Απέφυγαν την ξεφτίλα, όχι τη διάλυση...

Ένα μονάχα συμπέρασμα μπορούμε να εξάγουμε από το φιάσκο των εκλογών της Σούπερ Λίγκας που δεν διεξήχθησαν ποτέ: ο συνεταιρισμός (με τη στενή έννοια του όρου) των ΠΑΕ, έπαψε να υφίσταται.

Ακόμη και στην (ιδανική για πολλούς) περίπτωση που η πλειοψηφία συναινέσει και εκλέξει τον Κώστα Πηλαδάκη ως πρόεδρο κοινής αποδοχής, μελλοντικά θα επαναληφθούν τα ίδια και χειρότερα. Η ενότητα που κάποτε ήταν το ζητούμενο της «παρέας» που δημιούργησε τη Σούπερ Λίγκα (και ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Αχιλλέας Μπέος πριν πουλήσει τον Πανιώνιο), δεν υπάρχει πια και φαντάζει απίθανο να επανέλθει. Με την παραμικρή αφορμή θα διαλυθεί το σύμπαν, διότι εδώ έχουμε να κάνουμε πλέον και με προσωπικές διαφορές, όχι μόνο με συλλογικά ή οικονομικά συμφέροντα.

Δεν υιοθετώ τίποτα, αλλά το τι άκουσα τις τελευταίες ημέρες δεν περιγράφεται: «Ο Πατέρας θέλει να τη σπάσει στον Τζίγκερ και παίζει παιχνίδι με Κανελλόπουλο (…) Ο Σπανός είναι με τον Τζίγκερ, αλλά δεν γουστάρει και τον Τσακίρη γιατί κάποτε τον έριξε (…) Ο Ψωμιάδης έχει πλακωθεί με τον Πατερά, αλλά είναι πλακωμένος εδώ και χρόνια και με τον Κανελλόπουλο, ενώ δεν πρόκειται να κάτσει να κάνει και ό,τι του πει ο Τζίγκερ και θα προτείνει Πηλαδάκη (…) Ο Μποροβήλος περιμένει χρόνια το χρίσμα, αλλά κατεβαίνει για να τη σπάσει στον Κόκκαλη (…) Ο Ρέμος είναι κολλητός με τον Μπέο, αλλά πλέον άλλοι διοικούν και δεν ξέρουμε τι θα ψηφίσουν (…) Η ΑΕΚ τα έχει καλά με τον Πατέρα, αλλά τα έχει καλά και με τον Τσακίρη που τη διευκόλυνε στην αποπληρωμή του Τζιμπούρ και συζήταγε και για τον Τζαβέλα (…) Ο Πηλαδάκης έχει παρτίδες με τον Βγενόπουλο, αλλά έχει καλή σχέση και με τον Τζίγκερ (…) Ο Ζαγοράκης είναι με Κανελλόπουλο λόγω Βγενόπουλου, αλλά ο κουμπάρος του ο Γκαγκάτσης έχει κόντρα με τον Πατέρα (…) Ο Τσακίρης είναι παιδί του Θωμά, αλλά την υποψηφιότητα Κανελλόπουλου με στήριξη από Πατέρα ο Βίκτωρας την εμπνεύστηκε (…) Ο Κόντης ψηφίζει δαγκωτό Κανελλόπουλο γιατί ακούει μόνο τον Πατέρα (…) Ο Πανόπουλος πάει πάντα με τον Κόκκαλη, αλλά Κόκκαλης δεν υπάρχει πια».

Τα παραπάνω είναι μονάχα ένα μικρό δείγμα για να κατανοήσετε τι συζητήθηκε στο παρασκήνιο τις ημέρες που προηγήθηκαν. Επαναλαμβάνω πως δεν υιοθετώ τίποτα, άλλωστε κάποιες από τις παραπάνω θεωρίες είναι απλά υπερβολές, άλλες έχουν μια δόση αλήθειας που αποδεικνύεται από γεγονότα του πρόσφατου παρελθόντος. Και παρέθεσα το δείγμα αυτό, για να γίνει κατανοητό πως οι διακηρύξεις ιδεών του 2005, περί νέας σελίδας στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ισονομίας, διαφάνειας, αξιοπιστίας και εκσυγχρονισμού, ακούγονται πλέον σαν ανέκδοτο και μάλιστα κρύο. Και τότε τα λέγαμε: Πώς είναι δυνατόν να γυρίσεις σελίδα με τα ίδια (στην πλειονότητα τους) πρόσωπα που συνεχώς ανακυκλώνονται; Εδώ ο Καλογιάννης πούλησε την Κέρκυρα και ανέλαβε αντιπρόεδρος στη Βέροια(!) για να παραμείνει πρόεδρος στην Ένωση Β’-Γ’ Εθνικής! Τι ψάχνουμε από εκεί και πέρα;

Κατέστη σαφές τη Δευτέρα στο Χίλτον, πως κάποιοι θέλουν να μετατρέψουν τη λίγκα σε παλιά ΕΠΑΕ. Και κακά τα ψέματα: ευτυχώς που υπάρχουν τρεις, τέσσερις, ίσως και πέντε ή έξι παράγοντες που αντιστέκονται. Και εκείνοι το καλό της ομάδας τους κοιτάζουν. Να κονομήσουν από τα τηλεοπτικά και τις κρατικές χορηγίες τους ενδιαφέρει. Αλλά τουλάχιστον δεν ανέχονται να ξεφτιλίζονται στα μάτια του Έλληνα φιλάθλου, που έχει ξυπνήσει, ξέρει ότι τον παραμυθιάζουν και στο τέλος θα τον παρακαλάνε να πατήσει το πόδι του σε γήπεδο.

Νέος πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας δεν θα είναι ούτε ο Τσακίρης, ούτε ο Κανελλόπουλος. Ο πρώτος πληρώνει κάποιες αντιπάθειες που έχει, αλλά και το ότι αδιαφορούσε για τη λίγκα για μεγάλα διαστήματα στο παρελθόν. Ο δεύτερος πληρώνει την απουσία του από τα κοινά, την απραξία της προηγούμενης θητείας του και πολλά άλλα. Άλλωστε τη Δευτέρα στο Χίλτον ηττήθηκε κι αυτό δεν αμφισβητείται, όσο και αν θέλει το «μπλοκ» του να διαμορφώσει μια εικονική πραγματικότητα. Μόνο και μόνο που δεν έγιναν οι εκλογές, ενώ είχε μια σχετική πλειοψηφία και ήταν το φαβορί, σημαίνει πως το χαρτί του κάηκε.

Ο Κανελλόπουλος είχε μαζί του τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ, τον Άρη, την Ξάνθη και φυσικά τον Ολυμπιακό Βόλου. Στο παρασκήνιο στηρίχτηκε και από τον Νικόλα Πατέρα κι ας μην το παραδέχεται κανείς τους. Αν διεξάγονταν οι εκλογές, αυτές τις πέντε ψήφους θα έπαιρνε, συν μία ή δύο το πολύ. Θα κέρδιζε τις εκλογές, μιας και η πλειοψηφία των υπολοίπων θα ψήφιζε λευκό, τέσσερις ή πέντε θα ψήφιζαν Τσακίρη και ο Μποροβήλος τον εαυτό του. Αλλά η ξεφτίλα μιας Σούπερ Λίγκας διασπασμένης σε χίλια κομμάτια, που υποτίθεται πως θέλει να πάει ενωμένη σε σημαντικές διεκδικήσεις, δεν θα είχε προηγούμενο.

Από την προσεχή Πέμπτη και με τις αλλαγές που θα γίνουν στο καταστατικό, ο πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας θα χρειάζεται πλέον τουλάχιστον εννέα ψήφους, ενώ θα πρέπει απαραιτήτως να είναι ιδιοκτήτης ή πρόεδρος ΠΑΕ. Αν βρεθούν δέκα με δώδεκα ομάδες να τον στηρίξουν, ο Κώστας Πηλαδάκης θα είναι ο επόμενος πρόεδρος του συνεταιρισμού, σε μια δεύτερη θητεία μετά την επιτυχημένη πρώτη του. Στο… πολύ βάθος, «παίζει» και ο Γιώργος Σπανός.

Η ουσία, όμως, παραμένει μία: Με τις τάσεις, την ατμόσφαιρα, τις προσωπικές διαφορές και τα μικροσυμφέροντα που κυριαρχούν, η διάλυση είναι μια πιθανή εξέλιξη. Και στα νέα γραφεία της ΕΠΟ στο Γουδή, υπάρχει χώρος. Τους τον έχει κρατήσει ο Πιλάβιος για παν ενδεχόμενο…