Απόδραση από την ΕΠΑΕ (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Ελα, Αλέκο; Ποιος είπες ότι ήταν ο λόγος της παραίτησής σου; Σιγά μην απαντήσει. Κατ' αρχάς, δεν τον λένε Αλέκο, αλλά Αλέξανδρο Λυκουρέζο και πάλι όμως λίγα πράγματα αλλάζουν. Τόσο άντεξε ο κ. Λυκουρέζος και δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν: «Πάλι καλά, πολύ άντεξε». Ο φόρτος εργασίας που επικαλέστηκε ο πρώην πρόεδρος της ΕΠΑΕ είναι μια πολύ καλή και σεβαστή δικαιολογία, αλλά δύσκολα μπορεί να γίνει πλέον πιστευτή. Ουσιαστικά είχε παραιτηθεί εδώ και πολύ καιρό από όλα. Χθες, απλούστατα έκλεισε και το τυπικό μέρος μιας προαναγγελθείσης παραίτησης. Ισως περίμενε μήπως δει κάποιο φως από τον ανασχηματισμό. Δεν το είδε και έτσι αποχώρησε. Σίγουρα με ψηλά το κεφάλι. Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος ισχυρίστηκε ότι για να ασχοληθείς σοβαρά με την ΕΠΑΕ, χρειάζεσαι αρκετό χρόνο από τις λοιπές επαγγελματικές δραστηριότητες που ασκείς παράλληλα. Εχει απόλυτο δίκιο. Μόνο που με την υπάρχουσα κατάσταση, στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν αρκεί μόνο η σωστή διαχείριση χρόνου, αλλά να γίνουν πράγματα... μαγικά. Ζήτημα είναι αν φτάνουν δύο ζωές σε όποιον θέλει να αλλάξει στον χώρο αυτό πρόσωπα, νοοτροπίες και κυρίως καταστάσεις. Για να καταλάβετε, ρίξτε μια ματιά τι επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, ελέω ισχυρών προέδρων, δεν παρουσιάζουν οικονομικά προβλήματα. Για τα αγωνιστικά, θα τα πούμε μια άλλη φορά. Η ΑΕΚ ακόμα δεν έχει ξεχρεώσει τις παλιές αμαρτίες της, το ίδιο και ο Αρης που συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Β' Εθνικής. Στον Ηρακλή ψάχνουν να βρουν ποιος είναι ο πρόεδρος, ποιος έχει τις μετοχές και ποιος κάνει κουμάντο. Στον ΠΑΟΚ ο Γούμενος βγήκε προχθές ανοιχτά και δήλωσε ότι τα φράγκα τελείωσαν και πως κάτι πρέπει να γίνει. Στον Ακράτητο δεν ξέρουμε ποιος διοικεί. Ο Πανιώνιος έχει άλλον πρόεδρο, άλλον εκπρόσωπο και άλλος κάνει κουμάντο. Πάμε νοτιότερα, στην Κρήτη; Στον ΟΦΗ η διοικητική αστάθεια βασιλεύει. Πνίγεται από χρέη ο σύλλογος, διοίκηση και οπαδοί ζητούν να υπαχθεί η ομάδα στο άρθρο 44. Η Καλαμαριά ετοιμάζεται να γίνει κι αυτή εταιρεία λαϊκής βάσης, προαισθανόμενη ότι το αδιέξοδο είναι κοντά. Και τι μας μένει; Ο Ατρόμητος, ο Ιωνικός, το Αιγάλεω και ο Λεβαδειακός, οι οποίοι μέχρι στιγμής τα πάνε καλά και δεν παρουσιάζουν οικονομικά προβλήματα, η Ξάνθη που τα καταφέρνει και τέλος η Λάρισα που παρουσιάζει ένα υγιές διοικητικό πρόσωπο. Αν εξαιρέσεις την τελευταία, άντε κάνε εσύ πρωτάθλημα με τις υπόλοιπες. Τα εισιτήρια που κόβουν όλες μαζί είναι οι εγγραφές σε θερινό φροντιστήριο κλειστών τμημάτων για μετεξεταστέους. Το άλλο κεφάλαιο, που λέγεται διαιτησία, δείχνει να λειτουργεί ανεξέλεγκτα. Πρόσωπα αλλάζουν, διαιτητές περνούν από πειθαρχικό, μπαίνουν στη θέση τους άλλοι που λειτουργούν κατά τον ίδιο τρόπο και στο τέλος καταλήγουμε στο σημείο από το οποίο ξεκινήσαμε. Φαύλος κύκλος. Την ίδια ώρα, η ΕΠΑΕ αυτοκαταργείται από αυτούς που την έχτισαν, με προτεινόμενη λύση τη Σούπερ Λίγκα, η οποία πριν ακόμα δημιουργηθεί, αποκτά μια αίρεση, την προ Λίγκα. Τα έσοδα από τα τηλεοπτικά λιγοστεύουν χρόνο με τον χρόνο και οι φίλαθλοι έψαξαν και βρήκαν τις Κυριακές καλύτερα πράγματα να κάνουν. Αν αυτός ο γόρδιος δεσμός μπορεί να λυθεί με έναν άλλον τρόπο εκτός από το σπαθί, αυτό σίγουρα δεν μπορεί να επιτευχθεί από τους ίδιους ανθρώπους που τον έφτιαξαν. Γι' αυτόν τον λόγο θεωρώ ότι ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος δεν παραιτήθηκε, αλλά δραπέτευσε.