Η ευθύνη του Ζαγοράκη δίνει χρόνο στον Φλωρίδη

Παρακολουθώντας από απόσταση όλο αυτό που συμβαίνει στον ΠΑΟΚ αυτή την εποχή έπιανα τον εαυτό μου να αναρωτιέται για ποιο λόγο δεν εμφανίζεται ο Θοδωρής Ζαγοράκης να βάλει ένα τέλος, με όποια κατάληξη, σε αυτό το «ο Φλωρίδης και ο Σαχπατζίδης θέλουν την ΠΑΕ» σίριαλ.

Ρωτώντας όμως επιβεβαιώνω αυτό που ανέκαθεν πίστευα για το είδος της σχέσης του προέδρου με τον ΠΑΟΚ.

Του Βασίλη Σαμπράκου

Ο Ζαγοράκης έχει χίλιους λόγους να θέλει να το κλείσει αυτό το θέμα όσο το δυνατόν πιο σύντομα. Εχει περισσότερους λόγους από κάθε άλλο ΠΑΟΚτσή.

Για να ησυχάσει και να ξέρει. Σε αντίθεση όμως με τους υπόλοιπους ΠΑΟΚτσήδες, ο Ζαγοράκης έχει πολλούς λόγους να τον υποχρεώνουν να κάνει υπομονή. Διότι η δική του θέση είναι που «καίει». Η θέση της ευθύνης που έχει απέναντι στον ΠΑΟΚ.

Το πιο εύκολο, με όσα συνέβησαν τις προηγούμενες ημέρες, θα ήταν για τον Ζαγοράκη να «κάψει» και να «διώξει» το πακέτο των «επενδυτών» ή επενδυτών. Πώς να το κάνει όμως προτού βεβαιωθεί αν υπάρχουν καθαρά λεφτά και καθαρές προθέσεις για τον ΠΑΟΚ; Δεν μπορεί να το κάνει αυτό ο Ζαγοράκης προτού βεβαιωθεί, στον βαθμό που αυτό είναι δυνατόν. Δεν μπορεί να στερήσει από τον ΠΑΟΚ μια καλύτερη, τουλάχιστον οικονομικά, προοπτική προτού βεβαιωθεί αν υπάρχει ή όχι. Κι είναι αλήθεια ότι υπάρχει ένας κύκλος ανθρώπων, που δεν έχουν σχέση με τον ΠΑΟΚ, οι οποίοι επιμένουν για την οικονομική δύναμη και τις καλές προθέσεις του διδύμου για την ΠΑΕ.

Το ανησυχητικό για τον ΠΑΟΚ είναι ότι όλη αυτή η ιστορία σέρνεται και τραβάει σε μια περίοδο που η ομάδα, όλος ο οργανισμός, θα έπρεπε να έχει ήδη αφοσιωθεί στις μάχες με τη Βαλερέγκα. Ο ΠΑΟΚ πάει να παίξει την ευρωπαϊκή προοπτική του, η οποία καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τη μοίρα του στη σεζόν, με ελλείψεις. Πολλές ελλείψεις, σημαντικές. Ο Λάζλο Μπόλονι μοντάρει ομάδα της στιγμής δίχως πολλά εργαλεία.

Όχι μόνο επειδή δεν έχουν γίνει πολλές μεταγραφές, αλλά και επειδή είναι αναγκασμένος να στερηθεί σημαντικούς ποδοσφαιριστές. Ολη αυτή η αναμονή για την εξέλιξη στο ιδιοκτησιακό αναγκάζει τον ΠΑΟΚ να βάλει σε παύση και την προσπάθειά του να μειώσει, μέσω περικοπών στους ποδοσφαιριστές, το κόστος της ζωής του. Ακόμη μια παράταση εκνευρισμού.

Εδώ που βρίσκεται, ο ΠΑΟΚ δεν έχει επιλογή. Είναι αναγκασμένος να ακροβατήσει, διότι είναι υποχρεωμένος να ψάξει σωστά την υπόθεση των «επενδυτών» προτού τους κάψει. Το ρίσκο, στο οποίο τον βάζει η αναβλητικότητα, είναι σημαντικό. Μεγάλο. Που πιθανόν να αποδειχθεί δυσβάσταχτο. Ο ΠΑΟΚ όμως ψάχνει χρόνια τώρα να βρει ανθρώπους να επενδύσουν πάνω του. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να κάψει αβίαστα τους Φλωρίδη-Σαχπατζίδη προτού βεβαιωθεί αν είναι ντεμέκ το ενδιαφέρον τους και γιαλαντζί το επιχειρηματικό βεληνεκές τους.