Αν δεν με απατά η μνήμη μου, μία φορά μας είχε μαζέψει ο Πέτρος Κόκκαλης και μας είχε ζητήσει τρία χρόνια(!) προθεσμία, άλλη μία ο Πηλαδάκης να μας πει για την κεντρική διαχείριση, μία ο Πατέρας στην εταιρία του(!) για να μας κεράσει και άλλη μία πέρσι ο Μαρινάκης να μας πει να μην πυροβολούμε το ποδόσφαιρο. Την Πέμπτη η Σούπερ Λίγκα μας φώναξε άλλη μία φορά, από τις πολύ σπάνιες φυσικά, για να μας μιλήσει για το έργο της! Το ποιό;
Του Άρη Ασβεστά
Αυτή τη φορά, βέβαια, χωρίς τον πρόεδρο. Εντάξει, μπορεί να είχε χίλιες δυο υποχρεώσεις ο Παπουτσάκης και να μην μπορούσε ο άνθρωπος, αλλά ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας: ώρες-ώρες ο συνεταιρισμός μοιάζει σαν να τον κρύβει! Καλός, χρυσός, αλλά δεν το ’χει! Και στη λίγκα το ξέρουν καλύτερα από εμάς. Πώς να το κάνουμε; Αυτή είναι η πραγματικότητα!
Τι μας είπαν λοιπόν οι παράγοντες και τα στελέχη της διοργανώτριας την Πέμπτη;
Μας είπαν ότι «το ποδόσφαιρο βάλλεται πανταχόθεν. Δαιμονοποιείται και λένε όλοι για κακούς παράγοντες και προσυνεννοημένους αγώνες».
Άραγε, αδίκως βάλλεται το ποδόσφαιρο; Δεν έχει άθλιες διαιτησίες; Δεν είναι γεμάτο βία; Δεν έχει οπαδούς δολοφόνους και παράγοντες που προκαλούν; Δεν έχει στημένα παιχνίδια;
Τολμάει η λίγκα να κάνει μια σφυγμομέτρηση; Και ας μη ρωτήσει δέκα εκατομμύρια ανθρώπους (διότι και τα δέκα εκατομμύρια την ίδια άποψη θα έχουν). Ας ρωτήσει δέκα, εκατό ανθρώπους, να δούμε τι λένε και εκείνοι…
Μας είπαν ότι μας βλέπουν ως συνεργάτες και ζήτησαν να προβάλλουμε καλύτερα το άθλημα και να το βοηθήσουμε ώστε να έχουμε όλοι δουλειά (παράγοντες και δημοσιογράφοι).
Όχι κύριοι, δεν είμαστε συνεργάτες. Η δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι να προστατεύει, ούτε να κουκουλώνει, ούτε να συγκαλύπτει. Δεν έχει καμία τέτοια υποχρέωση. Αντιθέτως, υποχρέωση και καθήκον του δημοσιογράφου είναι να βρίσκεται απέναντι στην εξουσία, να την ελέγχει, να αναδεικνύει τα κακώς κείμενα και να ασκεί αυστηρή κριτική. Θεωρώ μάλιστα, ότι το άθλημα έτσι βοηθιέται, δεν βοηθιέται με τη συγκάλυψη.
Όσον αφορά το να… έχουμε όλοι δουλειά, εδώ οι παράγοντες έχουν παρεξηγήσει ορισμένα πράγματα. Εγώ θα μείνω χωρίς δουλειά αν απολυθώ ή αν κλείσει το μαγαζί στο οποίο δουλεύω. Δεν θα χάσω τη δουλειά μου αν κλείσει μια ΠΑΕ. Ούτε μια ΠΑΕ θα με σώσει αν χάσω τη δουλειά μου. Ο δημοσιογράφος δεν ζει από το ποδόσφαιρο! Ζει από τη δουλειά του, τον εργοδότη του, ζει από τη δημοσιογραφία. Προσωπικά, αν δεν υπήρχε ποδόσφαιρο, θα έκανα απλώς ένα άλλο ρεπορτάζ. Πάλι δημοσιογράφος θα ήμουν! Από το ποδόσφαιρο ζει ο παράγοντας! Αν κλείσει μια ΠΑΕ ή… καταργηθεί το ποδόσφαιρο, χωρίς δουλειά θα μείνει ο παράγοντας, όχι ο δημοσιογράφος!
Μας είπαν επίσης ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι κρατικοδίαιτο!
Αφήνω στην άκρη τα… χαριτωμένα του τύπου «ο ΟΠΑΠ ανήκει κυρίως σε ιδιώτες και δεν είναι κράτος» και ρωτάω: Γιατί ρε παιδιά τρέχετε κάθε χρόνο και παρακαλάτε τον ΟΠΑΠ; Γιατί όλοι στις φανέλες σας έχετε τα παιχνίδια του ΟΠΑΠ; Άλλο χορηγό δεν μπορείτε να βρείτε; Δεν υπάρχει καμία άλλη εταιρία που να θέλει να βάλει δυο δραχμές στο ποδόσφαιρο; Προφανώς δεν υπάρχει!
Και να γενικεύσω το ερώτημα: Γιατί η Σούπερ Λίγκα δεν έχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ χορηγό πέραν του ΟΠΑΠ; Ούτε έναν, για δείγμα! Υπάρχει τμήμα μάρκετινγκ στη λίγκα; Πώς η ΕΠΟ έχει 4-5 χορηγούς (τράπεζα, τηλεφωνία, μπύρα κτλ) και η λίγκα ούτε έναν; Για να μην πιάσω τα κρατικά γήπεδα, στα οποία αγωνίζεται η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων…
Για να τελειώνουμε: με εξαίρεση τα λεφτά που βάζει η NOVA, το ποδόσφαιρο είναι 100% κρατικοδίαιτο. Χωρίς το κράτος… αντίο ζωή!
Μας είπαν ότι «η βία υπάρχει σε όλους τους χώρους, λόγω των μέτρων της κυβέρνησης».
Μάλιστα! Πέρυσι υπήρχε σε όλους τους χώρους λόγω των μέτρων της κυβέρνησης; Πρόπερσι; Παραπρόπερσι; Πριν πέντε χρόνια; Πριν δέκα χρόνια; Στη λίγκα, πιθανόν να νομίζουν ότι έχουμε υποστεί λοβοτομή, αλλά κάνουν τραγικό λάθος. Η γηπεδική βία αποτελεί μάστιγα στη χώρα εδώ και τριάντα χρόνια! Τριάντα χρόνια μετά, δεν έχει αλλάξει τίποτα. Φταίει φυσικά και η πολιτεία, αλλά είναι αδιανόητο να προσπαθούν κάποιοι να μας πείσουν ότι το 2012, ουσιαστικά δεν θα είχαμε βία, αν δεν υπήρχαν τα μέτρα της κυβέρνησης. Διότι εμμέσως αυτό μας λένε!
Τα περί… μείωσης της βίας κατά 70%(!!!), το αφήνω στην κρίση σας. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά…
Βέβαια, η επιστήμη σηκώνει και… τα πόδια ψηλά, με το επόμενο: «Η Σούπερ Λίγκα βοηθάει πολύ και στον εσωτερικό τουρισμό, συνεπώς βοηθάμε και στην ανάπτυξη».
Πραγματικά, εδώ μένει κανείς άναυδος! Πέραν του ότι οι μετακινήσεις οπαδών είναι πλέον σπάνιες, η λίγκα θεωρεί… εσωτερικό τουρισμό τις ορδές των βαρβάρων! Όπου οι μετακινήσεις έχουν επιτραπεί, έχουν καεί πόλεις, έχουν καταστραφεί μαγαζιά, αυτοκίνητα και περιουσίες. Αυτή είναι εσωτερική τουριστική ανάπτυξη φίλοι μου! Τι νομίζατε;
Στη λίγκα μας είπαν ακόμα ότι «παρά το όσα λέγονται και ακούγονται, η “ελλαδίτσα” είναι 10η στην ΟΥΕΦΑ. Και έχει πάρει και EURO, που δεν έχει πάρει η Αγγλία»!
Φυσικά ούτε εδώ αρμόζει σχόλιο, γιατί μπορεί να πέσει καμιά φωτιά να μας κάψει! Το πλύσιμο του στόματος, είναι το λιγότερο που οφείλει να κάνει κάποιος όταν τολμά να συγκρίνει το αγγλικό με το ελληνικό ποδόσφαιρο…
Βέβαια, είχαμε κι άλλο από… Αγγλία! Στην Αγγλία, λέει, γίνονται χιλιάδες συλλήψεις κάθε χρόνο, ενώ στην Ελλάδα μερικές εκατοντάδες!
Λογικό θα πει κανείς (εμείς δηλαδή, γιατί στη λίγκα δεν το λένε): ένα ματς στην Αγγλία το παρακολουθούν 50 και 60 χιλιάδες κόσμος, ενώ οι παμπ και οι καφετέριες είναι γεμάτες. Επίσης, επιτρέπονται οι μετακινήσεις οπαδών. Στην Ελλάδα, ένα ματς το βλέπουν 3 χιλιάδες άνθρωποι, ενώ συνήθως δεν υπάρχουν και μετακινήσεις. Στην τελική, το αγγλικό ποδόσφαιρο κάποτε αυτοτιμωρήθηκε και βελτίωσε την κατάσταση. Εδώ αυτά είναι επιστημονική φαντασία…
Ακούσαμε επίσης ότι στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας δεν υπάρχουν ύποπτα ματς!
Κάποιοι φαίνεται ξεχνούν ότι η ΟΥΕΦΑ έχει στείλει εκθέσεις όχι για ένα ή δύο, αλλά για τέσσερα ματς του 2010 στη μεγάλη κατηγορία, εκ των οποίων τα δύο φέρουν τον χαρακτηρισμό «διεφθαρμένα»!
Ακούσαμε, τέλος, ότι «από το 2006 που υπάρχει η Σούπερ Λίγκα, το ποδόσφαιρο έχει λίγο βελτιωθεί».
Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσε πραγματικά να βελτιωθεί αν η λίγκα έμενε πιστή στην ιδρυτική της διακήρυξη και έκανε πράξη τα όσα είχε υποσχεθεί τότε ότι θα αλλάξει. Κυρίως όμως, θα μπορούσε να βελτιωθεί αν έμεναν στο ποδόσφαιρο πολλά από τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν τότε. Είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι από αυτούς έφυγαν από το ποδόσφαιρο ή είναι φευγάτοι; Το έχω ξαναγράψει άλλωστε και επιμένω: με Πέτρο Κόκκαλη, Τζίγκερ, Ντέμη, Τσακίρη, Ζαγοράκη, Πηλαδάκη και ορισμένους από αυτούς που είναι και σήμερα στη λίγκα, θα είχαμε πράγματι ένα άλλο ποδόσφαιρο. Αλλά αυτό είναι αντικείμενο ενός άλλου άρθρου που θα γραφτεί άλλη φορά…
Υ.Γ: Επειδή είναι βέβαιο πως κάποιοι στη λίγκα θα γκρινιάξουν και θα πουν «μα καλά, όλα αρνητικά τα είδες, δεν είπαμε τίποτα σωστό;», θέλω να ξεκαθαρίσω ότι στη συνάντηση της διοίκησης και των στελεχών της Σούπερ Λίγκας με τους δημοσιογράφους που καλύπτουν το ρεπορτάζ του συνεταιρισμού, υπήρξαν και παραδοχές για λάθη και αδυναμίες. Και μπράβο τους. Αυτά, άλλωστε, κατεγράφησαν με το ρεπορτάζ που αναρτήσαμε την Πέμπτη το απόγευμα. Ακούστηκαν, ωστόσο, και πολλές ανακρίβειες και υπερβολές τις οποίες καταγράφουμε εδώ. Ας τις διαβάσουν, ώστε να καταλάβουν πόσο απλό και εύκολο ήταν να τις αποφύγουν…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
