Ο Κώστας Μήτρογλου είναι πολύ μεγάλο μέγεθος για τον Ατρόμητο. Τόσο μεγάλο, που τον αφαιρείς από την 11αδα του και αρχίζεις έπειτα να αναρωτιέσαι ποιος και πώς θα στείλει τη μπάλα στα δίχτυα, δηλαδή πώς αυτή η πολύ καλή αλλά αναποτελεσματική ομάδα θα βάλει γκολ και θα πάρει νίκες.
Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ειδικές γνώσεις πάνω στο ποδόσφαιρο για να αντιληφθεί ότι αυτό το παιδί είναι σκοτώστρα, ότι μοιάζει γεννημένο να τη στέλνει στα δίχτυα και να επιδίδεται σε πανηγυρισμούς για κίτρινη κάρτα. Είναι βέβαιο ότι ο Μήτρογλου θα αποτελεί την πρώτη επιλογή των πιτσιρικάδων στο fifa και το pro 2012 κάθε φορά που θα επιλέγουν να παίξουν με ελληνικές ομάδες το ποδοσφαιράκι τους. Γιατί και πώς γίνεται όμως ο Μήτρογλου να μην είναι η πρώτη επιλογή του προπονητή των πρωταθλητών στο δικό του pro και του προπονητή της Εθνικής ομάδας στο δικό του fifa;
Εχω αναζητήσει πολλές φορές την παραπάνω απάντηση και πάντοτε καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα: επειδή δεν παλεύεται, τον παρατάνε, τον εγκαταλείπουν οι προπονητές τον Μήτρογλου. Γι' αυτό δεν πιάνει στον Ολυμπιακό, γι' αυτό έχει κοπεί από την Εθνική, γι' αυτό δεν σκοτώθηκε να τον κρατήσει στον Πανιώνιο ο Λεμονής, γι' αυτό δεν βρήκε μια σοβαρή ευρωπαϊκή ομάδα να τον αγοράσει ή να τον δανειστεί το καλοκαίρι.
Ναι, αλλά όλα αυτά δεν είναι αρκετά. Περίπου δύο χρόνια πριν έγραφα ότι στη θέση του Ολυμπιακού θα το είχα αναθέσει το θέμα στην ευθύνη ειδικών. Θα είχα προσλάβει επιστήμονες για να το υποστηρίξουν και να το καθοδηγήσουν αυτό το παιδί. Για να το κουλαντρίσουν. Στην Ευρώπη κυκλοφορούν πολλοί γητευτές ποδοσφαιριστών. Και προσλαμβάνονται από τα μεγαλύτερα κλαμπ της ηπείρου. Για να βοηθούν τα 20χρονα παιδιά να ωριμάζουν, να φιλοσοφούν, να αντιλαμβάνονται, να εξοικειώνονται, να βρίσκουν μια μέθοδο που τα κάνει πιο λειτουργικά σαν ποδοσφαιριστές. Αυτή τη δουλειά είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να την κάνει ούτε ο Φερνάντο Σάντος ούτε η ΕΠΟ. Μπορεί και πρέπει να την κάνει όμως ο Ολυμπιακός, αν θέλει να κερδίσει τον πιο στιγνό Ελλληνα δολοφόνο του ποδοσφαίρου στη σύγχρονη ιστορία του αθλήματος.
Τι άλλο μας δίδαξε το Ατρόμητος - Παναιτωλικός; Οτι η ομάδα του Γιώργου Δώνη παραμένει σοφτ και αναποτελεσματική, και αν δεν τα διορθώσει αυτά την περιμένουν λαχτάρες. Οτι ο Παναιτωλικός είναι φτιαγμένος από μέταλλο ομάδας που ζει στη Superleague. Α, και μην ξεχάσω, και ότι ο διαιτητής έκλεισε τα μάτια σε ένα πολύ καθαρό πέναλτι στις καθυστερήσεις από τον Γιαννούλη.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
