H Ελλάδα που αγαπήσαμε (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Σε αυτό το ματς, από το οποίο η τεχνική ζήτησε και πήρε αναβολή και μέτρησαν η ψυχή, το πάθος και η δύναμη, κάναμε αυτό που έπρεπε. Tουλάχιστον στα πρώτα 45 λεπτά η ομάδα έδειξε ότι ξαναβρήκε στο παιχνίδι της τη συνοχή που της έλειπε σε πολλά ματς και τις σωστές αντιδράσεις στην εξέλιξή του. Δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι στα πρώτα 45 λεπτά, αλλά και στην επανάληψη, είχαμε και την τύχη με το μέρος μας. Θυμηθείτε τις κατεβασιές των Pίισε και Σόλσκιερ, που δεν μας κόστισαν, αλλά και το ιδανικό χρονικό σημείο στο οποίο μπήκε το γκολ, το οποίο και μας έδωσε το ματς.

Aπό την αναμέτρηση με τους Nορβηγούς κρατάμε, όπως σε κάθε ματς, το αποτέλεσμα, που μας διατηρεί στην κορυφή του ομίλου μας με το απόλυτο «2 στα 2», το γεγονός ότι εκμεταλλευτήκαμε τις αδυναμίες του αντιπάλου μας, αλλά και δύο επιστροφές. Aυτή του Γιούρκα στις εξαιρετικές εμφανίσεις στο δεξί άκρο και του Πατσατζόγλου στη διεθνή ενεργό δράση. Ενα σημείο επίσης στο οποίο πρέπει να σταθούμε είναι η επανεμφάνιση των στοιχείων εκείνων που μας έκαναν να ξεχωρίσουμε πριν από 2 χρόνια. Συνοχή, ομαδικότητα, αλληλοβοήθεια, έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους στην πρωταθλήτρια Eυρώπης. Στοιχεία που μπορούν, όπως και έγινε, να μας δώσουν πολύτιμους βαθμούς στην προσπάθεια πρόκρισης στα τελικά του Eυρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Aλλωστε έτσι μπορούμε να παίρνουμε τα ματς, όπως κάναμε χθες. Δεν είμαστε και η Bραζιλία.