Η Εθνική μας αναχωρεί για Νότιο Αφρική. Η 12η Ιουνίου είναι, πλέον, πολύ κοντά. Οι «23» έχουν επιλεγεί από τον Ότο και η ευχή όλων μας θα τους συντροφεύει.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, η όποια… γκρίνια θα θεωρηθεί (ίσως) και … γρουσουζιά! Μακριά από μένα κάθε τέτοια πρόθεση. Όμως, βλέποντας από κοντά την Εθνική μας, Στο Βίντερτουρ της Ελβετίας, κόντρα στην Παραγουάη, στο τελευταίο – προ Μουντιάλ – αγωνιστικό της τεστ, θα ήταν δύσκολο να περιγράψω την εικόνα μιας στρωμένης ομάδας, με… ευοίωνο μέλλον.
Η ομάδα μας «πονάει» σε δύο τομείς που στο παρελθόν, στο Euro 2004 π.χ, αποτελούσαν τον θεμέλιο λίθο των επιτυχών αποτελεσμάτων της. Διότι – ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας – ούτε το 2004 παίζαμε καμιά ποιοτική μπάλα. Όμως, η πολύ καλή λειτουργία της μεσαίας γραμμής, κυρίως ανασταλτικά, με συνεχείς βοήθειες και αλληλοκάλυψη απ’ τους επιθετικούς, πρόσφερε μια ΑΣΠΙΔΑ στην άμυνά μας, που έδινε την αίσθηση στον αντίπαλο ότι θα πρέπει να… ματώσει για να σκοράρει! Όχι πια…
Η απουσία κλασικού κόφτη, αφού ο Τζιόλης (σαφώς και)δεν είναι, και ο Κατσουράνης τότε είχε τις «πλάτες» των Μπασινά – Ζαγοράκη, δημιουργεί ΠΡΟΒΛΗΜΑ σε όλη τη δομή της μεσαίας γραμμής. Κια όταν το κέντρο φαντάζει διάτρητο στις επιθετικές ορέξεις ομάδων όπως η Παραγουάη – εν προκειμένω - κάνοντας την άμυνα να «υποφέρει» και την περιοχή μας… κέντρο διερχομένων, τότε δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα γίνει κόντρα στους μπροστινούς των Αργεντινών!
Βέβαια, επειδή ΠΡΙΝ (ευτυχώς!) την Αργεντινή, υπάρχουν η Ν. Κορέα (12/6) και η Νιγηρία (17/6), υπάρχει και η ελπίδα στις 22/6 να… αδιαφορούμε για το αποτέλεσμα. Πώς; Κάνοντας την ΥΠΕΡΒΑΣΗ, κυρίως στην τακτική, στο σχήμα και στον τρόπο που θα αγωνιστούμε, διότι αλλιώς ΔΥΣΚΟΛΑ κερδίζουμε και στα δύο πρώτα ματς!
Ίσως το «μυστικό» να βρίσκεται στην… εξέλιξη των τριών κεντρικών μπακ του παρελθόντος, με τον (τότε) λίμπερο να γίνεται αμυντικός χαφ, αυτό που λέμε «λίμπερο μπροστά απ’ τον στόπερ». Ίσως στην αλλαγή της όλης διάταξής μας σε «3-4-3» ή ακόμη και σε «4-2-3-1». Για παράδειγμα, με Κατσουράνη – Παπασταθόπουλο μπροστά απ’ τα στόπερ, Νίνη κεντρικό στους 3 , με Καραγκούνη αριστερά και κάποιον από τους Σαλπιγγίδη – Σαμαρά δεξιά, με σέντερ τον Γκέκα ή τον Χαριστέα. Ίσως και πιο «σφιχτά», ακόμη , με τριάδα τους Καραγκούνη - Νίνη – Τοροσίδη, μπροστά απ' τους αμυντικούς μέσους και πίσω από ΕΝΑΝ φορ. Δεν ξέρω. Λέω εγώ. Αυτός όμως που πρέπει να ΞΕΡΕΙ, να ΒΡΕΙ το σχήμα και να το ετοιμάσει για την 12η Ιουνίου, είναι ο χερ Ότο. Και κυρίως να αλλάξει … αυτά που είδαμε με Βόρειο Κορέα και Παραγουάη.
Διότι ΕΤΣΙ δεν πάμε… ΠΟΥΘΕΝΑ.
Και σε όμιλο με Ν.Κορέα και Νιγηρία, θα είναι ΚΡΙΜΑ!
Υ.Γ. Ας προσεχθεί λίγο και η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ πρωτοτυπία της αριστερής πλευράς ΧΩΡΙΣ… αριστεροπόδαρο! Πέρα του ότι ο Τοροσίδης φαντάζει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ στα χαφ, ο Σπυρόπουλος μια χαρά (ΑΡΙΣΤΕΡΟ) μπακ είναι. Και στο φινάλε, υπήρχε κι εναλλακτική λύση: Ο Τζαβέλας. Που… δεν κατάλαβα, ακριβώς. ΓΙΑΤΙ ΠΕΡΙΣΕΥΕ…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
