Ουντινέζε, σιγά τα αυγά. Ο ΠΑΟΚ μπορεί την πρόκριση

Είναι θέμα προσέγγισης:

Για τον ΠΑΟΚ, η διπλή κόντρα με την Ουντινέζε, αποτελεί ουσιαστικά την επιβράβευση της μέχρι τώρα πορείας του στο Europa League. Το να ορθώσει το μπόι του. στα ίσια και παλικαρίσια και να αντιπαρατεθεί με ιταλική ομάδα που κτυπά θέση Champions League, δηλαδή κάνει πρωταθλητισμό στην Ιταλία, είναι τουλάχιστο ανόητο.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Αν υπήρχε ένα συγκροτημένο πλάνο, θα έπρεπε να στηριχθεί σε λογικές επιλογές, στην εξυπνάδα και τη συνέπεια που συνήθως διακρίνει τον ΠΑΟΚ, όταν αγωνίζεται σε ευρωπαϊκά γήπεδα. Δεν εκτίθεται, υπάρχει υπομονή, υπάρχει ένα υποτυπώδες σχέδιο… απόδρασης κι όλοι μαζί (οι ποδοσφαιριστές) αποδίδουν κάτι παραπάνω από όσο στον ελληνικό χώρο.

Δεν είμαι σίγουρος ότι ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε με πλάνο και συνετές επιλογές απέναντι στην Ουντινέζε. Δεν είμαι διότι δεν ξεκίνησε με τον έμπειρο Λίνο στην τετράδα της άμυνας, αλλά με τον Σταφυλλίδη, που φείδεται ευρωπαϊκών παραστάσεων, έναντι του Βραζιλιάνου. Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να ήταν καταστροφικό αν τυχόν απέδιδε το δυναμικό μπάσιμο της Ουντινέζε, με μερικές επιθέσεις (σωστό φαρμάκι) από την πλευρά που ήλεγχε ο Σταφυλλίδης. Ο Μπάστα έκανε πάρτι στη λημέρια του νεαρού. Ας υποθέσουμε ότι όλο αυτό είναι η προβλεπόμενη και λιγότερο χρήσιμη γκρίνια μας για την εικόνα του ΠΑΟΚ, από τον οποίο περιμέναμε να αντιδράσει το ίδιο… ευρωπαϊκά, όπως και σε προηγούμενες αναμετρήσεις.

Ας περάσουμε στο απόσταγμα της πρώτης αναμέτρησης με τους Ιταλούς:
Ακόμη κι αν ο ΠΑΟΚ πέρασε μερικές δύσκολες στιγμές, ακόμη κι αν η Ουντινέζε έπεισε τελικά ότι βρίσκεται πάντα ένα βήμα πιο μπροστά ή λειτουργούσε ένα κλικ νωρίτερα, όταν έφτανε στο σημείο να εκτελέσει, δεν είχε φαντασία, δεν είχε λύσεις, δεν ήταν αποτελεσματική.

Κανείς δεν δικαιούται να μιλά για «πολιορκία» ή έστω ασφυκτική πίεση που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο ΠΑΟΚ τη… γλίτωσαν φθηνά. Οι τελικές προσπάθειες των Ιταλών ήταν άστοχες, άσκοπες και σε κανένα σημείο καλοζυγισμένες.
Το θέμα βέβαια δεν είναι μόνον όσα… γλίτωσε ο ΠΑΟΚ, αλλά κι όσα δεν κατάφερε. Και σε αυτόν τον τομέα, τον δημιουργικό και τον επιθετικό, ο ΠΑΟΚ έδειξε να μην βρίσκεται σε ικανοποιητικό σημείο για να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα.

Ίσως να μην μπορούσε να ακολουθήσει το γρήγορο ρυθμό που έδωσαν εξαρχής οι Ιταλοί. Κατανάλωναν πολλές δυνάμεις στα αμυντικά τους καθήκοντα και δεν υπήρχε ενέργεια για να αντιδράσει βγαίνοντας στην αντεπίθεση. Μερικά σουτ από μακρινή απόσταση, αποδείχθηκαν ότι δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να διαταράξει τις ισορροπίες του αγώνα.

Υπό αυτές τις συνθήκες, με την Ουντινέζε να μην φοβίζει κανέναν, ακόμη και μια ήττα με 1-0, θα μπορούσε να είναι διαχειρίσιμη, εφόσον ο ΠΑΟΚ βελτιωθεί άρδην στον επαναληπτικό και δεν παρουσιάσει την ίδια –μέτρια- εικόνα.

Για να στηρίξουμε το «διαχειρίσιμη» και να το προεκτείνουμε φτάνοντας σε σενάριο πρόκρισης, βασική προϋπόθεση αποτελεί, η Ουντινέζε να παρουσιάσει την ίδια εικόνα, όπως την είδαμε στο Φρίουλι:

Δεν «πατούσε» συχνά στην περιοχή, δεν υπήρχε αξιόπιστη τελική προσπάθεια, γενικότερα δεν υπήρχε όφελος το οποίο προέκυπτε από την υπεροχή της στον αγωνιστικό χώρο.

Με όλα αυτά, θα πρέπει μάλλον να συζητήσουμε σοβαρά για την ευκαιρία που έχει ο ΠΑΟΚ, να φτάσει ακόμη πιο μακριά στην Ευρώπη και να διασκεδάσουμε τις γκρίζες μέρες της κρίσης μας.