Το τρίτο μου μάτι (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Προσοχή–προσοχή! Το άρθρο αυτό έχει γραφτεί πριν από τη διεξαγωγή των παιχνιδιών Γερμανία-Αργεντινή και Ιταλία-Ουκρανία, και αυτό διότι ήθελα να κάνω μια δοκιμή. Να εκφράσω δημόσια τις επιθυμίες μου, για να δω αν αυτές θα γίνουν πραγματικότητα, και συγχρόνως να επιχειρήσω ένα τεστ προβλέψεων. Αν πάει καλά το δεύτερο, μου δίνεται η δυνατότητα να το γυρίσω... σε μάγος. Να γίνω ο γκουρού του Μουντιάλ. Να με ρωτούν όλοι τι βλέπει το τρίτο μου μάτι στους υπολοίπους αγώνες. Ποια ομάδα θα είναι φιναλίστ και ποια θα κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο. Θα φτιάξω και ένα σάιτ –το όνομα το έχω έτοιμο, www.tsibitokolis.com– να μπαίνουν μέσα οι φαν μου να ενημερώνονται. Θα κάθομαι, θα τα αρπάζω και θα κάνω τον σοφό. Αν πάλι στραβώσει κάποιο ματς και φάμε… πατάτα, θα ψήνω τον κόσμο ότι ήταν μιλημένο, μπουρουμπουράτο, και ότι οι μπουκ στήνουν βρόμικα παιχνίδια πίσω από την πλάτη μας για να θησαυρίσουν. Θα πλακώνει ο κάθε κατεστραμμένος να μου λέει τον πόνο του. Ως γνωστόν, η πίκρα θέλει παρέα. Τη σήμερον ημέρα, όσο περισσότερα παραμύθια λες, τόσες πιθανότητες έχεις να ανακηρυχθείς μίστερ Αλήθειας!

Πάμε: Για το ματς Γερμανία-Αργεντινή θέλω να προχωρήσουν οι Λατινοανερικανοί. Η μεγαλύτερη εκδίκηση που μπορούν να πάρουν οι «μπιανκοτσελέστε» για τον τελικό–σκάνδαλο του '90 στην Ιταλία είναι να στείλουν με κλάματα τους Γερμανούς, μέσα στην πατρίδα τους, για πρόωρες διακοπές. Να πέσει πένθος στη Γερμανία και αυτοί να γλεντάνε. Να είναι κλεισμένοι στα σπίτια και να μην μπορούν να βγουν, και αυτοί να πανηγυρίζουν στις πλατείες και στους δρόμους τους. Είναι το λιγότερο που αξίζει σε φιλάθλους που παρακολουθούν άλλες ομάδες να αγωνίζονται και αυτοί στις κερκίδες φωνάζουν ρυθμικά το όνομα του «Λούκα Ποντόλσκι». Αν είναι δυνατόν! Από την άλλη, γουστάρω να περάσουν οι Αργεντινοί όχι μόνο επειδή έχουν απείρως καλύτερη ομάδα από τα «Φολκσβάγκεν», αλλά διότι γουστάρω να δω τι μούτρα θα κάνει αυτός που, όταν δεν έχει με τι να ασχοληθεί, πάει και παντρεύεται. Ο κάιζερ Μπεκενμπάουερ. Αν δεν οργάνωνε η χώρα του το Μουντιάλ, αποκλείεται να προκρινόταν στα τελικά. Αλλά τώρα βγάζει και γλώσσα και μιλάει για αναγέννηση του γερμανικού ποδοσφαίρου. Για την Αναγέννηση Καρδίτσας, ας μιλήσει καλύτερα η «μεσοτοιχία» του Μπλάτερ. Γουστάρω επίσης πολύ να δω τη σκηνή στην οποία ο αντικομφορμιστής Μαραντόνα –θύμα του τελικού του '90 και από τους λίγους ποδοσφαιριστές που έχουν ρίξει μπινελίκια στην ΟΥΕΦΑ– πανηγυρίζοντας όρθιος, θα στριφογυρνάει τη φανέλα της Αργεντινής και ο Κάιζερ θα προσπαθεί να ξεθολώσει τα γυαλιά του. Είναι δυνατόν να αγαπάς το ποδόσφαιρο και να μη θέλεις να ξαναδείς την Αργεντινή να αγωνίζεται, αλλά στη θέση της να παίζει η Γερμανία; Ρητορικό το ερώτημα. Μόνο αν σ' αρέσει το σεξ με εργαλεία και μαστίγια, μπορεί να έχεις ανάλογο βίτσιο. Θα ήθελα, μάλιστα, οι Γερμανοί να αποκλειστούν στην παράταση, για να γίνει το μαρτύριο τους ακόμη μεγαλύτερο.

Οσο για το άλλο παιχνίδι, θα ανησυχούσα αν όλα πήγαιναν καλά για την Ιταλία. Ενώ τώρα που έχει απουσίες, με τον Ματεράτσι και τον Ντε Ρόσι τιμωρημένους, με τον Νέστα, τον Ιακουίντα και τον Περούτσι τραυματίες, αισιοδοξώ. Οπως και οι δηλώσεις του παγκόσμιου Εντζο Μπέαρζοτ, μιας από τις μεγαλύτερες «γάτες» που έχουν περάσει από Μουντιάλ, ότι η Ιταλία θα νικήσει με 2-0. Δεν μιλάει εύκολα ο γερο-Εντζο. Για να δούμε, λοιπόν, θα πέσω μέσα;