Σήμερα ο ΠΑΟ του αύριο (SportDay / Μιχάλης Λεάνης)

Oι συνεχείς επιτυχίες του Παναθηναϊκού το τελευταίο διάστημα σε πρωτάθλημα και Κύπελλο και η αξιοπρεπής εμφάνισή του στη Γαλλία κόντρα στη Λανς δεν σημαίνουν ότι η ομάδα επιτέλους έγινε σούπερ.

Οπως δύσκολο είναι να αμφισβητήσει κάποιος το γεγονός ότι έπειτα από καιρό η ομάδα βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο και ακόμα δυσκολότερο ότι για όσα ωραία συμβαίνουν εσχάτως στους «πράσινους», μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει ο προπονητής Μουνιόθ. Αυτό καλό είναι μερικοί στην Παιανία να το λάβουν σοβαρά υπόψη τους. Οι παίκτες έχουν πλέον ψυχολογία. Εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους. Δεν φοβούνται να κάνουν το κάτι παραπάνω. Χαρακτηριστική περίπτωση ο Σαλπιγγίδης και ο τρόπος που έχει σκοράρει στα τελευταία παιχνίδια με Λανς και ΑΕΚ. Κάτω από άλλες συνθήκες και στις δύο περιπτώσεις πολύ αμφιβάλλω αν ο επιθετικός του ΠΑΟ θα δοκίμαζε να σουτάρει. Τα ίδια ισχύουν για τον Ιβανσιτς. Μοιάζει ανανεωμένος. Μοιάζει να έχει καταλάβει πλήρως τι θέλει ο προπονητής του από αυτόν. Βλέπει γήπεδο, πασάρει με τη μία, βρίσκει χώρους να αναπτυχθεί και -το κυριότερο- οι επιθετικές προσπάθειές του έχουν πλέον αρχή, μέση και τέλος. Τέλος, ο Νίνης, ανακάλυψη που χρεώνεται αποκλειστικά στον Μουνιόθ, έδωσε στον Παναθηναϊκό την πιο «φτηνή» αξιόπιστη λύση που έψαχνε καιρό. Του έδωσε επιπλέον φρεσκάδα και ταχύτητα. Δύσκολα να βρεις ποδοσφαιριστές γρήγορους και ικανούς στα πόδια και στο μυαλό. Αν σε αυτά προσθέσεις και το ποδοσφαιρικό θράσος του πιτσιρικά, εύκολα καταλαβαίνεις γιατί ο Νίνης κρίνεται πλέον πολύτιμος για την ενδεκάδα των «πρασίνων».

Η ομάδα όμως θέλει ακόμα πολλή δουλειά, υπομονή και ενίσχυση. Ιδιαίτερα στην άμυνα. Ο Παναθηναϊκός στην επόμενη μεταγραφική περίοδο οφείλει να δώσει προτεραιότητα στην απόκτηση δύο ακραίων αμυντικών και ενός κεντρικού. Ενός κεντρικού σταθερού, ο οποίος θα είναι σε θέση να διορθώνει τα λάθη του παρτενέρ του Μόρις. Στην κακή του μέρα ο Νοτιοαφρικανός κάνει λάθη που ούτε οι στενοί του συγγενείς δεν τα συγχωρούν. Επόμενο μέλημα είναι η απόκτηση ενός ικανού χαφ. Φαντάζεστε πόσο προς το καλύτερο θα άλλαζε ο ΠΑΟ αν είχε στη δύναμή του έναν χαφ με τα χαρακτηριστικά του Ροντρίγκεζ (μόλις 22 χρόνων) που θαυμάσαμε με τη φανέλα της Παρί στο ματς με την ΑΕΚ. Ενας χαφ που κάνει σχεδόν τα πάντα. Μαρκάρει, σκοράρει, κόβει, βγάζει την ομάδα μπροστά... Τι άλλο να ζητήσεις;

Μέχρι το καλοκαίρι όμως έχουμε μπόλικο δρόμο μπροστά μας. Για την ώρα, το μόνο που χρειάζεται είναι να μην υπερεκτιμήσουν οπαδοί και λοιποί τις πραγματικές δυνατότητες της ομάδας. Η υπερβολή και ο υπερθετικός βαθμός στις εκτιμήσεις αποτελούν αυτή τη στιγμή τον υπ' αριθμόν ένα κίνδυνο για την ομάδα. Από αυτά απειλείται ο ΠΑΟ και όχι από τον αποκλεισμό στο σημερινό ματς με τη Λανς. Από τα εύκολα συμπεράσματα του τύπου: είμαστε καλύτεροι ως ομάδα, δεχθήκαμε αστεία γκολ στη Γαλλία, έχουμε ομαδάρα και άλλα τέτοια γραφικά. Προσοχή γιατί όσο καλά και αν ταξιδεύει ένα τρένο στη λάθος κίνηση, ο εκτροχιασμός παραμονεύει.