Φτηνή και ακριβή βία (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Από τη στιγμή που δεν έγιναν επεισόδια προχθές στη Θηβών, οτιδήποτε άλλο και αν συνέβη την ίδια μέρα στα γήπεδα ανά την Ελλάδα, όπως φαίνεται, δεν έχει καμία σημασία, ή καλύτερα, είναι δευτερευούσης σημασίας. Είχαμε συμπλοκές οπαδών του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού για να μας δώσουν τη δυνατότητα να γεμίσουμε σελίδες και ραδιοτηλεοπτικό χρόνο με συζητήσεις και αναλύσεις για τα κατάπτυστα έκτροπα; Οχι. Συνεπώς, όλα βαίνουν καλώς στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Ούτε και στο ΑΕΚ–ΠΑΟΚ σημειώθηκε κάτι το επιλήψιμο, οπότε η άσχημη εικόνα της προηγούμενης Κυριακής στη Λιβαδειά έγινε αυτομάτως μακρινό παρελθόν.
Το έχω ξαναγράψει από αυτήν εδώ τη στήλη, ότι και το τραγικό, για να αποτελέσει σημαντικό γεγονός στη χώρα μας, θα πρέπει να «πουλάει». Να είναι, δηλαδή, από αυτά τα τραγικά που αφορούν πολλούς, τα οποία μπορούν να κινήσουν την περιέργεια ή το ενδιαφέρον αρκετών, με αποτέλεσμα το σόου να έχει τη στοιχειώδη επιτυχία.

Γιατί τα γράφω αυτά; Διότι την Κυριακή, που κατά γενική ομολογία –άραγε ποιος αποφασίζει γι' αυτό;- όλα κύλησαν ομαλά, λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας και πιο συγκεκριμένα στου Ζωγράφου έγινε μάχη με μολότοφ. Κάποιοι αληταράδες, οι οποίοι δεν έφεραν πάνω τους διακριτικά και συνεπώς είναι δύσκολο να βρούμε την προέλευσή τους, έστησαν καρτέρι στους οπαδούς του Aρη, τους κυνήγησαν, πέταξαν μολότοφ στα πούλμαν, με αποτέλεσμα μία από τις βόμβες να σκάσει μέσα στο λεωφορείο και να προξενήσει εγκαύματα 60% σε έναν νεαρό οπαδό.

Εσείς πώς το ακούτε αυτό; Σαν κάποιο περιστατικό, το οποίο μπορεί να περάσει στα ψιλά; Να προσθέσουμε ότι άλλοι δύο οπαδοί του Aρη μεταφέρθηκαν στο ΚΑΤ. Ο άτυχος φίλαθλος, που έπαθε τα εγκαύματα, εύκολο είναι να καταλάβουμε ότι κινδύνευσε να χάσει και τη ζωή του, περισσότερο από ό,τι κινδύνευσε το γλυκύτατο αγοράκι στη Λιβαδειά που βρισκόταν μέσα στην αγκαλιά του πατέρα του. Δυστυχώς, όμως, Ηλυσιακός και Aρης δεν... πουλάνε. Ή τουλάχιστον ο Aρης της Β' Εθνικής, ιδιαίτερα όταν αγωνίζεται εκτός έδρας. Χωρίς καμία διάθεση να δικαιολογήσω όλους αυτούς τους «γενναίους» αληταράδες «οπαδούς» του Aρη, που έριξαν την ομάδα στη Β' Εθνική, αν τα επεισόδια τα προξενούσαν αυτοί, είτε στη Θεσσαλονίκη είτε κάπου αλλού, τότε τα πρωτοσέλιδα θα διαγωνίζονταν μεταξύ τους για το ποιο θα παρουσιάσει την ιστορία καλύτερα και «υπερ-βολικότερα».

Μάχη στο κέντρο της Αθήνας, λοιπόν, με μολότοφ, με οπαδό παραμορφωμένο από τα εγκαύματα, αποτέλεσμα μιας σύρραξης που συντελέσθηκε μπροστά στα μάτια πολλών περαστικών και περίοικων, όπως όλοι θα έχετε διαπιστώσει, πέρασε στα ψιλά. Αν στη θέση τους ήταν οπαδοί του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού ή της ΑΕΚ, μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι αράδες θα συζητούσαμε για τον εκτροχιασμό της κατάστασης, για αιμοσταγείς χούλιγκανς, για κόμπους που έφτασαν στο χτένι και για άμεση λήψη αυστηρών μέτρων.

Εμείς, που δεν μας ενδιαφέρει το εμπορικό κομμάτι της βίας και δεν προσδοκάμε πωλήσεις από τη δημιουργία κλίματος τρόμου, έχουμε το δικαίωμα να ανησυχούμε περισσότερο; Ή μήπως δεν μας το επιτρέπετε, επειδή δεν... πουλάει;