Τετέλεσται (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Το ποσό είναι τεράστιο. Μιλάμε για 6 εκατ. ευρώ που ο ΠΑΟΚ όχι μόνο δεν τα έχει, αλλά -αυτό ίσως να είναι το χειρότερο- δεν υπάρχει άνθρωπος που θα τα βάλει ούτε και θα εγγυηθεί στις τράπεζες για την ομάδα. Δεν ήθελα ειλικρινά να επανέλθω και να γράψω και πάλι για την κατάντια των ομάδων της Θεσσαλονίκης, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να μην το κάνω και κυρίως να μείνω βουβός μπροστά σε τέτοια εγκλήματα. Ο ΠΑΟΚ μένει έξω από το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Θεωρώ ότι είναι η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του συλλόγου, γιατί δεν αφορά μόνο το οικονομικό κομμάτι, αλλά το κύρος του.

Ο ΠΑΟΚ δεν δύναται να συμμετάσχει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, διότι δεν έχει να πληρώσει. Χρωστάει λεφτά σε όσους περπατούν, πετούν και κελαηδούν. Σε όλη την πανίδα και χλωρίδα της περιοχής. Τι να παραπονεθείς στην Πολιτεία και τι βοήθεια να ζητήσεις. Δεν είναι λίγα τα ΠΑΟΚια από τη Θεσσαλονίκη που μου τηλεφώνησαν και μου είπαν: «Να πέσουμε στη Δ' Κατηγορία να τελειώνουμε, Μιχάλη. Τουλάχιστον, έτσι θα σώσουμε την αξιοπρέπειά μας. Η ξεφτίλα δεν έχει όρια». Τι να πεις; Ο κόσμος πονάει, αλλά συγχρόνως καταλαβαίνει τη διαφορά ανάμεσα στο χόρτο και στο κουτόχορτο που πάνε κάποιοι επιτήδειοι να του σερβίρουν. Αυτός εξάλλου είναι ο λόγος που απέχει. Εβλεπα τα πλάνα της κινητοποίησης στην τηλεόραση. Αν το γεγονός αυτό λάμβανε χώρα πριν από μια δεκαετία, θα βούλιαζε όλη η Βόρεια Ελλάδα. Τώρα μόλις και με τα βίας μαζεύτηκαν 500. Προσπάθησα λοιπόν να τους ηρεμήσω λέγοντάς τους ότι κι αυτό δεν είναι λύση. Αλλά δεν βρήκα επιχειρήματα και λέξεις, όταν πικραμένοι με ρώτησαν: «Και ποια είναι η λύση;». Ελα ντε; Ο ΠΑΟΚ είναι η τρίτη ομάδα που βαράει κανόνι στη Θεσσαλονίκη μέσα σε διάστημα τεσσάρων χρόνων.

Πρώτος ο Ηρακλής που κατάφερε να σωθεί με κόλπα... μαγικά. Μετά ο Αρης που ζήτησε άσυλο στο άρθρο 44 αλλά ακόμα χρωστάει και τελευταίος όλων ο ΠΑΟΚ. Επειτα από όλα αυτά έχουμε τη δυνατότητα να μιλάμε για... ποδοσφαιρική Θεσσαλονίκη; Φαντάζομαι, μόνο αυτοί που βρίσκονται εκτός πραγματικότητας. Μερικοί φύσει αισιόδοξοι ή καλύτερα «καλομαθημένοι» από τις περιστάσεις πίστευαν ότι πάλι την ύστατη στιγμή ο από μηχανής θεός θα σώσει την ομάδα. Να, όμως, που δεν εμφανίστηκε και το δράμα συνετελέσθη. Τι να κάνει τώρα το κράτος; Να κατασκευάσει έναν επενδυτή; Να τιμωρήσει ποινικά τον ένοχο που έφερε την ομάδα στο χείλος της καταστροφής; Αντε και το έκανε. Αλλάζει τίποτα; Και πάλι ο ΠΑΟΚ δεν θα παίξει στην Ευρώπη και τα χρέη του θα παραμείνουν ως έχουν. Το κράτος έχει και αυτό τις ευθύνες του. Το χειρότερο για μένα είναι ότι αποφάσιζε να επεμβαίνει και να σώζει καταστάσεις. Καλόμαθαν μερικοί και το έκαναν στην αρχή θεσμό και μετά... θεσμική απαίτηση. Τώρα που το κράτος δηλώνει άρνηση, μιλάμε για... κωλοκράτος. Η λογική του παραλόγου πάει χρόνια που έχει γίνει και αυτή... θεσμός.

Αυτό, όμως, που δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν -και που για μένα είναι το σημαντικότερο- αφορά την αντιμετώπιση όλων των ομάδων της πόλης. Οτι δηλαδή και χωρίς το βάρος των χρεών πάλι δύσκολα κάποιος θα ενδιαφερθεί να επενδύσει. Πάρτε για παράδειγμα τις υπόλοιπες ομάδες της Θεσσαλονίκης. Αυτό λέει πολλά και μαρτυρά πως ακόμα είμαστε στην αρχή της ανηφόρας για τον Γολγοθά.