Πού είναι οι παππούδες, οέο; (SportDay / Μιχάλης Λεάνης)

Ως προπονητή του Ολυμπιακού, τι είναι αυτό που σε απασχολεί περισσότερο με δεδομένο ότι την Kυριακή αντιμετωπίζεις τον «αιώνιο» αντίπαλο; Εχεις νικήσει 2-1 τον κατά γενική ομολογία χειρότερο εντός έδρας φετινό Εργοτέλη. Εχεις γλιτώσει στα τελευταία λεπτά του ματς από «του Χάρου τα δόντια». Πρώτα σε σώζει το δοκάρι και μετά ο «από μηχανής θεός» που ακούει στο όνομα Σέζαρ. Ως προπονητή του Ολυμπιακού, τι είναι αυτό που σε απασχολεί περισσότερο έπειτα από αυτό το ματς και με δεδομένο ότι την επόμενη αγωνιστική αντιμετωπίζεις τον «αιώνιο αντίπαλο»;

Από πού αρχίζεις λοιπόν; Από το γεγονός ότι όταν λείπουν «Ρίμπο» και «Τζόλε» η ομάδα χάνει πολλή από την προσωπικότητά της; Παρακαλάς να μη σου ξανασυμβεί; Ζητάς από τον πρόεδρο να πληρώσει επιστήμονες να σου τους κλωνοποιήσουν; Ξεκινάς από το ότι δεν έχεις βάθος στον πάγκο; Από το ότι σε κάθε παιχνίδι μετά το 70ό λεπτό το κέντρο κλατάρει και μοιραία όλο το βάρος πέφτει στην άμυνα; 'Η από το ότι τα αμυντικά λάθη και τα κενά επαναλαμβάνονται σε κάθε παιχνίδι; Από το ότι δεν έχεις έναν σέντερ φορ αξιόπιστο να σου τελειώσει τις φάσεις και έτσι είσαι αναγκασμένος κάθε που τελειώνει ένα ματς στα τελευταία δευτερόλεπτα να τραβάς «του Χριστού τα Πάθη»; Σκέφτεσαι σοβαρά να διορθώσεις την αδυναμία ενός κυνηγού ονόματι Οκκά, ο οποίος εντός αγωνιστικού χώρου δίνει σεμινάρια με τίτλο «Μάθε πώς να χάνεις σίγουρα γκολ και συγχρόνως να σε θέλουν στην Πρέμιερ Λιγκ»; 'Η απλά σε ηρεμεί το γεγονός ότι οι 11 βαθμοί διαφορά με τον Παναθηναϊκό δεν καλύπτονται με τίποτα, οπότε, μέχρι το καλοκαίρι έχουμε καιρό για να τα σκεφτούμε αυτά;

Στην αντίπερα όχθη, τον Μουνιόθ δεν φαίνεται να τον απασχολεί κάτι από όλα αυτά. Ενας ωραίος αγώνας-προπόνηση ήταν αυτός με τον Ηρακλή, νίκησε άνετα, επανεμφανίστηκε ο Βίκτορ, πήρε χρόνο συμμετοχής ο Θεοδωρίδης, σκόραρε ο Ρομέρο και όλα δείχνουν ότι και χωρίς τον πιτσιρικά Νίνη στην ενδεκάδα του ο Παναθηναϊκός έχει αποκτήσει σιγουριά και ψυχολογία. Το ματς, πάντως, της αγωνιστικής έγινε στο «Κλ. Βικελίδης». Δεν ξέρω κατά πόσο έκρινε την έξοδο στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, αφού ο Αρης έχει δύσκολο πρόγραμμα στη συνέχεια, αλλά αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς είναι το ότι έπαιξαν δύο από τις πιο θεαματικές και επιθετικές ομάδες του φετινού πρωταθλήματος. Ομάδες που δεν ρίχνουν μεγάλο βάρος στην άμυνά τους, αν και αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα τους, κοιτάζουν να προσφέρουν θέαμα και γκολ. Ολα αυτά δηλαδή που κάνουν τον κόσμο να θέλει κυριακάτικα να πηγαίνει στο γήπεδο.

Στο Χαριλάου νίκησε η ομάδα που είχε σε καλύτερη μέρα τους επιθετικούς της. Και αυτή ήταν ο Αρης, με Κόκε και Πάολο Κόστα σε μεγάλη βραδιά. Και αυτή όμως η επιθετική τριπλέτα του ΟΦΗ, Νουαφόρ, Ντρούλιτς και Οφορίκουε, είναι από τις πιο εντυπωσιακές της Σούπερ Λίγκας. Ο ΟΦΗ πλήρωσε την απειρία κάποιων παικτών του, κυρίως αμυντικών και ιδιαίτερα αυτήν του Μονιάκη. Ο Μάουρερ πόνταρε και έχασε. Αλλά, είπαμε, η υπόθεση ΟΥΕΦΑ έχει πολύ δρόμο ακόμη.