Καλώς τη Λίγκα (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Ομάδα με την έννοια του συνόλου δεν είδαμε την πρώτη αγωνιστική. Σιγά να μην είχαμε τέτοιες παράλογες απαιτήσεις από ένα πρωτάθλημα σαν το δικό μας. Ακόμα κι αν μετονομάστηκε σε ΣΟΥΠΕΡ ΛΙΓΚΑ, το κύρος ενός θεσμού δεν κρίνεται από το όνομα, αλλά από τη γενικότερη παρουσία του. Είδαμε όμως παίκτες με προσωπικότητα. Ο «Ρίμπο» στο ματς με την Ξάνθη βάλθηκε να διαψεύσει τους συμπαίκτες του, που προσπαθούσαν να αποδείξουν ότι το να στείλεις την μπάλα στα δίχτυα μοιάζει δύσκολη υπόθεση. Δύο φορές βρήκε χώρο, δύο φορές σημάδεψε σωστά. Απλά και άνετα, σαν να έπινε νερό. Ριμποριακός-Ξάνθη: 2-1. Καλύτερο από το Ολυμπιακός–Ξάνθη ή, αν προτιμάτε, πιο σωστό, αφού αντικατοπτρίζει με πιο ακριβή τρόπο την εικόνα του παιχνιδιού. Τα υπόλοιπα για τον Θρύλο, όπως ακριβώς τα αφήσαμε πέρυσι. Με τις γνωστές αδυναμίες στην άμυνα και τους γνωστούς πολυ-σουγιάδες Τζόρτζεβιτς και Στολτίδη να προσπαθούν να τα κάνουν όλα. Μόνη διαφορά σε σχέση με πέρυσι ότι ο Καστίγιο ξεκίνησε στην αρχική ενδεκάδα και τα πήγε συμπαθητικά. Καιρός είναι να δείξει την αξία του.

Στην ΑΕΚ ο παίκτης-διαφορά ήταν ο Εμερσον. Μόνος του όμως και σε αυτή την ηλικία ήταν αδύνατο να κερδίσει έναν ΠΑΟΚ, που έπαιξε σαν την Χεζμπολάχ. Ανταρτοπόλεμος και νικητής στη «μάχη» των εντυπώσεων. Το τελικό 0-0 «πληγώνει» την ΑΕΚ, που δείχνει ότι έχει ακόμα δρόμο μπροστά της μέχρι η μηχανή της να αρχίσει να δουλεύει στις σωστές στροφές χωρίς να καίει λάδια.

Στον Παναθηναϊκό τη διαφορά την έκανε ο Σαλπιγγίδης. Με μόλις δύο προπονήσεις με τη νέα ομάδα του, αν κάποιος του ευχόταν να βάλει τρία γκολ στην παρθενική εμφάνισή του με το «τριφύλλι», ο Δημήτρης θα το εκλάμβανε περισσότερο σαν πείραγμα παρά σαν ευχή. Κι όμως, τα κατάφερε. Αυτό που τα περασμένα χρόνια στον Παναθηναϊκό φαινόταν βουνό, δηλαδή το εύκολο γκολ, ο Σαλπιγγίδης απέδειξε ότι είναι εύκολη υπόθεση, αρκεί να βρίσκεται ο κατάλληλος παίκτης στην κατάλληλη θέση και στιγμή. Κερδισμένοι της αγωνιστικής, σίγουρα οι «πράσινοι». Οταν μια ομάδα δεν έχει ακόμα μονταριστεί και ένα από τα βασικά «όπλα» της, ο Βίκτορ, δεν έχει πέσει ακόμα στη «μάχη», δικαιολογείται να χαμογελάει πονηρά από τη στιγμή που έχει καταφέρει στην πρεμιέρα να σκοράρει 4 φορές σε μια από τις δυσκολότερες έδρες του πρωταθλήματος.