Το δήθεν όραμα και μερικές αλήθειες για τον Κούπερ

Οι πρώτες σκέψεις για την αποχώρηση του Έκτορ Κούπερ από τον Άρη, δεν αποκλείνουν από την ανησυχία των οπαδών που αφόρισαν τη διοίκηση, αποδοκίμασαν για μια ακόμη φορά τον Γιάννη Κόντη και ετοιμάζουν κινητοποιήσεις. Αρκετοί από αυτούς που μίλησαν στα ραδιόφωνα της πόλης –και είναι αρκετά, όπως ίσως γνωρίζετε- δήλωσαν ότι δεν θα περάσουν ούτε έξω από το Χαριλάου, ότι θα παραδώσουν τα «διαρκείας» τους κι ότι οι διοικούντες θα πρέπει να κρυφτούν σε κάποια τρύπα για να μην τους βλέπει ο ήλιος...

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Λίγο αργότερα, άκουγα σχεδόν σε... dolby surround, από τους οπαδούς, τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς και μερικούς συναδέλφους δημοσιογράφους, ότι ο Κούπερ έδινε, λέει, όραμα στον κόσμο της ομάδας.
Το περιβόητο όραμα το οποίο κανείς δεν τοποθέτησε σε πραγματική βάση. Όλοι μίλησαν για το όραμα που ποτέ δεν έγινε τίτλος, ποτέ δεν έγινε μια σταθερή πορεία στο πρωτάθλημα, χωρίς αποκλίσεις από τις θέσεις της Ευρώπης. Δεν ήταν ποτέ το όραμα μιας τουλάχιστο σημαντικής επιτυχίας που θα μπορούσε να ανασυντάξει τον Άρη, τον τεταρτο-πέμπτο της πρώτης κατηγορίας με μια φευγαλέα λάμψη κάθε 30 χρόνια στην Ευρώπη. Από την Περούτζια στην Αθλέτικο και ίσως μια ακόμη φλασιά με τη Σαραγόσα. Μερικοί τελικοί κυπέλλου που έμειναν στην ιστορία για τη συμμετοχή των Αρειανών οπαδών κι όχι για την κατάκτηση του τροπαίου και αυτό είναι όλο. Όλο το όραμα του τίποτε.

Θα αποκτήσω πολλούς εχθρούς με τα παραπάνω. Πιο πολλούς από όσους έχω ήδη. Αλλά, αν προηγήθηκε κάτι περισσότερο που προδιαθέτει κάποιον να οραματιστεί κάτι πιο σπουδαίο και μου διαφεύγει, ζητώ ταπεινά συγγνώμη.

Προς Θεού. Κανένα κομμάτι της ιστορίας αυτής της μεγάλης ομάδας δεν θα ήθελα να απαξιώσω. Και δεν το έκανα ποτέ. Ούτε για τον Άρη, ούτε και για καμμία άλλη ομάδα. Δείχνω το σεβασμό που αξίζει σε όσους την υπηρέτησαν.

Αλλά, αυτο το άτιμο το όραμα που έδινε ξαφνικά ένας Κούπερ, ακόμη δεν μπορώ να του δώσω διαστάσεις. Αδυνατώ.

Από κει και πέρα, το αν ο Κούπερ ήταν πιο μεγάλος από τον Άρη και ο Άρης δεν τον άντεξε, αυτό έχει να κάνει αρχικά με τις οικονομικές του απαιτήσεις που, όπως μάθαμε, ήταν τελικά αντίστοιχες με εκείνες που είχε όσο δούλεψε στην Ίντερ. Μόνο που ο Άρης δεν είναι Ίντερ και δεν διαθέτει Μάσιμο Μοράτι. Θανάσης λέγεται και ανήμερα της ονομάστικής του εορτής συμφώνησε στην αποχώρηση του Κούπερ γνωρίζοντας ότι οι αντιδράσεις θα μοιάζουν με μια μικρή επανάσταση στις τάξεις των οπαδών του Άρη.

Δεν αποκλείεται μάλιστα να μιλήσουμε σύντομα για έναν εμφύλιο καθότι ο Σούπερ-3 γνώριζε μέρες τώρα ότι κάτι δεν πάει καλά με τον Κούπερ.

Η αλήθεια είναι ότι φαινόταν δια γυμνού οφθαλμού ότι ο Κούπερ δεν ήταν... Κούπερ εδώ και αρκετό καιρό. Κι αν οι επιτυχίες της Ευρώπης θα πρέπει να χρεωθούν σε κάποιους, τότε στους ποδοσφαιριστές ανήκει το μεγαλύτερο μερίδιο.
Όχι ότι ο Κούπερ δεν συμμετείχε. Προσέφερε τουλάχιστο την σημαντικότητα του ονόματός του στην Ευρώπη.

Θα είναι προτιμότερο να αποσυρθούμε από τη διαδικασία αντιπαράθεσης για τις μεταγραφές που αποτελούν –και είναι δεδομένο- σημείο τριβής ανάμεσα σε Άρη και Κούπερ. Και αυτό αποτελεί σκέψη της δεύτερης ανάγνωσης της αποχώρησης του Αργεντίνου.
Ο Κούπερ συμφώνησε για τρίτη φορά στη μεθοδολογία των μεταγραφών του Άρη, δηλαδή, φέρνει η διοίκηση παίκτες σε θέσεις που επιλέγει ο ίδιος.
Αποτελεί άλλωστε προσωπική του δήλωση πριν από ένα περίπου χρόνο.

Η οικονομική διαφορά με τον Κούπερ για την επόμενη χρονιά ήταν τεράστια. Αργά ή γρήγορα θα απομάκρυνε τον Κούπερ από τη Θεσσαλονίκη και ίσως τον ελληνικό χώρο γενικότερα, καθότι λέγεται ότι ζήτησε 1.5 εκατομμύριο.

Προσεχώς περισσότερα...