Τίμια δικός σας (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Όταν ο Καφές με το πλασαριστό σουτ έφερε το παιχνίδι στα ίσα, ειλικρινά, ούτε για ένα δευτερόλεπτο δεν πίστεψα ότι ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να καταφέρει αυτό που εδώ και χρόνια μοιάζει με θαύμα: να φύγει δηλαδή από το «Ζερλάν» τουλάχιστον με τον ένα βαθμό. Και τι θα μου πείτε τώρα; Ότι ήταν πάλι άτυχος; Γιατί εγώ από ψιλοτυχερό έως χοντροτυχερό τον έκοψα. Θα μου πείτε ότι λειτούργησε πάλι η κακοδαιμονία που τον κατατρέχει στην Ευρώπη μετά το 80' και αρχίζουν τα μάγια, οι μαγείες–μαγγανείες με σκοπό ο Θρύλος να γυρίσει πίσω άπραγος;
Προτού ο Καφές κάνει το 1-1, ο Ολυμπιακός είχε γλιτώσει δύο φορές από το να μετράει συνολικά τρία γκολ στο παιχνίδι και μάλιστα από μία Λιόν, η οποία χθες δεν έδειχνε και ιδιαίτερη διάθεση για Τσάμπιονς Λιγκ και ποδόσφαιρο ευρωπαϊκών προδιαγραφών για 90 λεπτά. Προσωπικά έχω βαρεθεί κάθε χρόνο να επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία. Έχω βαρεθεί να βλέπω τον Ολυμπιακό κάθε χρόνο τον Οκτώβρη να προσπαθεί να κάνει μισό βήμα μπροστά και να το θεωρεί επίτευγμα. Να προσπαθεί να πάρει, ξευτελίζοντας το κύρος του συλλόγου, μία ισοπαλία από τα σκουπίδια. Νομίζω ότι αυτό είναι κατάντια. Και δεν το αξίζει κανείς στον Ολυμπιακό. Κουράστηκα να βλέπω κάθε χρόνο την άμυνα με σχεδόν τα ίδια πρόσωπα σε διαφορετικές θέσεις, με τον Ανατολάκη κάθιδρο από τα πρώτα λεπτά του αγώνα να ανεβοκατεβαίνει έτοιμος να σκάσει.

Με κούρασε να βλέπω μία τον Πάντο δεξιά, μία τον Πάντο αριστερά, μία το Μαυρογενίδη μέσα, μία το Μαυρογενίδη έξω και λύσεις να μη βρίσκονται. Ειλικρινά, έχω σιχαθεί να βλέπω το ίδιο φινάλε. Τον Θρύλο να προδίδεται από την άμυνά του. Από τον χθεσινό Ολυμπιακό διέκρινα μόνο έναν παίκτη που μπορεί να του δώσει ευρωπαϊκό κύρος και την κλάση που χρόνια τώρα επιζητά. Τον Γιάγια Τουρέ. Άλλους τρεις Τουρέ αν είχε ο Ολυμπιακός, θα ήταν σε θέση να προχωρήσει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αντ' αυτού, έχει τον Καφέ που σκοράρει και λυτρώνεται, αλλά όταν πρέπει να πασάρει, δεν πασάρει, όταν είναι να κοντρολάρει, τη χάνει και μπροστά από αυτόν τον Οκκά, τον οποίο ακόμα δεν κατάλαβα γιατί τον «φοβούνται» οι Γάλλοι, που όταν πρέπει να ντριμπλάρει, πέφτει και όταν πρέπει να πέσει, ντριμπλάρει. Σε λίγο κάποιοι από αυτούς δεν θα είναι ονόματα ούτε στο ελληνικό πρωτάθλημα. Και κάποιοι, οι γνωστοί λίγοι, που αξίζουν κινδυνεύουν, να απομυθοποιηθούν με τραγικό τρόπο. Οι «ερυθρόλευκοι» έπειτα από τρεις ευρωπαϊκούς αγώνες έχουν μηδέν βαθμούς. Το καταλάβατε; Αν όχι, γυρίστε πίσω να το ξαναδιαβάσετε. Όλα τα άλλα τα ακούω βερεσέ. Ο Ολυμπιακός οφείλει απέναντι στον κόσμο του, απέναντι σε όλους αυτούς που έτρεξαν να γίνουν μέλη πιστεύοντας σε ένα όραμα, να ξηλώσει τα πάντα και να φτιάξει μία ομάδα ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Μέχρι τότε θα χάνει στο 75', στο 85', στο 105' και εις τους αιώνες των αιώνων αμήν...