Άρση μονιμότητας (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Δικαιολογίες για την κακή εμφάνιση της Εθνικής μπορούμε να βρούμε πολλές. Αν θέλουμε, μπορούμε και να εφεύρουμε. Το μόνο εύκολο. Κάποιες απ' αυτές ίσως έχουν βάση, αλλά το θέμα είναι ότι η Εθνική έχει καιρό να κάνει μια καλή εμφάνιση. Στην προκειμένη περίπτωση μπορεί να φταίει το τζετ λαγκ των διεθνών, λόγω του μεγάλου ταξιδιού. Επίσης ότι βρισκόμαστε στη λήξη της περιόδου και οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές έχουν κουραστεί σωματικά, αλλά και ψυχικά. Δεν θα διαφωνήσω. Εκείνο όμως που φαίνεται καθαρά, είναι ότι η ομάδα αυτή έχει χάσει τη σπιρτάδα και τη συνοχή της. Το πρώτο οφείλεται στο ότι δεν έχει μπει νέο αίμα που θα φρεσκάρει τον οργανισμό της. Δεν κατηγορώ γι' αυτό τον Γερμανό, γιατί διόλου απίθανο αυτοί οι παίκτες να μην υπάρχουν. Το δεύτερο στο ότι πολύ απλά παίκτες σε θέσεις-κλειδιά έδωσαν αυτό που είχαν να δώσουν και ήρθε ο καιρός να αντικατασταθούν. Εδώ έχει τις ευθύνες του ο φίλος μας ο Οτο, γιατί τέτοιοι παίκτες υπάρχουν και μάλιστα αρκετοί στο ελληνικό πρωτάθλημα. Διαβάζω τη σύνθεση της Εθνικής στο παιχνίδι με την Αυστραλία. Το 70% των παικτών είναι ποδοσφαιριστές της διασποράς. Καλά κάνει και εμπιστεύεται αυτούς ο προπονητής. Ας μου λύσει όμως μια απορία. Ζητάει φέτος το πρωτάθλημα, λόγω υποχρεώσεων της Εθνικής στα προκριματικά του Εuro, να ξεκινήσει στις 20 Αυγούστου. Αν πρόκειται να πάρει παίκτες που κατοικοεδρεύουν στο ελληνικό πρωτάθλημα και θέλει αυτοί να έχουν παιχνίδια στα πόδια τους, καλά κάνει και το ζητάει. Αν όχι, τότε τι θέλει; Να δει μια ώρα αρχύτερα το Ατρόμητος-Ιωνικός; Οι «ξένοι» μας, οι περισσότεροι, έτσι και αλλιώς θα έχουν ξεκινήσει στα πρωταθλήματα των χωρών που τους φιλοξενούν. Επομένως γιατί τόση βιασύνη;

Ο κύκλος των παικτών που έφυγαν αμέσως μετά το Euro, αλλά και αυτών που ακολούθησαν, έχω την άποψη ότι κλείνει. Αν όχι για όλους, τουλάχιστον για τους περισσότερους. Αυτοί όμως οι ποδοσφαιριστές, πριν ακόμη ευτυχήσουν να παίξουν εκτός συνόρων, είχαν την ευκαιρία να «παραγνωριστούν» μεταξύ τους. Και έτσι έδεσαν. Τώρα το πράγματα είναι διαφορετικά. Η Εθνική μας δεν είναι η ομάδα με τα μεγάλα ονόματα, τους περιζήτητους στο εξωτερικό παίκτες, ούτε αποτελείται από ποδοσφαιριστές με εξαιρετικές τεχνικές ικανότητες. Άρα το όπλο της είναι η συνοχή, το δέσιμο. Και για να δέσει μια ομάδα θα πρέπει πρώτα να αποκτήσει κορμό. Έχω την εντύπωση ότι αυτός ο κορμός θα πρέπει να είναι αμιγώς... ελληνικός. Παικτών δηλαδή του ελληνικού πρωταθλήματος. Εκεί να στρέψει το βλέμμα του ο Γερμανός και είμαι σίγουρος ότι θα βρει πολλές μονάδες, αλλά και εργάτες πρόθυμους να «θυσιαστούν» για το σύνολο. Αν αυτούς τους πλαισιώσει με τους φορμαρισμένους του «εξωτερικού» και μόνο αυτούς, τότε η συνοχή θα έχει και πάλι αποκτηθεί. Αν όχι, σε λίγο θα φτάσουμε στο σημείο να συζητάμε αν η άρση μονιμότητας αφορά μόνο στις υπηρεσίες του Δημοσίου ή και την Εθνική Ελλάδας;