Όταν είσαι σοβαρός, λέγεσαι ΠΑΟΚ. Ειδάλλως...

Η λεπτομερής ανάλυση δεν θα οδηγούσε σε ασφαλή συμπεράσματα και ειδικά αν τυχόν πέσουμε στην παγίδα της σύγκρισης με προηγούμενες αναμετρήσεις, είναι βέβαιο ότι θα καταλήξουμε σε αδιέξοδο. Ο ΠΑΟΚ είναι μια περίπτωση μο-να-δι-κή.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Θα περίμενε κανείς να παίζει πολύ καλύτερα στα Γιάννενα, με τον αέρα από την άκρως εντυπωσιακή επικράτηση στο Λονδίνο, ωστόσο, έκρυβε για την αναμέτρηση με τον Ατρόμητο ένα ελκυστικό ημίωρο για να αποδείξει ότι είναι καλύτερος. Και είναι καλύτερος από μια ομάδα που ανήκει στο γκρουπ των ισχυρών του φετινού πρωταθλήματος και επ' αυτού δεν χωρά αμφισβήτηση.

Συμπεράσματα για τη διαφορά ΠΑΟΚ και Ατρόμητο δεν είναι δυνατόν να αφορούν στη μία και μοναδική τους αναμέτρηση -μέχρι τώρα- αλλά, όπως και να το κάνουμε είναι ένα ολοκληρωμένο δείγμα. Ο Ατρόμητος έμοιαζε... ελαφριά ταξιαρχία και ο ΠΑΟΚ ήταν αποφασισμένος και, σε πολλές περιπτώσεις σκληρός στη «φιλοξενία» του. Ίσως να έπιασαν τόπο οι φωνές (είχε εκδοθεί σχετική ανακοίνωση) για τη διαιτησία στα Γιάννενα, όπου το κλωτσίδι έπεσε σύννεφο και το επιβράβευσε η ατιμωρησία.

Μην με ρωτάτε για τον πέναλτι... Θα κακοκαρδίσω τους ΠΑΟΚτσήδες γιατί νομίζω ότι είναι υπερβολικό και ανίσχυρο να πείσει όσους θέλουν να βλέπουν ποδόσφαιρο κι όχι αυτούς που έχουν αφομοιώσει το παιχνίδι της ξάπλας με αποτέλεσμα να σωριάζονται, ακόμη και να σφαδάζουν από το άγγιγμα της πεταλούδας.

Η εξέλιξη του αγώνα με τον Ατρόμητο, με αφετηρία ένα εντυπωσιακό ημίωρο και τα δυό γκολ με τον αντίπαλο να μην μπορεί να αντιδράσει άμεσα, δεν ήταν φυσιολογική για μια σοβαρή ομάδα που σέβεται τον εαυτό της και επιθυμεί να αποφύγει περιπέτειες. Δηλαδή, δεν δικαιολογείται σε κανένα σημείο να υποχωρεί μετά το 2-0. Κι αν το κάνει για να κλείσει χωρίς να ιδρώσει παραπάνω, το πρώτο μέρος, οφείλειε να επανέλθει σοβαρή και αξιόπιστη, αποφασιστική και επιστική ότι εξακολουθεί να είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.

Ο ΠΑΟΚ λοιπόν, υποχώρησε, έδωσε χώρο στον Ατρόμητο και ο Τάτος έπιασε δουλειά... Ο Δώνης έπαιξε το τελευταίο του χαρτί με δύο «φουνταριστούς» (Μήτρογλου και Αναστασάκο) και μια σειρά από εσωτερικές αλλαγές. Το γκολ του Μπρίτο ήταν ό,τι καλύτερο και ήρθε από ένα μακρινό σουτ, όχι από μια συνδυασμένη προσπάθεια, απόδειξη ότι ο Ατρόμητος δεν είχε τις δυνάμεις να φτιάξει φάσεις και σε αυτό έπαιξαν ρόλο οι δύο γραμμές του ΠΑΟΚ, με Γκαρσία και Λαζάρ να καλύπτουν όλους τους χώρους.

Όταν υποτίθεται ότι ο ΠΑΟΚ επανήλθε, δεν συνέβη τίποτε αξιόλογο. Και το τρίτο γκολ έμοιαζε σαν μια ψυχή που ήταν να βγει και τελικά παραδόθηκε γιατί δεν υπήρχε λόγος να αντιστέκεται στα τελευταία λεπτά. Κοινώς, ο Ατρόμητος είδε κι απόειδε ότι δεν τα καταφέρνει και αμέλησε τα αμυντικά του καθήκοντα, έμεινε από ενέργεια και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος...

Θετικό το πρόσημο για τον ΠΑΟΚ, που επανέφερε δυό ποδοσφαιριστές του σε ετοιμότητα, τον Λίνο και τον Βιερίνια και μάλιστα σημειώνοντας γκολ.