Thessaloniki calling (SportDay / Μιχάλης Λεάνης)

Η Θεσσαλονίκη στα... άκρα! Επειτα από καιρό μαζί στις πρώτες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα, αυτές που οδηγούν στην Ευρώπη, Αρης και ΠΑΟΚ. Στη ζώνη των ζωντανών-νεκρών, αυτή που οδηγεί στον υποβιβασμό, Απόλλων Καλαμαριάς και Ηρακλής.

Αρης και ΠΑΟΚ προσπαθούν να επανακτήσουν το χαμένο ποδοσφαιρικό κύρος τους. Οι φίλοι και οπαδοί τους δεν φαίνεται να ανταποκρίνονται, παρά μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις. Μικρή η προσέλευση στην Τούμπα, ακόμα μικρότερη στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Διαφορετική και η φιλοσοφία των δύο ομάδων. Ο Αρης στηρίζεται αποκλειστικά στους πολλούς ξένους. Σε Ισπανούς και Λατινοαμερικανούς. Επιλογές των Φερέρ, Μαζίνιο, του αδελφού Ροναλντίνιο και του γενικού αρχηγού του ποδοσφαιρικού τμήματος, x-μάνατζερ, κυρίου Κόντη.

Η λογική λέει πως σε αυτές τις περιπτώσεις δύσκολα μοντάρεις αυτή την ποδοσφαιρική «Βαβέλ». Ο Αρης θα στηριχθεί λιγότερο στο σύνολο και περισσότερο στην καλή μέρα τριών-τεσσάρων βασικών παικτών. Αυτών που κάνουν, άλλωστε, τη διαφορά. Στους Κόκε, Πάουλο Κόστα και στον Βολιβιανό Γκαρσία. Αντε και στον Παλαθουέλος. Οσο τον κρατούν ακόμα στο παιχνίδι πόδια και πνευμόνια. Το τελευταίο κρίσιμο ματς με τον ΟΦΗ αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Η μεγάλη βραδιά των πρωτοκλασάτων αυτών παικτών οδήγησε σε άνετη επικράτηση των «κιτρίνων». Ετσι θα πάει η ομάδα... κι όπου βγει!

Αντίθετα, στον ΠΑΟΚ επιμένουν ελληνικά. Δίπλα στη «σημαία» που λέγεται Ζαγοράκης και στην ποδοσφαιρική επιδεξιότητα του Μάρτσιν Μίετσελ κοιτάζουν να χτίσουν τον «Δικέφαλο» του μέλλοντος. Ποντάρουν στο ταλέντο του Αραμπατζή, του Μελίσση, του Μπαλάφα, του πιτσιρικά Μουμίν, σε αυτό του Ηλιάδη, του Βαγγελή και του Χριστοδούλου. Το σχέδιο μοιάζει φιλόδοξο και συνάμα ελπιδοφόρο. Αλλά σαν να κολλάει κάπου το εγχείρημα. Ο ΠΑΟΚ έχει διανύσει τα 3/4 του πρωταθλήματος και αδυνατεί να βρει ρυθμό και σταθερότητα. Μία του ύψους και δύο του βάθους. Ετσι θα πάει μέχρι τέλους, ελπίζοντας κι αυτός να του βγει το χαρτί.
Στον Ηρακλή από την αρχή της χρονιάς τα έχουν δοκιμάσει όλα. Αλλάξαν προπονητές, εμπιστεύτηκαν νέους ταλαντούχους παίκτες, νέο διοικητικό σχήμα. Η ομάδα, όμως, δεν λέει να βγει από την εντατική. Παραμένει καλωδιωμένη. Ο απολογισμός, τραγικός. Σε σύνολο 23 αγώνων, μόλις 6 νίκες, 4 ισοπαλίες και 13 ήττες. Πώς θα καταφέρει να συνέλθει αυτή η ομάδα, μοιάζει μυστήριο. Αλλά στον Ηρακλή ούτε θέλουν να ακούν για υποβιβασμό. Οπως και στην Καλαμαριά. Πιστεύουν ότι το σύνολο που έφτιαξε με κόπο ο Κατσαβάκης, ένα κράμα από ταλαντούχους ξένους και Ελληνες παίκτες, αξίζει να παραμείνει στη μεγάλη κατηγορία. Αρκεί, βέβαια, να το αποδείξει.

Τι κοινό έχουν οι τέσσερις ομάδες της πόλης; Πρώτον, δεν έχουν χρήμα! Δεύτερον, με μόνη εξαίρεση τον ΠΑΟΚ, στερούνται σοβαρών υποδομών. Ο κανόνας, όμως, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι σαφής. Χωρίς κεφάλαιο και υποδομές ούτε διακρίνεσαι ούτε μακροημερεύεις.

Γι' αυτό όσες από τις ομάδες κατακτήσουν φέτος κάτι, αυτό θα είναι εφήμερο. Οσες, πάλι, καταφέρουν να σωθούν (το εύχομαι ολόψυχα), θα το έχουν επιτύχει προσωρινά. Του χρόνου τέτοιον καιρό για τις περισσότερες θα ισχύουν τα ίδια, αν όχι και χειρότερα...