Ο Ανρί μιλάει στο πόδι του (SportDay / Μιχάλης Λεάνης)

Ο Ανρί κοιτάζει το τραυματισμένο του πόδι και είναι σαν να μιλάει μαζί του. «Το ήξερα ότι θα ερχόταν! Το ήξερα ότι θα συνέβαινε. Ο γιατρός μού είπε ότι θα μείνω εκτός για πέντε μήνες. Ομως αυτός ο τραυματισμός δεν αποτελεί έκπληξη. Οι ποδοσφαιριστές δεν είμαστε ρομπότ.

Επρεπε σε κάθε παιχνίδι να ξεπερνάω τα όριά μου, για να παίζω και μάλιστα καλά. Οχι απλά να συμμετέχω. Ε, τότε ήταν που ο οργανισμός μου, μου είπε "όχι". Δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτό. Αυτός ο τραυματισμός δεν με ανακουφίζει. Τουλάχιστον θα έχω χρόνο για να αποθεραπευτώ και να είμαι έτοιμος τη νέα αγωνιστική περίοδο. Ο τραυματισμός δεν οφείλεται στην ηλικία μου. Αιτία είναι ο αριθμός των αγώνων που παίζω».

Ο Ανρί μιλάει στο τραυματισμένο του πόδι. Δεν έχει πού άλλου να μιλήσει. Ετσι κι αλλιώς δεν τον ακούει κανείς. Και όχι μόνο αυτόν. Ολοι οι μεγάλοι και σπουδαίοι ποδοσφαιριστές παραπονιούνται ότι βαδίζουν σε τεντωμένο σχοινί. Από στιγμή σε στιγμή περιμένουν να γίνει το κακό. Παίζουν με τη φωτιά. Λογικό να καούν. Οι εξοντωτικοί ρυθμοί των εγχώριων και όχι μόνο διοργανώσεων στις οποίες συμμετέχουν μοιάζουν με τις κλίμακες ενός τεστ. Αντέχουν; Συνεχίζουμε! Αυξάνοντας όμως λίγο τον βαθμό δυσκολίας. Καταρρέουν; Ο επόμενος. Τόσο απλά. Τόσο κυνικά. Καμία διοργάνωση, μπροστά στα οικονομικά οφέλη που έχει, δεν φαίνεται διατεθειμένη να μειώσει τον αριθμό των αγωνιστικών υποχρεώσεων. Οσοι αντέξουν...

Ποδόσφαιρο χωρίς Ανρί, υπάρχει. Ποδόσφαιρο με θέαμα και ποιότητα χωρίς Ανρί δεν υπάρχει. Κάποιοι γυρίζουν την πλάτη τους για να μην το ακούσουν. Ποιος έχει τραυματιστεί πιο βαριά τώρα που δεν παίζει ο Γάλλος; Το άθλημα ή ο ίδιος; Ας μας απαντήσουν τουλάχιστον σε αυτό...

Ο Ανρί μιλάει στο τραυματισμένο του πόδι για ό,τι στερείται. Για ό,τι του λείπει: «Κοιτάξτε τον Ριμπερί, τον Μακελελέ, τον Γκαλάς, τον Βιεϊρά. Ολοι τους είναι τραυματίες. Ακόμα και ο Ροναλντίνιο "πέθανε", τα ίδια και ο Ντέκο, ο Τζέραρντ. Οι παίκτες που παίζουν καλά τώρα είναι αυτοί που έχουν λιγότερα παιχνίδια στη σεζόν. Ο Ντρογκμπά έμεινε εκτός δράσης πέρυσι στο Τσάμπιονς Λιγκ στη φάση των "16". Ο Κριστιάνο Ρονάλντο και ο Σκόουλς δεν κατάφεραν να παίξουν ούτε στα ματς του ομίλου».

Ξέχασε να αναφέρει πολλούς. Τον Λαμπάρντ, για παράδειγμα. Τον παρατηρούσα πριν από λίγες μέρες στον αγώνα Κυπέλλου με την Τότεναμ. Ιδρωνε για να φέρει το ματς στα ίσα. Για να ισοφαρίσει η ομάδα του. Τα κατάφερε μετά το 80ό λεπτό. Στα τελευταία τον πήρε αμπάριζα ο Νταφόε, του ξέφυγε, σούταρε και το κακό θα γινόταν αν η μπάλα δεν έβρισκε στο δοκάρι. Να βλέπατε τη φάτσα του στο ριπλέι. Πεθαμένος από την κούραση, είχε σκύψει το κεφάλι και ανέπνεε με δυσκολία. Ηξερε ότι το λάθος ήταν δικό του. Αλλά πώς να κυνηγήσει τον αντίπαλο από τη στιγμή που δεν είχε άλλες δυνάμεις;

Ο Ανρί μιλάει στο τραυματισμένο του πόδι. Και έχει δυστυχώς πολλά να πει. Μα πιο πολλά να δώσει, να προσφέρει. Αν τον αφήσουν βέβαια όλοι αυτοί που τον αντιμετωπίζουν σαν μηχανή με ακριβά ανταλλακτικά.