Τι βάζω; Τον πατέρα μου και τη μάνα μου βάζω, ρε μεγάλε!

Έχει κάνει μεγάλο γκελ η διαφήμιση της Cosmote με τον λουκανικά που καταφέρνει να πουλήσει το προϊόν του χάρη στο συγκλονιστικό promo που κάνει στο δικό του «βρώμικο», την ώρα που μένουν άδειοι οι πάγκοι των ανταγωνιστών του, οι οποίοι πωλούν πάνω κάτω το ίδιο προϊόν.

Αυτή η διαφήμιση είναι η καλύτερη παραβολή για να πάρει κανείς το δίδαγμα για αυτό που περνά σήμερα ο ελληνικός επαγγελματικός αθλητισμός, ακριβώς επειδή αδυνατεί, ή δεν εννοεί να αντιληφθεί ότι πρέπει, να μιμηθεί τον λουκανικά της διαφήμισης και να πείσει τον πελάτη να αγοράσει το δικό του «βρώμικο» και να μη προτιμήσει τα άλλα.

Του Βασίλη Σαμπράκου

Συζητούσα στον αέρα του NovaΣΠΟΡ FM 94,6 για το βασικό σημερινό πρόβλημα του επαγγελματικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, δηλαδή τη χορηγία του ΟΠΑΠ που είναι «στον αέρα». Η Superleague πήρε πέρσι 18 εκατ. ευρώ για την ονοματοδοσία του πρωταθλήματος από τον ΟΠΑΠ. Ζήτησε να πάρει περί τα 10 εκατ. ευρώ για να γίνει ο ΟΠΑΠ νονός του τρέχοντος πρωταθλήματος, και σήμερα ακούει τον ΟΠΑΠ να μη δίνει καλά καλά ούτε 6 εκατ. ευρώ.

Και τι κάνει η Superleague; Αντί να πείσει τους πελάτες ότι βάζει μέσα στο «βρώμικο» τη μάνα της και τον πατέρα της, αντί να γυαλίσει το προϊόν και να το κάνει ελκυστικό στα μάτια θεατών και διαφημιζόμενων, συμπεριφέρεται είτε με αδιαφορία είτε με απάθεια και αφήνει τους πελάτες να πάνε στον διπλανό πάγκο, δηλαδή σε ένα άλλο πρωτάθλημα, σε ένα άλλο άθλημα, ή σε ένα άλλο ψυχαγωγικό προϊόν που έχει περισσότερες γεύσεις από το δικό της.

Περίπου το ίδιο κάνουν και οι πωλητές του πρωταθλήματος μπάσκετ. Οι ΚΑΕ έχουν φτάσει να μην έχουν πετρέλαιο για τα κλειστά γυμναστήρια, οι προπονητές πληρώνουν από την τσέπη τους τα έξοδα διεξαγωγής αγώνων, και η Λίγκα περιμένει από τον ΟΠΑΠ και την τηλεόραση να αγοράσουν ένα προϊόν που δεν πείθει ούτε τους ίδιους τους παρασκευαστές τους. Αναρωτιέμαι τι άλλο πρέπει να συμβεί στον επαγγελματικό αθλητισμό για να αλλάξει μυαλό και αντίληψη. Αν δεν το κάνει τώρα, στη μεγαλύτερη οικονομική κρίση της σύγχρονης ιστορίας αυτού του τόπου, πότε θα το κάνει;

Για πόσο ακόμη θα ανέχεται ο εγωισμός και η αξιοπρέπεια του επαγγελματικού αθλητισμού να βλέπει τους άλλους λουκανικάδες να πουλάνε τα «βρώμικά» τους, τα οποία μπορεί να είναι και χειρότερα από το δικό του, σε καλύτερες τιμές και σε περισσότερους πελάτες απλώς και μόνο επειδή εκείνοι, οι άλλοι, ξέρουν να το πουλάνε το «βρώμικο» για «κουφέτο»; Ομορφάντρα μου… Κανείς δεν μένει στα λιγότερα όταν μπορεί να έχει περισσότερα. Το σλόγκαν της διαφήμισης θα έπρεπε να γίνει αυτές τις μέρες το ring tone στο τηλέφωνο του αθλητισμού, μπας και ξυπνήσει…