Ο Άρης δεν θέλει αυτόν τον Κόκε

Στις σελίδες της ιστορίας του Άρη, εκεί που θα αναφέρονται τα ανδραγαθήματα του Κούπερ, του Χαβίτο, του Σηφάκη και προσφάτως του Μιχαλήτσου, κόντρα σε ομάδες επιπέδου «τσάμπιονς λιγκ», προστίθεται ένα κεφάλαιο που θα αφορά στη λιποταξία του Σέρχιο Κόκε.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Ο Ισπανός, κατά πολλούς ηγέτης της ομάδας, στο αποκορύφωμα μιας πορείας που συναρπάζει και βρίσκεται σε εξέλιξη με μοναδικές ευρωπαϊκές προκρίσεις, αποφάσισε να βάλει το «εγώ» του πάνω από την ομάδα.

Ως το σημαντικότερο όνομα της ομάδας, ως καθοδηγητής, απέδειξε ότι είναι μικρότερος του μεγέθους των αποδοχών του. Τα 800 περίπου χιλιάρικα είναι πολλά για κάποιον που συνέδεσε τελικά το όνομά του με απογοήτευση σε τελικούς κυπέλλου, όταν ο Άρης έφτασε πολύ κοντά σε ό,τι του έλειπε εδώ και 40 χρόνια.
Ο αρχηγός του Άρη απέδειξε ότι δεν αξίζει να είναι αρχηγός.

Τα κολλητηλίκια με τους οπαδούς, οι δηλώσεις για το θεό Άρη και τα συμβόλαια μέχρι το 2013 με μυθικές, για την εποχή, αποδοχές, είναι μερικά από όσα τον συνοδεύουν στη θητεία του με τον Άρη. Επίσης, μουρμούρες για τα... πάθη του, αρκετά κιλά παραπάνω που έγιναν ανέκδοτο για φίλους και εχθρούς συμπληρώνουν την παρουσία ενός επιθετικού που ξέχασε εδώ και δύο χρόνια ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος του στην ομάδα.

Λίγες ώρες πριν από τη σέντρα με τη Μάντσεστερ Σίτι, ο Σέρχιο Κόκε υπέπεσε σε ένα ακόμη ιστορικό λάθος, απο αυτά που οι οι βεντέτες φροντίζουν να αποφεύγουν για να μην εκτεθούν. Μαθαίνοντας ότι δεν θα ξεκινήσει στους πρώτους 11, αποχώρησε από το ξενοδοχείο της αποστολής. Ενδεχομένως με τον Κούπερ να μην είχε αντιδράσει ανάλογα. Κι αυτό βέβαια είναι δείγμα δειλίας ενός ποδοσφαιριστή που νομίζει ότι μπορεί να επικρατήσει του προπονητή επειή ο τελευταίος δεν είναι μέγεθος σαν τον Κούπερ, αλλά, λέγεται Μιχαλήτσος και μοιάζει παρακατιανός έναντι του Αργεντίνου προκατόχου του. Δεν παύει βέβαια να είναι ο προπονητής του Άρη. Και η διοίκηση της ομάδας είναι καιρός να αποδείξει ότι διαθέτει το εκτόπισμα και αποφασίζει με βάση την αξιοπρέπεια των παραγόντων του σε συνάρτηση με το όνομα μιας ομάδας που θέλει να λέγεται μεγάλη. Μεγάλη και πάνω από το «εγώ» οποιουδήποτε Κόκε που θα ζητά ταπεινά «συγγνώμη» για μια ιστορική απρέπεια. Σε ένα σημεία της ευρωπαϊκής πορείας που δεν αποκλείεται, αν δεν είχε προηγηθεί το επεισόδιο με τον Κόκε που αναστάτωσε την αποστολή, λίγο πριν τη σέντρα, να είχε ευτυχέστερη κατάληξη από την ισοπαλία με την Μάντσεστερ Σίτι.

Αν ο Άρης θέσει ως αφετηρία εκκαθάρισης το κακούργημα του Κόκε, καιρός είναι να βάλει τέλος σε μια εποχή που ορισμένοι ποδοσφαιριστές δεν έχουν κατανοήσει ότι οφείλουν να συμμορφώνονται με τις εντολές του προπονητή τους, όπως κι αν λέγεται.

Και δεν θα πρέπει κανείς να ξεχάσει ότι:

Ο Κόκε ήταν ο ποδοσφαιριστής που σκανδαλωδώς και αυθαιρέτως, τοποθετήθηκε εναντίον της διοίκησης Σκόρδα, στην κρίσιμη περίοδο των εκλογών του Μαίου του 2009. Και σε αυτή την περίπτωση, δεν φταίνε μόνον όσοι τον οδήγησαν στο βήμα για να συμβάλλει στην πτώση μιας διοίκησης.

Προφανώς δεν μας ενδιαφέρει αν ήταν ο Σκόρδας ή κάποιος άλλος το θύμα. Προφανώς είναι η συμμετοχή του Κόκε σε μια διαδικασία στην οποία οι ποδοσφαιριστές δεν θα έπρεπε να έχουν καμία απολύτως συμμετοχή.

Ο Κόκε, τότε, τάχθηκε υπέρ της διοίκησης Αθανασιάδη. Ο Κόκε, τότε, δάγκωσε το χέρι που τον τάισε.
Τώρα, δεν κάνει κάτι διαφορετικό. Πέρα από την προσωπική του φθορά, ο Κόκε στρέφεται εναντίον και της διοίκησης Αθανασιάδη, αμφισβητώντας ευθέως και με θράσος τον προπονητή.

Υ.Γ. Για την ιστορία, ο Κόκε έκανε κάτι ανάλογο και με τον Κούπερ, σε ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Έμαθε ότι δεν θα είναι στην ενδεκάδα, την κοπάνησε αρχικά, αλλά, τελικά ακολούθησε την αποστολή κι ας μην ξεκίνησε βασικός.
Ωστόσο, χρεώνεται μια ακόμη απρέπεια σε βάρος της ομάδας του.