Το ντέρμπι εξώφυλλο στη Liberation

Το περσινό ντέρμπι είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος και το μεγαλύτερο εμπόδιο του φετινού. Και για τους Κόκκινους και για τους Πράσινους και για τον διαιτητή και τους βοηθούς του. Κι αυτό ακριβώς είναι το κρίμα και το κακό της υπόθεσης. Σε μια στιγμή που η Ελλάδα έχει μεγάλη ανάγκη, για αμέτρητους λόγους, να δει το απόγευμα του Σαββάτου ένα υγιές, καθαρό, ασφαλές και θεαματικό ντέρμπι, και πάνω που υπάρχουν οι αγωνιστικές προϋποθέσεις για να γίνει ένα «κλάσικο» ίδιας ταχύτητας με το classico, βρίσκουμε μπροστά μας τα περσινά. Και το ματς, στο τερέν, κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα.

Εχω ξοδέψει αρκετές ώρες πάνω σε συζητήσεις με insiders για να κατανοήσω και να εξηγήσω την επιλογή του Γιάχου, ενός, κατά την άποψή μου, ακατάλληλου διαιτητή για τόσο βαριά παιχνίδια. Το μόνο που μπορεί κανείς να κάνει είναι μια ευχή να ξεπεράσει ο Γιάχος τον τυπικό εαυτό του και να μας δώσει μια απόδειξη ικανότητας να διευθύνει αγώνες τέτοιας έντασης και τόσο μεγάλης σημασίας.
Αν αυτό δεν συμβεί, υπάρχει μέχρι και διακοπή σε αυτό το ντέρμπι. Διότι είναι τέτοια και τόσο μεγάλη η προκατάληψη. Είναι από μόνη της ικανή να βάλει φωτιά και να προκαλέσει έκρηξη.

Στο σημείο που βρισκόμαστε δεν μπορούν να κάνουν κάτι, προληπτικά, οι διοικήσεις των δύο ομάδων. Η μπάλα είναι στο γήπεδο του διαιτητή. Αν είναι μάγκας, θα μας δείξει ένα ντέρμπι που έχει προοπτική να μπει στα best of. Αν αποδειχθεί λίγος, το video στο youtube θα κάνει εκατομμύρια επισκέψεις και η Ελλάδα θα ξαναμπεί στα πρωτοσέλιδα. Μόνο που τούτη τη φορά η Liberation δεν θα γράψει «Χάος». Θα γράψει «Απολίτιστοι».