Ο Φερέιρα τιμωρεί τους φωστήρες της μπάλας

Τα έλεγε από τον καιρό της προετοιμασίας ο Ζεσουάλδο Φερέιρα, τον καιρό που υποσχόταν τον πιο γρήγορο και μοντέρνο Παναθηναϊκό με ταχύτητα στην ανάπτυξή του, αλλά ήμασταν ελάχιστοι αυτοί που δίναμε τότε σημασία στα λόγια του Πορτογάλου προπονητή.

Είμαστε τέτοιοι γνώστες του ποδοσφαίρου, που είχαμε βαφτίσει ταβερνιάρη έναν κανονικό προπονητή, με 35 χρόνια εμπειρίας σε αυτή τη δουλειά, στον οποίο οι Πορτογάλοι είχαν εμπιστευθεί μια έδρα στο πανεπιστήμιο της προπονητικής που έφτιαξαν στη Λισσαβόνα για να βγάλουν όλη τη γενιά των νέων τεχνικών που έχουν καταλάβει ορισμένους εκ των διασημότερων πάγκων στον πλανήτη.

Πάνω κάτω οι ίδιοι σοφοί είχαν βγάλει «καρπουζά» και τον συμπατριώτη του, τον Φερνάντο Σάντος, κατά σύμπτωση τον καιρό που εργαζόταν για τον Παναθηναϊκό. Το ποδόσφαιρο όμως ευτυχώς εκδικείται φωστήρες και μυαλοπώληδες.

Ουδείς έχει ιδέα, τεκμηριωμένη απάντηση πάνω στην ερώτηση σχετικά με το αν θα αντέξει ο Παναθηναϊκός να αποδίδει σε αυτό τον ρυθμό και να βγάζει αυτό το ρεπερτόριο στη δημιουργία του παιχνιδιού καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Αυτό άλλωστε είναι μαντεία. Δεν χρειάζεται όμως κάποιος να έχει ειδικές ικανότητες ή ειδικές γνώσεις για να αντιληφθεί ότι ο Παναθηναϊκός απάντησε απόψε, πιο πειστικά από ποτέ τα τελευταία χρόνια στο πρωτάθλημα, στην ερώτηση σχετικά με το αν αυτό που βλέπαμε στα προηγούμενα παιχνίδια του ήταν κάτι που μπορούσε να κάνει μόνο κόντρα σε «μικρούς» αντιπάλους. Πήγε στην Τούμπα και έκανε την πιο πειστική παράσταση πρωταθλητή μέχρι σήμερα στη διοργάνωση.

Ο ένας μετά τον άλλο, οι προπονητές που εργάζονται στις αντίπαλες ομάδες τον χαρακτηρίζουν, κρυφά ή φανερά, ως την πιο πειστική ομάδα από αυτές που κυκλοφορούν στο πρωτάθλημα. Αν συνεχίσει έτσι στα ντέρμπι είναι βέβαιο ότι θα βάλει δύσκολα στον Ολυμπιακό και, τελικά, θα μας δώσει ένα πολύ καλύτερο και απρόβλεπτο πρωτάθλημα από αυτό που όλοι φοβόμασταν ότι επρόκειτο να παρακολουθήσουμε.

Όσο για τον ΠΑΟΚ, όλοι είχαμε αντιληφθεί από το καλοκαίρι ότι δεν έχει το βάθος για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού, όσο μαέστρος και αν αποδεικνυόταν στο rotation ο Μπόλονι. Δίχως τον Γκαρσία, δίχως τον Ιβιτς και τον Αθανασιάδη, με τόσο μέτριους τον Βιεϊρίνια και τον Κοντρέρας, ο ΠΑΟΚ δεν θα μπορούσε να βγει νικητής.