Δικαίως ο ΠΑΟ, αφελώς ο ΠΑΟΚ…

Μια αντρίκια εξήγηση θα υποδείκνυε τον ΠΑΟ ως την ομάδα που θα έπρεπε δικαίως να φτάσει στην πρώτη θέση των πλέι-οφ. Θέλω να πω ότι αν υπάρχει μια από τις τρεις ομάδες που θα έπρεπε να φτάσει στη δεύτερη θέση, έτσι όπως διαμορφώθηκε τελευταία η κατάσταση, και να προκριθεί στα προκριματικά, είναι ο ΠΑΟ κι όχι ο ΠΑΟΚ. Σε καμία περίπτωση η ΑΕΚ.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Για την οριστική μου εκτίμηση, μετά και από τους τελευταίους αγώνες των πλέι-οφ, έπαιξε ρόλο η παρουσία στην τελική φάση και η πορεία στην κανονική διάρκεια. Και εκεί είναι που χάνει το παιχνίδι ο ΠΑΟΚ.

Δεν χάνει απλά στα σημεία. Χάνει με διαφορά από τον ΠΑΟ που βρέθηκε να διεκδικεί το πρωτάθλημα για ένα σημαντικό κομμάτι της κούρσας με τον Ολυμπιακό, όσο δηλαδή ο ΠΑΟΚ βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Πλήρωνε κυρίως λάθη στις επιλογές προπονητών, τα οποία ξεκίνησαν από νωρίς, από το καλοκαίρι, με τη γνωστή ιστορία του Μάριο Μπερέτα και στη συνέχεια του Παύλου Δερμιτζάκη.

Αν λοιπόν δημιουργήσουμε μια σειρά από εικόνες και δεν παραλείψουμε να συμπεριλάβουμε όσα συνέβησαν στη διάρκεια της περιόδου σε ΠΑΟΚ και ΠΑΟ, ο δεύτερος αποκτούσε ένα σημαντικό προβάδισμα. Μάζεψε συνολικά περισσότερους πόντους για να πείσει ότι, ακόμη κι αν δεν πείθει αγωνιστικά, υπάρχουν σοβαροί λόγοι να φτάσει στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος.

Ο ΠΑΟΚ ξύπνησε αργά και μάλλον δεν είχε τις δυνάμεις να αντιπαρατεθεί σε κρίσιμες αναμετρήσεις.

Αρχικά φαινόταν ότι δενήταν τίποτε σπουδαίο να πάρεις έναν βαθμό στο ΟΑΚΑ.

Εκεί κρίθηκε άλλωστε η υπόθεση τσάμπιονς λιγκ. Στις εκτός έδρας αναμετρήσεις με ΑΕΚ και ΠΑΟ.

Αν στον ΠΑΟΚ έλεγαν ότι είναι ευκαιρία να αποσπάσουν έστω και την ισοπαλία μέσα στο ΟΑΚΑ, επειδή οι δύο ομάδες της Αθήνας δεν βρίσκονται στην καλύτερή τους κατάσταση, ήταν τελικά κάτι που δεν απέδειξαν σε καμία από τις δυo καθοριστικές επισκέψεις. Ο ΠΑΟΚ πλήρωσε λάθη τακτικής, παρουσιάζοντας εικόνα ομάδας που δεν τον αντιπροσώπευε. Χωρίς θάρρος και αποφασιστικότητα, δεν φιλοδοξούσε για το «διπλό».

Έπαιξε απόλυτα αμυντικά, φοβισμένα και με σκοπό να πάρει ισοπαλία, κάτι το οποίο συνήθως εξαργυρώνεται με… ήττα. Και οι ήττες στο ΟΑΚΑ τον έθεσαν εκτός μάχης.

Το πάρτι στην Τούμπα μετά το εντυπωσιακό 5-1 επί του Ολυμπιακού Βόλου έγινε από ανθρώπους που είχαν ανάμεικτα συναισθήματα και μετά το τέλος δεν ήξεραν αν θα πρέπει να χαρούν ή να κλάψουν.

Αραγε πόσα είναι τα θετικά στοιχεία που θα συγκρατήσει στον απολογισμό της περιόδου αυτός ο ΠΑΟΚ και σε πόσα από αυτά θα στηρίξει το μέλλον της;

Με τη λογική του «κάθε πάθημα γίνεται μάθημα», θα πρέπει μάλλον να δούμε πολλά αλλαγές στη φιλοσοφία ενός ΠΑΟΚ που θα ξεκινήσει από την αρχή.