Θα μας πάρουν αμπάριζα (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Μεταλουρκ Ζαπορίζια ή όπως αλλιώς μπορεί να λέγεται αυτή η ομάδα, ακόμη και η πιθανότητα να είναι δύο ομάδες μαζί, δεν πρέπει να φοβίζει τον Παναθηναϊκό. Μια χαρά κλήρωση για τον σύλλογο και πολύ καλό δώρο για τους οπαδούς του «τριφυλλιού». Ταξίδι αναψυχής στην Ουκρανία, και μάλιστα τώρα, στα γρήγορα, πριν πλακώσουν τα βάσανα. Τι θέλει ο μέσος οπαδός; Μπάλα και γυναίκες. Ο,τι ζητήσατε, κύριοι, και μάλιστα με τη συνδρομή της ΟΥΕΦΑ. Ο Ηρακλής ταξιδεύει στην Κρακοβία. Πολωνία μεριά, για να παίξει με τη Βίσλα. Αν προσέξει το εκτός έδρας ματς, μετά στο Καυταντζόγλειο, με δεδομένο ότι αυτές οι ομάδες χάνουν μακριά από την έδρα τους πολλή από τη δυναμικότητά τους, ο «Γηραιός» θα γιορτάσει την είσοδό του στους ομίλους. Για τον Ατρόμητο τα πράγματα είναι δύσκολα. Κανείς λογικός δεν μπορεί να έχει την απαίτηση να περάσει, μια και κληρώθηκε με τη Σεβίλλη. Αλλά για την ομάδα του Περιστερίου το παιχνίδι αυτό θα είναι μια πολύ καλή εμπειρία και, το κυριότερο, ένα μάθημα. Αν θέλεις να εκπροσωπείς τη χώρα σου στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, οφείλεις να προετοιμάζεσαι για κάτι τέτοιο από απόψεως υποδομής και φιλοσοφίας. Καλό είναι να διεκδικείς την έξοδο, καλό είναι να εκδίδεις φλογερές ανακοινώσεις όταν αυτή κινδυνεύει από αναξιοκρατικές πρακτικές, αλλά, αν σταθείς μόνο σ' αυτό, θα 'ναι δύσκολο να πιστέψουν οι οπαδοί σου ότι δεν το κάνεις για την «αρπαχτή». Την Ξάνθη π.χ. αδύνατον να την κατηγορήσει κάποιος για τέτοιες μεθοδεύσεις. Βγήκε εκεί πέρυσι, έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε, βγήκε και φέτος και, αν αποβάλει το κόμπλεξ της στους εκτός έδρας αγώνες, θα 'ναι πολύ εύκολο να ξαναβγεί και την επόμενη χρονιά. Ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός αυτής της ομάδας, πάντως, θεωρείται δεδομένος. Αυτό είναι μια μορφή προόδου. Οι μικρομεσαίες ομάδες στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν έχουν άλλη διέξοδο. Τουλάχιστον προσωρινά. Μέσα από τον ευρωπαϊκό δρόμο θα γράψουν χιλιόμετρα, εμπειρίες και, προσπαθώντας να βγουν σε αυτόν κάθε χρόνο, θα γίνονται ανταγωνιστικότερες στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αν το καταφέρουν αυτό Λάρισα, Ξάνθη, Ατρόμητος και, φυσικά, οι ομάδες της Θεσσαλονίκης, τότε να δείτε πώς αλλάζει αυτόματα προς το καλύτερο ο ποδοσφαιρικός χάρτης της χώρας. Ολα αλλάζουν γρήγορα γύρω μας και αυτό είναι κάτι που οφείλουν να το καταλάβουν οι άνθρωποι που ασχολούνται επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Η κλήρωση του Τσάμπιονς Λιγκ για ΑΕΚ και Ολυμπιακό είναι μια ευκαιρία, όχι μόνο γιατί οι όμιλοι δεν έχουν τις ομάδες-μεγαθήρια, αλλά και για έναν άλλο λόγο σημαντικό, που δεν ξέρω αν τον έχουν αντιληφθεί οι παράγοντες. Ετσι κι αλλιώς, το άνοιγμα της ψαλίδας σε σχέση με τις μεγάλες ομάδες της γηραιάς ηπείρου χρόνο με τον χρόνο μεγαλώνει. Η διαφορά είναι πλέον τεράστια. Το κακό είναι ότι το άνοιγμα μεγαλώνει και με τις πρώην μικρομεσαίες που μεγάλωσαν απότομα. Βλέπε Λιόν (ποια ήταν πριν από μερικά χρόνια), Βέρντερ Βρέμης, Σπόρτινγκ Λισσαβώνας κ.ά. Αν δεν μεγαλώσουμε με εντατικό ρυθμό, το χάσαμε το παιχνίδι, διότι έρχονται με φόρα να μας παρασύρουν οι ομάδες από το πρώην ανατολικό μπλοκ. Ο κρατικός πλούτος αυτών των χωρών έχει περάσει με συνοπτικές διαδικασίες σε ιδιώτες, οι οποίοι, για να κλείσουν στόματα και συνειδήσεις, το έριξαν στο ποδόσφαιρο. Είναι τόσοι πολλοί, που κάνουν και εξαγωγή. Βλέπε Αμπράμοβιτς και όχι μόνο. Οπότε, προλαβαίνουμε δεν προλαβαίνουμε να μας φάει το μαύρο ευρωπαϊκό σκοτάδι…