Είχε εγωισμό και τσαμπουκά

Ηθικοί νικητές και όλα τα σχετικά στον αθλητισμό δεν υπάρχουν. Μάλλον υπάρχουν για να χαϊδεύουν αυτιά. Δεν έχουμε τέτοια διάθεση. Πρέπει όμως να τονίσουμε ότι ο Παναθηναϊκός κέρδισε τις εντυπώσεις. Είχε πάθος από την αρχή ως το τέλος του αγώνα και δεν το παράτησε ποτέ. Είχε περισσότερες τελικές από τον Ολυμπιακό και τον απείλησε σοβαρότατα με την πρώτη του φετινή ήττα.

Γράφει ο Γιώργος Μαζιάς

Δεν ήταν ποιοτικά καλύτερος. Δεν έχει αυτό το αβαντάζ τη φετινή χρονιά. Ηταν όμως πιο διαβασμένος και χτύπησε αλύπητα την ομάδα του Πειραιά στην πλάτη της. Ενας απίστευτος Μαυρίας έκανε χωνί τον Χολέμπας και φυσιολογικά ήταν ο ΜVP του ντέρμπι. Ο ΠΑΟ του Ρότσα δεν άφησε περιθώρια στους φιλοξενούμενους. Διαβάζοντας τα αυτά κανείς θα νομίσει ότι ο Παναθηναϊκός νίκησε. Δεν νίκησε. Ισοπαλία ήρθε το ματς. Ματσάρα για την ακρίβεια.

Τρελός ρυθμός, πολλές φάσεις και καμία σκοπιμότητα. Καιρό είχαμε να το δουμε. Ολοι έλεγαν ότι θα ήταν ντέρμπι εγωισμού και αποδείξεων. Ο Παναθηναϊκός σε αυτό τον τομέα νίκησε. Επαιξαν για τον κόσμο και τους εαυτούς του. Οτι δεν είναι «χάλιες» και ότι μπορούν να λυγίσουν τον παντοδύναμο Ολυμπιακό. Είχαν και σωστή τακτική. Τράβηξαν με μεγάλες μπαλιές από τα άκρα το παιχνίδι τους και αιφνιδίασαν τους «ερυθρόλευκους». Οταν έγινε το 1-2 από τα δυο γκολ του Τζεμπούρ πίστευες ότι θα το πάρει άνετα ο Ολυμπιακός. Ηταν χτύπημα στην ψυχολογία για τους «πράσινους» που προηγήθηκαν δίκαια και είχαν φάσεις και για άλλο γκολ. Κι όμως ο ΠΑΟ δεν λύγισε. Τα έδωσε όλα και το έφερε στα ίσια το παιχνίδι. Πολύ μεγάλη εμφάνιση την οποία χειροκρότησε ο κόσμος του. Τον ανεβάζει πολύ για τη συνέχεια.

Δεν έχουν χαθεί τα πάντα. Ειναι μακριά απο την κορυφή, αλλά το σημαντικό είναι ότι υπάρχει ζωή σε αυτό τον Παναθηναϊκό. Εβγαλε τσαμπουκά και έκανε τους πάντες να απορούν για το σκιάχτρο που βλέπαμε επί Φερεϊρα. Από την άλλη, θα πει κάποιος άλλος ότι ο Ολυμπιακός επέτρεψε στον ΠΑΟ να κάνει τέτοιο ματς. Πάντα υπάρχουν δυο όψεις ή μάλλον πολλές οπτικές γωνίες σε κάθε θέμα. Ο Ολυμπιακός πήγε και πάλι μπλαζέ. Αδιόρθωτος, δηλαδή. Οτι έγινε σε Τούμπα και Χαριλάου. Με τον Χολέμπας να κάνει τη χειρότερη εμφάνιση παίκτη στην ιστορία των ντέρμπι μάλλον είναι τυχερός που έφυγε με ισοπαλία.

Επίσης δίχως κέντρο δεν μπορούσε να κρατήσει μπάλα. Περιορίσθηκε να παίζει από το κέντρο ως τη μεγάλη περιοχή του Κάρολ με ψηλά την άμυνα και πίσω την επίθεση. Εψαξε την κόντρα που του έδωσε γκολ, αλλά τον άφηνε και εκτεθειμένο. Τα χαφ του δεν έκοβαν ποτέ και οι παίκτες του Ρότσα έφταναν άνετα ως την αντίπαλη περιοχή. Μόνο ο Τζεμπούρ με τον Αμπντουν ήταν μέσα στο κλίμα του αγώνα και προσπάθησαν. Οι υπόλοιποι ήταν μουδιασμένοι, δίχως προσανατολισμό και καμία αντίδραση από τον πάγκο. Καμία βοήθεια προς τον ταλαιπωρημένο Χολέμπας. Και ποιον να βάλει; Εχει άλλο αριστερό μπακ;

Εχει άλλο αμυντικό χαφ για να μην παίζει ο βετεράνος Μοντέστο; Αργές αντιδράσεις και έλλειψη αλληλοκάλυψης. Ο Ολυμπιακός έχει την τύχη να έχει στις τάξεις του παίκτες υψηλής ποιότητας. Δεν ανταποκρίθηκαν όλοι. Ο Ζαρντίμ δεν έκανε κάτι για να αλλάξει τη ροή του ματς. Περίμεναν όλοι να τελειώσει το παιχνίδι μετά το προβάδισμα από τα γκολ του Αλγερινού. Εψαξαν αντεπιθέσεις, έχασαν 2-3 ευκαιρίες, αλλά τίποτα παραπάνω. Ελαχιστα τρεξίματα και δίχως προσπάθεια να κρατήσουν τη μπάλα. Δεν είναι τυχαίο που η κατοχή ήταν στο 57-43 υπέρ των γηπεδούχων. Δεν μπορούσαν να κρατήσουν μπάλα, δεν ήθελαν και την έδιναν για να χτυπήσουν στην αντεπίθεση μόνο αυτοί ξέρουν. Το μόνο θετικό για τον Ολυμπιακό είναι η διατήρηση του αήττητου. Τίποτα παραπάνω. Σε όλα τα άλλα, έχασαν ή μάλλον κέρδισε ο Παναθηναϊκός...