Aπέτυχε να του δώσει ταυτότητα (Sportday / Μπάμπης Χριστόγλου)

O Σόλιντ μας είπε ότι η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μία μέρα. Θα συμφωνήσω, αλλά σε όλους αυτούς τους μήνες που ο Νορβηγός βρίσκεται στον πάγκο των «ερυθρολεύκων» δεν είδα να χτίζεται κάτι. Είδα αντιθέτως να γκρεμίζεται ένα απόρθητο κάστρο, είδα την ομάδα να μην μπορεί να βρει ρυθμό, να παίζει ολοένα και λιγότερο καλή μπάλα και πολλά άλλα αρνητικά.

Μπορεί η Ρώμη να μη χτίστηκε σε μία μέρα, αλλά ο Νέρων τα πήρε ανάποδα και την έκαψε σε ένα βράδυ. Αρα, μάλλον με τον τελευταίο μπορώ να παρομοιάσω τον Σόλιντ και την πορεία του στον Ολυμπιακό. Για τη διαχείριση και το κοουτσάρισμα λίγο πολύ τα έγραψα και χθες. Οταν όλο το γήπεδο φώναζε και έβλεπε ότι η ομάδα χρειαζόταν αλλαγή για να φρεσκαριστεί, ο Σόλιντ καθόταν ατάραχος και σημείωνε στο μπλοκάκι του. Σημείωνε, τι αλήθεια; Το πόσο έπρεπε να περιμένει για να κάνει αλλαγές και να δώσει μια επιθετική πνοή. Για το ότι με τις αλλαγές που έκανε, καταδίκασε τον Ολυμπιακό να παίζει το ηρωικό σύστημα στο τέλος με τις βαθιές μπαλιές. Θεωρώ ότι αυτό και μόνο αποδεικνύει το πόσο εκτός αγώνα ήταν ο Νορβηγός. Μήπως όμως ήταν το πρώτο ματς ή θα είναι το τελευταίο; Από τη στιγμή που όλη η ομάδα ήταν λάθος στο χθεσινό ματς, ήταν δύσκολο να αντιστρέψει την κατάσταση με την αρχική σύνθεση. Από έναν προπονητή όμως που γνωρίζει τα στοιχειώδη, περιμένεις και πιο άμεση αντίδραση. Ο Πάντος, που ήταν εκ των κορυφαίων, πλήρωσε τη νύφη και βγήκε αλλαγή σε ένα ματς που στο τέλος μόνο εγώ δεν έπαιζα επιθετικός, αλλά στο οποίο άνθρωπος να κουβαλήσει την μπάλα στο κέντρο και να περάσει καμιά μπαλιά δεν υπήρχε.

Συμπερασματικά, ο Ολυμπιακός -αντί να ανανήψει με τον Νορβηγό- είχε έναν τραγικό απολογισμό στις δύο συμμετοχές του στο Τσάμπιονς Λιγκ. Με μία νίκη, τέσσερις ισοπαλίες και επτά ήττες στις δύο περιπέτειές του στην κορυφαία διοργάνωση με τον Νορβηγό στον πάγκο του. Ο Σόλιντ, όπως έγραψα και πρόσφατα, απέτυχε να περάσει οτιδήποτε δικό του σε αυτή την ομάδα. Μάλιστα στο προχθεσινό ματς δεν υπερασπίστηκε καν το σύστημα το οποίο υποτίθεται ότι αποτελεί το σήμα κατατεθέν του και έπαιξε 4-4-2 επειδή είδε τα σκούρα. Ούτε αυτό τον έσωσε, όμως, με τη σύνθεση που είχε βάλει. Είναι ώρα να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες που τους αναλογούν.