Απλά μαθήματα μνήμης (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Μερικά πράγματα που έμαθα κατά τη διάρκεια του 2005:

• Στο όνομα της αγάπης και της πίστης γίνονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Το ίδιο ισχύει και για τους ελληνικούς ποδοσφαιρικούς συλλόγους και την ανιδιοτελή αγάπη που δείχνουν σε αυτούς παράγοντες και οπαδοί. Ο Αρης είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.
• Η ιστορία και η δύναμη μιας φανέλας μπορεί να κερδίσουν ακόμα και έναν τελικό που για πολλούς θεωρείται τελειωμένος από το πρώτο ημίχρονο. Το απέδειξε με τον καλύτερο τρόπο η Λίβερπουλ στον αξέχαστο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στην Κωνσταντινούπολη.
• Οσα ψέματα κι αν μας σερβίρουν οι ευφυείς Ελληνες παράγοντες του ποδοσφαίρου, ο καθρέφτης της δύναμης των ομάδων μας θα είναι πάντα η Ευρώπη. Το φετινό φιάσκο σε Τσάμπιονς Λιγκ και Κύπελλο ΟΥΕΦΑ αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
• Χωρίς σοβαρές μεταγραφές και μάλιστα με την υπόδειξη και τη σύμφωνη γνώμη του προπονητή αποκλείεται να φτιάξεις ομάδα με αξιόλογη παρουσία στις μεγάλες διοργανώσεις.
• Οι Ελληνες μπασκετμπολίστες αξίζουν μεγαλύτερης προσοχής και καλύτερης τύχης. Το Ευρωμπάσκετ και ο ελληνικός θρίαμβος στο Βελιγράδι ήταν η δικαίωση των περιφρονημένων. Ο κόσμος τούς στηρίζει, αλλά δυστυχώς μόνο αυτός.
• Αν ένας πρόεδρος έχει προσωπικότητα και ξέρει πού και πώς να πάει το καράβι, είναι δεν είναι μαζί του οι οργανωμένοι, αυτοί είναι που τελικά θα εκτεθούν, τόσο απέναντι στον κόσμο όσο και στον εαυτό τους. Το παράδειγμα της ΑΕΚ και του Ντέμη Νικολαΐδη αποδεικνύει πως δεν είναι δύσκολο να τραβήξεις με επιτυχία μπροστά.
• Αν κάποιον δεν τον σέβεσαι, τότε μην περιμένεις να σε σεβαστεί αυτός. Ούτε έχεις δικαίωμα να κρυφτείς πίσω από το ότι πρόκειται για ένα δημόσιο πρόσωπο και οφείλει να μη σου επιστρέψει την όποια απρέπεια. Στην περίπτωση του προπονητή του Παναθηναϊκού Αλμπέρτο Μαλεζάνι, εκτέθηκαν περισσότερο όλοι αυτοί που ασεβώς και τεχνηέντως προσπάθησαν να τον εκθέσουν.
• Κάποιοι που δεν μιλάνε, μετράνε πλακάκια κάτω από το νερό και γενικότερα δεν έχουν καμία σχέση με το σταρ σίστεμ, μπορούν να γίνουν το ίδιο αθόρυβα παγκόσμιοι πρωταθλητές. Οσο αθόρυβο μπορεί να είναι κάτι τέτοιο. Τη συνταγή μάς έμαθε ο Αρης Γρηγοριάδης.
• Δύο όμορφα κορίτσια μπορούν να είναι ζευγάρι χωρίς να σκανδαλίζουν κανέναν. Στο μπιτς βόλεϊ το δίδυμο Καραντάσιου/Αρβανίτη δεν σταματά να ταξιδεύει ανά τον κόσμο μαζί και με τις ελπίδες μας. Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Μόσχα. Τι σας έλεγα; Κρύο, καιρός για δυο!
• Ενας προπονητής, όταν αγαπάει το ποδόσφαιρο και σέβεται τον εαυτό του και την ομάδα που υπηρέτησε ως παίκτης –και τώρα στο νέο πόστο ως προπονητής–, έχει τη δυνατότητα με τις γνώσεις και την προσωπικότητά του να τη σώσει από τον αφανισμό. Ο Σάββας Κωφίδης, ο καλύτερος Ελληνας προπονητής, συνεχίζει να παραμένει χέβι μέταλ, έστω κι αν δεν τον «κόβεις» για κάτι τέτοιο.
• Οταν ένας ποδοσφαιριστής με ταλέντο ξεφεύγει από καλούπια και νόρμες σού θυμίζει ότι το ποδόσφαιρο είναι αυτό που μάθαμε και χαρήκαμε στις αλάνες της γειτονιάς. Τόσο απλό και τόσο ωραίο. Ο Ροναλντίνιο καταστρέφει συστήματα, εκθέτει προπονηταράδες και υπενθυμίζει στους τεχνοκράτες πως οι ποδοσφαιριστές είναι για να παίζουν μπάλα και όχι «Stratego».