαλλιά-κουβάρια, αλλά την Κυριακή όλα καλά κι όλα ωραία. Σκόρερ και πάλι ο Καμπάνταης. Αυτός που, όπως λένε οι ειδικοί που θέλουν το καλό της ομάδας, τη βρίσκει μόνο με το καλάμι. Τώρα ποιοι πρέπει να ασχοληθούν και με ποιο καλάμι, ο κόσμος θα το κρίνει.